به گزارش مشرق، نابی استایلز پسر بچه اهل شمال منچستر از 6 سالگی هو‌اد‌ا‌ر منچستریونایتد بود. او هنگام دیدار دو تیم یونایتد و بلکپول طوری هیجان زده شد که از مبل افتاد و دو دندانش شکست اما تیم مورد علاقه‌اش در این بازی پیروز نشد. علاقه او به فوتبال باعث شد تمام ساعت روز را به تمرین کردن بپردازد و سطح فوتبالش را به جایی رساند که بازیکن فوتبال مدرسه‌اش شد. در نهایت به رویای خود رسید و با جوانان یونایتد قرارداد امضا کرد.
استایلز بازیکن خوبی بود و در پست هافبک، پر تلاش ظاهر می‌شد. این موضوع باعث شد به تیم زیر 21 سال انگلیس راه پیدا کند. در این زمان چهره او تغییر پیدا کرد و بیشتر از سن خود نشان می داد. یکی از دلایل آن ریختن موهایش بود. همچنین دو دندانش افتاده بودند و چشمانش هم نزدیک‌بین بودند.
او به عنوان هافبک کناری به تیم نخست راه یافت اما موفق نبود و افت کرد، از لحاظ تکنیکی پیشرفتی نداشت و نیمکت نشین شد و حتی در نزدیکی ورود به تیم دوم یونایتد قرار گرفت اما فرصتی پیدا کرد. او در بازی لیگ برابر تاتنهام به میدان رفت. حریف بازیکن خطرناکی به نام جیمی گریوز داشت که گلزن قهاری بود. یونایتد در آن روز مائوریس سترز، هافبک دفاعی‌اش را از دست داد و مت باسبی، سرمربی تیم به استایلز بازی داد. او نزدیک به فولکس بازی می‌کرد و ماموریت کنترل گریورز را داشت. این کار را به خوبی انجام داد و توانست جایگاه خود را کشف کند. گریوز گلزنی نکرد و یونایتد سه بر دو پیروز شد.
استایلز، بازیکن خشنی بود و روی ستاره های تیم‌های حریف خطا می‌کرد. بازیکنانی همچون آمانیو، اوزه‌بیو و گریوز، همیشه با خطای این هافبک روبرو بودند. در آن زمان کارتی وجود نداشت و او به خطاهای خود ادامه می داد. در جام جها‌نی 1966 فیفا از عملکردش انتقاد کرد اما الف رمزی، سرمربی تیم ملی انگلیس از او حمایت کرد.
استایلز مشکل دیگری داشت و آن نزدیک بینی شدید چشم‌هایش بود. او مدت ها آن را پنهان کرد تا این که گریگ، د‌ر‌وازه‌بان تیم متوجه شد. نابی در جریان بازی توانایی تشخیص کارت ها را ندارد. گریگ ترسید و این موضوع را با باسبی در جریان گذاشت. سرمربی با استایلز صحبت کرد و او به نزدیک بینی‌اش اعتراف کرد. باسبی به دنبال چاره بود تا او بتواند از عینک استفاده کند و او این کار را کرد. استایلز در دوران بازیگری‌اش عینک بر چشمانش بود اما همچنان نسبت به استفاده از آن اعتراض داشت و می‌گفت که چشمانش را اذیت می‌کند؛ مخصوصا هنگامی که بازی به وقت اضافه کشیده می‌شود.
استایلز به همراه تیم ملی در سال 1965 برابر اسکاتلند قرار گرفت. گوردون بنکس در درون دروازه قرار داشت ویلسون و کاهن، دو مدافع کناری بودند. جکی در میانه خط دفاعی قرار داشت و بابی مور کنار او بود. این چهار بازیکن پشت سر استایلز بازی می‌کردند. تاثیرگذاری این پست قابل توجه بود. استایلز محبوبیتی در میان هو‌اد‌ا‌ران جهان نداشت اما در حرفه خود پیشرفت کرد و به همراه بابی چارلتون به تنها بازیکنی انگلیسی تبدیل شد که فاتح جام جها‌نی 1966 و جام یوفا 1965 با منچستریونایتد شد.
