به گزارش مشرق، فوتبال نیز مانند همه ورزشها تابع قوانین اولیه خودش بود. یکی از قانونهای این ورزش، هزینه نکردن برای آن بود. این تفکر در حالی وجود داشت که اگر هزینه زیادی برای فوتبال شود، موجب نزول این ورزش میشود. پرداخت هر مقدار پولی به ورزشکاران منجر به محرومیت تیم میشد اما با افزایش علاقمندان به این ورزش و کسانی که حاضر شدند برای آن هزینه کنند، این قانون دوام زیادی نداشت.
این اتفاق تنها 20 سال پس از پیدایش فوتبال در شمال لندن در دهه هشتاد میلادی رخ داد. در حالی که باشگاههای لندنی نسبت به قوانین قدیمی وفادار بودند، در شمال این کشور تیمهایی همچون پرستون نورثاند، بلکبرن، بولتون و دارون، به لطف مشارکت مردم که از تماشای بازیها لذت می بردند، به بازیکنانشان دستمزد می دادند. برای خیلی از کارگران، تماشای فوتبال به نوعی تفریح تبدیل شده بود.
در این شرایط، دیدار برگشت مرحله یک چهارم نهایی جام حذفی بین تیم های پرستون و اپتون پارک برگزار می شد. دیدار رفت با تساوی یک بر یک به پایان رسیده بود. پیش از شروع دیدار برگشت در لندن، اپتون پارک شکایتی را علیه برستون مبنی بر حرفهای بودن ترکیب این تیم به اتحادیه فوتبال انگلیس (FA) فرستاد.
تحقیقاتی در این زمینه آغاز و راز این تیم فاش شد. پرستون بازیکنان حرفهای داشت. این تیم در آخرین فصل، هزاران پوند خرج بازیکنانش کرده بود. قضیه به همین جا ختم نمیشد برخی از بازیکنان این تیم با وجود حرفه کنونی خود، به دنبال کار با حقوق بالا در شرکتهای مختلفی بودند. پرستون اما یک سال محروم شد. تصمیم سختی در آن دوران به حساب می آمد زیرا پرستون یکی از باشگاههای مشهور آن زمان بود.
اتحادیه فوتبال انگلیس تصمیم گرفت تحقیقات گستردهای در این زمینه انجام دهد. آنها همه تیمها را تحت نظر گرفتند و بعدها متوجه شدند این موضوع در اغلب باشگاهها وجود دارد و تنها مختص پرستون نیست. پس از آن برای ایجاد سازمانی مجزا مذاکره کردند و پس از یک سال بحث در اینباره، اتحادیه فوتبال انگلیس متوجه شد حرفهای بودن به سرعت رشد پیدا کرده است و دیگر قابل کنترل نیست. در نهایت این اتفاق منجر شد که در 20 ژوئن 1885 با دستمزد دادن به بازیکنان موافقت شود. البته همه با آن موافق نبودند. به همین خاطر باعث دو دستگیهایی شد و موجب دخالت فدراسیون در این کار شد.
این اتفاق تنها 20 سال پس از پیدایش فوتبال در شمال لندن در دهه هشتاد میلادی رخ داد. در حالی که باشگاههای لندنی نسبت به قوانین قدیمی وفادار بودند، در شمال این کشور تیمهایی همچون پرستون نورثاند، بلکبرن، بولتون و دارون، به لطف مشارکت مردم که از تماشای بازیها لذت می بردند، به بازیکنانشان دستمزد می دادند. برای خیلی از کارگران، تماشای فوتبال به نوعی تفریح تبدیل شده بود.
در این شرایط، دیدار برگشت مرحله یک چهارم نهایی جام حذفی بین تیم های پرستون و اپتون پارک برگزار می شد. دیدار رفت با تساوی یک بر یک به پایان رسیده بود. پیش از شروع دیدار برگشت در لندن، اپتون پارک شکایتی را علیه برستون مبنی بر حرفهای بودن ترکیب این تیم به اتحادیه فوتبال انگلیس (FA) فرستاد.
تحقیقاتی در این زمینه آغاز و راز این تیم فاش شد. پرستون بازیکنان حرفهای داشت. این تیم در آخرین فصل، هزاران پوند خرج بازیکنانش کرده بود. قضیه به همین جا ختم نمیشد برخی از بازیکنان این تیم با وجود حرفه کنونی خود، به دنبال کار با حقوق بالا در شرکتهای مختلفی بودند. پرستون اما یک سال محروم شد. تصمیم سختی در آن دوران به حساب می آمد زیرا پرستون یکی از باشگاههای مشهور آن زمان بود.
اتحادیه فوتبال انگلیس تصمیم گرفت تحقیقات گستردهای در این زمینه انجام دهد. آنها همه تیمها را تحت نظر گرفتند و بعدها متوجه شدند این موضوع در اغلب باشگاهها وجود دارد و تنها مختص پرستون نیست. پس از آن برای ایجاد سازمانی مجزا مذاکره کردند و پس از یک سال بحث در اینباره، اتحادیه فوتبال انگلیس متوجه شد حرفهای بودن به سرعت رشد پیدا کرده است و دیگر قابل کنترل نیست. در نهایت این اتفاق منجر شد که در 20 ژوئن 1885 با دستمزد دادن به بازیکنان موافقت شود. البته همه با آن موافق نبودند. به همین خاطر باعث دو دستگیهایی شد و موجب دخالت فدراسیون در این کار شد.