به گزارش مشرق، افغانستان و پاکستان هر 2متحد نزدیک آمریکا به شمار می‌روند اما گزارش‌ها از متهم شدن واشنگتن برای بی‌ثباتی در منطقه خبر می‌دهد.

«محمد اشرف غنی» در سخنرانی اخیر خود در شورای ملی به تاریخ 25 ماه آوریل سال جاری، پاکستان را متهم به حمایت از طالبان افغانستان کرد و گفت که اسلام‌آباد به مقامات طالبان در پیشاور و کویته این کشور پناه داده و آن‌ها را حمایت‌ ملی می‌کند.

غنی گفت امروز من به صورت شفاف اعلام می‌کنم که ما از پاکستان توقع نداریم طالبان را به میز گفت‌وگوهای صلح با کابل بکشاند چون دیگر زمان بخشش در برابر طالبان گذشته و پس از این دولت افغانستان با طالبان برخورد جدی خواهند کرد.

تله‌سور گزارش داد: تهدیدهای اشرف غنی در برابر طالبان پس از حمله انتحاری قوی طالبان بر یک اداره مربوط به ریاست عمومی امنیت ملی افغانستان صورت می‌گیرد که در آن بیش از 400 نفر کشته و زخمی برجای گذاشت.

هم چنین حمله مشابه انتحاری در ورودی وزارت دفاع این کشور رخ داد که تعدادی نیز کشته و زخمی برجای گذاشت.

پس از حمله انتحاری مقابل یک اداره مربوط به ریاست امنیت ملی افغانستان در کابل، ریاست جمهوری در صفحه توئیترش شدیدترین واکنش را نبست به این حمله نشان داد.

رییس جمهور افغانستان اعلام کرد این حمله بزدلانه نشان که دشمن در میدان نبرد در مقابل نیروهای امنیتی افغانستان شکست خورده و دست به همچون حملات بزدلانه می‌زند.

اما در حقیقت این حمله یک اداره مربوط به اداره اطلاعات افغانستان را هدف قرار داد و حتی راه‌های عبور به طرف ریاست جمهوری برای یک هفته بسته بود.

این گزارش می‌افزاید: حتی در زمان گذشته طالبان چندین حمله انتحاری را در کابل انجام دادند که یکی از این حملات در برابر سفارت اسپانیا در کابل بود و حمله بعدی یک رستوران فرانسوی‌ها در مرکز شهر و حمله انتحاری دیگر نیز میدان بین‌المللی افغانستان را هدف قرار داد.

تله‌سور نوشت: هم چنین طالبان حملات دیگری را نیز در کابل انجام دادند مانند حمله راکتی بر سفارت ایتالیا در کابل و حمله انتحاری مقابل ماشین کارمندان تلویزیون خصوصی طلوع در کابل بود.

اگر همه این حملات را کنار هم بگذاریم نشان می‌دهد که طالبان برای فصل جنگی با تمام توان دست به حملات خواهند زد و هیچ گونه توقفی در روند خشونت‌ها در این کشور وجود نخواهد داشت.

آغاز فصل جنگی طالبان

قرار بود روند بعدی نشست چهارجانبه چگونگی گفت‌وگوهای صلح در افغانستان، که شامل کشورهای پاکستان، افغانستان،آمریکا و چین بود در ماه مارس سال جاری برگزار شود اما یک هفته پیش از برگزاری این نشست طالبان اعلام کردند که باید پیش از هر گونه آغاز گفت‌وگوهای صلح در این کشور باید بعضی خواست این گروه پذیرفته شود.

در اعلامیه‌ای که ازسوی طالبان در آن زمان منتشر شده، آمده است: بار دیگر بر مواضع قبلیمان ایستادگی می‌کنیم؛ تا زمانی که تمام نیروهای خارجی افغانستان را ترک نکنند، و اسم تمام رهبران طالبان از لیست سیاه سازمان ملل متحد بیرون نیاید و تمام زندانیان این گروه از زندان‌های آزاد نشود هیچ گفت‌وگویی صورت نخواهد گرفت.