نابی استایلز این افتخارات را در ومبلی کسب کرد اما خیلی زود و در سن 28 سالگی، سال 1971 مجبور به ترک یونایتد شد. به همراه تیم ملی به جام جها‌نی 1970 رفت اما نیمکت نشین بود. پس از ترک یونایتد به پرستون نورث اند پیوست اما درخششی در این تیم نداشت و در نهایت در آنجا به فوتبالش پایان داد.
استایلز بازیکن خوبی بود و در پست هافبک، پر تلاش ظاهر می‌شد. این موضوع باعث شد به تیم زیر 21 سال انگلیس راه پیدا کند. در این زمان چهره او تغییر پیدا کرد و بیشتر از سن خود نشان می داد. یکی از دلایل آن ریختن موهایش بود. همچنین دو دندانش افتاده بودند و چشمانش هم نزدیک‌بین بودند.
او به عنوان هافبک کناری به تیم نخست راه یافت اما موفق نبود و افت کرد، از لحاظ تکنیکی پیشرفتی نداشت و نیمکت نشین شد و حتی در نزدیکی ورود به تیم دوم یونایتد قرار گرفت اما فرصتی پیدا کرد. او در بازی لیگ برابر تاتنهام به میدان رفت. حریف بازیکن خطرناکی به نام جیمی گریوز داشت که گلزن قهاری بود. یونایتد در آن روز مائوریس سترز، هافبک دفاعی‌اش را از دست داد و مت باسبی، سرمربی تیم به استایلز بازی داد. او نزدیک به فولکس بازی می‌کرد و ماموریت کنترل گریورز را داشت. این کار را به خوبی انجام داد و توانست جایگاه خود را کشف کند. گریوز گلزنی نکرد و یونایتد سه بر دو پیروز شد.
استایلز، بازیکن خشنی بود و روی ستاره های تیم‌های حریف خطا می‌کرد. بازیکنانی همچون آمانیو، اوزه‌بیو و گریوز، همیشه با خطای این هافبک روبرو بودند. در آن زمان کارتی وجود نداشت و او به خطاهای خود ادامه می داد. در جام جها‌نی 1966 فیفا از عملکردش انتقاد کرد اما الف رمزی، سرمربی تیم ملی انگلیس از او حمایت کرد.
استایلز مشکل دیگری داشت و آن نزدیک بینی شدید چشم‌هایش بود. او مدت ها آن را پنهان کرد تا این که گریگ، د‌ر‌وازه‌بان تیم متوجه شد. نابی در جریان بازی توانایی تشخیص کارت ها را ندارد. گریگ ترسید و این موضوع را با باسبی در جریان گذاشت. سرمربی با استایلز صحبت کرد و او به نزدیک بینی‌اش اعتراف کرد. باسبی به دنبال چاره بود تا او بتواند از عینک استفاده کند و او این کار را کرد. استایلز در دوران بازیگری‌اش عینک بر چشمانش بود اما همچنان نسبت به استفاده از آن اعتراض داشت و می‌گفت که چشمانش را اذیت می‌کند؛ مخصوصا هنگامی که بازی به وقت اضافه کشیده می‌شود.
استایلز به همراه تیم ملی در سال 1965 برابر اسکاتلند قرار گرفت. گوردون بنکس در درون دروازه قرار داشت ویلسون و کاهن، دو مدافع کناری بودند. جکی در میانه خط دفاعی قرار داشت و بابی مور کنار او بود. این چهار بازیکن پشت سر استایلز بازی می‌کردند. تاثیرگذاری این پست قابل توجه بود. استایلز محبوبیتی در میان هو‌اد‌ا‌ران جهان نداشت اما در حرفه خود پیشرفت کرد و به همراه بابی چارلتون به تنها بازیکنی انگلیسی تبدیل شد که فاتح جام جها‌نی 1966 و جام یوفا 1965 با منچستریونایتد شد.
نابی استایلز این افتخارات را در ومبلی کسب کرد اما خیلی زود و در سن 28 سالگی، سال 1971 مجبور به ترک یونایتد شد. به همراه تیم ملی به جام جها‌نی 1970 رفت اما نیمکت نشین بود. پس از ترک یونایتد به پرستون نورث اند پیوست اما درخششی در این تیم نداشت و در نهایت در آنجا به فوتبالش پایان داد.