عطوان افزود: ما از فلسطین می نویسیم. موضوعی که از سوی جهان عرب و محافل بین الملل گرد فراموشی بر روی آن نشسته است. از جنایات اسرائیل همپیمان جدید عرب ها علیه برادرانشان می نویسیم که دیگر برادران آنها به حساب نمی آیند و دشمنان به دوست بلکه همپیمان تبدیل شده اند.
سرباز اسرائیلی سر یک جوان فلسطینی زخمی بیهوش را نشانه می رود و با هرگلوله بدنش به لرزه می افتد و خون از سرش سرازیر می شود.
آمبولانس ها به همراه کادر حاضر در آن در محل حادثه حضور دارند اما هیچ حرکتی از خود نشان نمیدهند و به جراحت او که در حال خونریزی است توجهی ندارند.
ثبت جزئیات جنایت وحشیانه سرباز اسرائیلی
یک فلسطینی داوطلب در سازمان اسرائیلی «بتسلیم» که دست اندرکار دفاع از حقوق بشر است، تمامی جزئیات این جنایت وحشیانه را با دوربین خود ضبط کرد حال آنکه معلوم نیست چقدر جنایات وحشیانه از این دست رخ داده است اما دوربینی در محل حادثه وجود نداشته تا این جنایات را ثبت کند.
در این شرایط باید پرسید چرا اسرائیلیها در برخورد با هر فلسطینی که برای بیان مخالفت با اشغالگری و تحقیر و غصب از چاقو استفاده می کند، با خونسردی و گلولههای واقعی دست به قتل می زند؟ چرا در برخورد با فلسطینیها از گازهای اشک آور یا گلوله های پلاستیکی و یا باتوم های الکتریکی استفاده نمیکنند؟
جنایت های اسرائیلیها از انسان سر نمی زند
این پرسش ها منطقی و قانونی است اما مطرح کردن آنها در جای خود و در مورد انسانها اشتباه است زیرا افرادی که به چنین جنایاتی دست می زنند، نمیتوانند از نوع بشر و انسان باشند و امکان ندارد به ارزشهای تمدنی و غیرتمدنی اعتقاد داشته باشند. آنها به ارزشها و اندیشه های وحشیانه و نافرمانی و قانون شکنی اعتقاد دارند.
به خدا سوگند غلو نیست اگر بگوییم که درندگان از این سرباز اسرائیلی و امثال او و حامیانش و دولت او اخلاقی تر هستند.
از سوی دیگر بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل اعلام کرد: این جنایت نقض ارزشهای ارتش اسرائیل به شمار میآید. با در نظر گرفتن اظهارات او باید پرسید نتانیاهو از کدام ارزش و ارتش سخن میگوید؟ آیا اعدام نوجوانان به بهانه داشتن چاقو و نه استفاده از آن جزو ارزشهای این ارتش یا هر ارتش دیگری در جهان است؟
تبدیل سرباز جنایتکار اسرائیلی به قهرمان ملی
این سرباز جنایتکار که به یک انسان مجروح که روی زمین افتاده بود، تیراندازی کرد به قهرمان ملی اسرائیل تبدیل شد و مورد حمایت وزیران و وکلای دفاع و پزشکان و مردم عادی (بخوانید شهرک نشینان) اسرائیل قرار گرفت و ارتش را تحت فشار قرار دادند تا او را محاکمه نکند و یا حتی از او بازجویی بعمل نیاورد . این دیگر چه ملتی است؟ آنها از چه انسانیتی برخوردار هستند؟
رژیم صهیونیستی شهروند مجروح فلسطینی بیهوش را با خونسردی با شلیک گلوله ای به سرش به شهادت می رساند و از ارزشها سخن می گوید. این همان تروریسم نژادپرستانه وحشیانه مورد تایید برخی عربها و حمایت غرب منافق است.
درخواست آویزان کردن مدال به گردن سرباز جنایتکار اسرائیلی
در همین ارتباط روزنامه لس آنجلس تایمز آمریکا در یک نظرسنجی که در وسایل ارتباط جمعی انجام شد، اعلام کرد که 46 درصد اسرائیلیها از این سرباز جنایتکار حمایت کردند و برخی از آنان نیز خواستار اعطای مدال به وی شدند.
نکته قابل ملاحظه اینکه «یتحسق بن یوسف» خاخام بزرگ یهود شرق، جنایات جنگی این چنینی را مورد تایید قرار داد و او بود که با صدور فتوای کشتن هر «خرابکار» فلسطینی را به دلیل حمل چاقو جایز دانسته است، حال اینکه این خاخام به عنوان یک روحانی یهودی می بایست مبلغ صلح و همزیستی مسالمت آمیز باشد.
فکرش را بکنید اگر چنین فتوایی از سوی یکی از روحانیون رسمی یا غیررسمی عرب صادر می شد و یا در یک روزنامه منتشر می شد یا از یک شبکه تلویزیونی عرب پخش می شد، با چه واکنشی در جهان غرب و رسانه های منافق روبه رو می شد؟ به هر حال واقعیت این است که شهید «عبدالفتاح الشریف: با خون پاک این رژیم نژادپرست تروریست را رسوا کرد.