به گزارش مشرق، در نخستین دوره جام اروپا رئال مادرید یک قدم با حذف فاصله داشت. در اولین گام، سروته، حریف سوییسی خود را بدون هیچ مشکلی در بازی رفت و برگشت شکست داد و در یک چهارم باید به مصاف پارتیزان بلگراد می رفت.
روز کریسمس در مادرید فضای عجیبی برپا بود چون کمونیست ها برابر این تیم قرار می گرفتند. بازی خیلی زود و در ساعت سه برگزار شد. ورزشگاه سانتیاگو برنابئو هنوز برق نداشت. تماشگران مجبور شدند ناهار کریسمس را زودتر بخورند تا به بازی برسند. بازی چهار بر صفر به پایان رسید. نتیجه فوق العاده ای بود. یک ماه و چهار روز بعد، مادرید به بلگراد رفت و با ورزشگاه کاملا یخ زده ای روبرو شد. بازیکنان درخواست لغو بازی را کردند. داور نیز با آن موافق بود اما برنابئو بنابر میل یوگسلاوها عمل کرد که بازی انجام شود. داور از این واهمه داشت که به آسانی نتوان تاریخ دیگری برای این بازی پیدا کرد. رییس رئال مادرید هم که یکی از بزرگترین حامیان برگزاری این مسابقه بود، از بازیکنانش خواست تا قدرتمند روی زمین یخ زده بازی کنند.
واضح بود که یوگسلاوها به این زمین عادت داشتند و تسلط بیشتری بر بازی پیدا می‌کردند. چند سال بعد با خوانیتو آلونسو، دروازه‌بان رئال مادرید در این باره صحبت کردند. او گفت: «بازیکنان حریف در شروع بازی ضربه ای از عرض زمین به سمت دروازه زدند و من با کتف روی 6 کیلو برف افتادم. هشت یا 12 بار به سمت دروازه من شوت زدند. خیلی خوش شانس بودیم.»
با پایان نیمه نخست، به طور معجزه آسایی تنها یک بار دروازه مادرید باز شده بود. در نیمه دوم نیز رئال مادرید یک پنالتی را از دست داد. بعد از مدتی سرانجام رئالی‌ها متوجه شدند یوگسلاوها روی برف‌های نیمه زمین خودشان گازوییل ریختند تا برف آن آب شود. بدین شکل آنها راحت‌تر در زمین حرک می‌کردند اما زیر کفش های مادریدی ها گویی برف و یخ چسبیده بود. انگار آنها اسکیت بازی می کردند. هر یک برای تمیز کردن ته کفش خود متوقف می شد اما خب، زمان زیادی برای اینکار نداشت. پس از آنکه رئالی‌ها متوجه حقه تیم میزبان شد، آنها نیز از گازوئیل برای آب کردن برف‌ها استفاده کردند اما خیلی زود گل دوم را نیز دریافت کرد. مهمان دو گل دیگر نیز به ثمر رساند که به خاطر قرار داشتن در شرایط آفساید، مورد قبول واقع نشد، سرانجام گل سوم در دقیقه 86 وارد دروازه مادرید شد.
لحظات پایانی برای آن ها عذاب آور بود. بسریل (بازیکن رئال مادرید) یکی از انگشتان پایش شکست اما مجبور شد در ترکیب تیم بماند چون آن زمان تیم ها نمی توانستند تعویض کنند. سرما این درد را غیرقابل تحمل کرده بود. اینکه چگونه در این وضعیت تنها سه گل دریافت کردند، هنوز برای بازیکنان تیم اسپانیایی غیر قابل توضیح است.
11 بازیکن مادرید در آن دیدار آلونسو، بسریل، مارکیتوس، لسمس، دوم‌مونیوس، ساراگا، کاستانیا، اولسن، دی استفانو، ریال و خنتو بودند. چند روز بعد تصاویر بازی به سینماهای اسپانیا آمد. در آنجا واکنش‌های فوق العاده آلونسو، قهرمان این بازی را دیدند. لیز خوردن های بازیکنان و پنالتی از دست رفته‌ای که هنگام ضربه زدن پا راستش لیز خورد را مشاهده کردند. همه اسپانیا توانست این صحنه ها را ببیند و آن صعود را شاهکار قلمداد کند.
روز کریسمس در مادرید فضای عجیبی برپا بود چون کمونیست ها برابر این تیم قرار می گرفتند. بازی خیلی زود و در ساعت سه برگزار شد. ورزشگاه سانتیاگو برنابئو هنوز برق نداشت. تماشگران مجبور شدند ناهار کریسمس را زودتر بخورند تا به بازی برسند. بازی چهار بر صفر به پایان رسید. نتیجه فوق العاده ای بود. یک ماه و چهار روز بعد، مادرید به بلگراد رفت و با ورزشگاه کاملا یخ زده ای روبرو شد. بازیکنان درخواست لغو بازی را کردند. داور نیز با آن موافق بود اما برنابئو بنابر میل یوگسلاوها عمل کرد که بازی انجام شود. داور از این واهمه داشت که به آسانی نتوان تاریخ دیگری برای این بازی پیدا کرد. رییس رئال مادرید هم که یکی از بزرگترین حامیان برگزاری این مسابقه بود، از بازیکنانش خواست تا قدرتمند روی زمین یخ زده بازی کنند.
واضح بود که یوگسلاوها به این زمین عادت داشتند و تسلط بیشتری بر بازی پیدا می‌کردند. چند سال بعد با خوانیتو آلونسو، دروازه‌بان رئال مادرید در این باره صحبت کردند. او گفت: «بازیکنان حریف در شروع بازی ضربه ای از عرض زمین به سمت دروازه زدند و من با کتف روی 6 کیلو برف افتادم. هشت یا 12 بار به سمت دروازه من شوت زدند. خیلی خوش شانس بودیم.»
با پایان نیمه نخست، به طور معجزه آسایی تنها یک بار دروازه مادرید باز شده بود. در نیمه دوم نیز رئال مادرید یک پنالتی را از دست داد. بعد از مدتی سرانجام رئالی‌ها متوجه شدند یوگسلاوها روی برف‌های نیمه زمین خودشان گازوییل ریختند تا برف آن آب شود. بدین شکل آنها راحت‌تر در زمین حرک می‌کردند اما زیر کفش های مادریدی ها گویی برف و یخ چسبیده بود. انگار آنها اسکیت بازی می کردند. هر یک برای تمیز کردن ته کفش خود متوقف می شد اما خب، زمان زیادی برای اینکار نداشت. پس از آنکه رئالی‌ها متوجه حقه تیم میزبان شد، آنها نیز از گازوئیل برای آب کردن برف‌ها استفاده کردند اما خیلی زود گل دوم را نیز دریافت کرد. مهمان دو گل دیگر نیز به ثمر رساند که به خاطر قرار داشتن در شرایط آفساید، مورد قبول واقع نشد، سرانجام گل سوم در دقیقه 86 وارد دروازه مادرید شد.
لحظات پایانی برای آن ها عذاب آور بود. بسریل (بازیکن رئال مادرید) یکی از انگشتان پایش شکست اما مجبور شد در ترکیب تیم بماند چون آن زمان تیم ها نمی توانستند تعویض کنند. سرما این درد را غیرقابل تحمل کرده بود. اینکه چگونه در این وضعیت تنها سه گل دریافت کردند، هنوز برای بازیکنان تیم اسپانیایی غیر قابل توضیح است.
11 بازیکن مادرید در آن دیدار آلونسو، بسریل، مارکیتوس، لسمس، دوم‌مونیوس، ساراگا، کاستانیا، اولسن، دی استفانو، ریال و خنتو بودند. چند روز بعد تصاویر بازی به سینماهای اسپانیا آمد. در آنجا واکنش‌های فوق العاده آلونسو، قهرمان این بازی را دیدند. لیز خوردن های بازیکنان و پنالتی از دست رفته‌ای که هنگام ضربه زدن پا راستش لیز خورد را مشاهده کردند. همه اسپانیا توانست این صحنه ها را ببیند و آن صعود را شاهکار قلمداد کند.