اما بعد از یک ماه طالبان بار دیگر حملات بهاریشان را در افغانستان به راه انداختند و تلاش کردند تا باردیگر ولایت شمالی «قندوز» را دوباره تصرف کنند؛ چیزی که این گروه در 7 ماه قبل ظرف چند روز اداره این ولایت را به دست گرفته بودند.

اما نیروهای امنیتی و دفاعی افغانستان این بار در یک هماهنگی کامل این حمله طالبان را به عقب راندند و اجازه نداند انچه سال گذشته میلادی در ولایت شمالی «قندوز» اتفاق افتاده بود دوباره صورت گیرد و به طالبان اجازه ندادند تا بار دیگر به همان مانور تبلیغاتیشان در این ولایت دست بزنند.

تله‌سور نوشت: اما افزایش حملات طالبان و گسترش خشونت‌ها در این کشور سبب شد تا آمریکا نسبت به کاهش نیروهایش در افغانستان تجدید نظر کند و به ماموریت جنگی‌اش در افغانستان ادامه دهد.

مقامات آمریکایی بارها اعلام کردند که نیروهای امنیتی افغانستان باید رهبری مبارزه در برابر طالبان در افغانستان را به دوش بگیرد اما زمانیکه طالبان در حملات غافلگیر کننده و تهاجمی بر بعضی مناطق این کشور دست میزنند و حتی مناطق دیپلماتیک را هدف قرار میدهند این مسئله برخی نگرانی‌ها را در آمریکا به وجود می‌آورد که هنوز هم طالبان در افغانستان حضور دارند و نیاز مبارزه با این گروه در افغانستان ضروری است.

امکان بازگشت دوباره

 غنی در سخنرانی خود در پارلمان افغانستان از سوی نمایندگان پارلمان این کشور مورد استقبال قرار گرفت و بر عملی شدن بعضی وعده‌های حکومت وحدت تاکید کرد؛ اما به نظر می‌رسد که این استقبال‌ها فقط ظرف چند ساعت بوده است.

وعده‌هایی که غنی به مردم افغانستان داده بود را عملی نکرد و این وعده‌ها دقیقاً مانند وعده‌های زمان کارزارهای انتخاباتی «باراک اوباما» رییس جمهور آمریکا می‌ماند که تاکید بر تغییر و امید داشت اما در حقیقت هیچ کاری انجام نداد.

تله‌سور نوشت: با گذشت بیش از یک سال از عمر حکومت وحدت ملی حالا مشخص است که اشرف غنی در نزد رهبران غربی یک سیاست مدار شکست خورده به شمار می‌رود خصوصاً با افزایش فرار  افغانستانی‌ها به اروپا و صحبت‌های غیر معیاری اشرف غنی که گفته بود با افغانستانی‌هایی که کشورشان را ترک کرد هیچ گونه همدردی نمی‌کند.

هم چنین اشرف غنی در این نشست به صراحت اعلام کرد که مواضع کابل واضح هست اگر پاکستان توانایی این را ندارد در برابر طالبان اقدام جدی کند، بعداً افغانستان طالبان را به دادگاه برای مجازات خواهد آورد.

هم چنین اشرف غنی اعلام کرد که اگر اسلام آباد دست از حمایت طالبان بر ندارد افغانستان در شورای امنیت سازمان ملل متحد علیه پاکستان شکایت خواهد کرد.

ازسوی دیگر شماری از رهبران مجاهدین در کابل می‌گویند که پاکستان به ویژه اداره اطلاعات این کشور به سازمان اطلاعات پاکستان کمک مالی و نظامی می‌کند.

به گفته این رهبران مجاهدین پاکستان نیز طالبان را به خاطر ناامن ساختن و بی‌ثبات ساختن افغانستان کمک‌های نظامی و مالی می‌کند.

ادعای غیررسمی

درحال حاضر ادعاها رسماً متوجه پاکستان است و این ادعا برای اسلام‌آباد بسیار مهم است. چون پاکستان در گذشته‌های طولانی نیز متهم به حمایت از طالبان در افغانستان بوده و این اتهامات بعضی اوقات توسط افغانستانی‌ها با مدرک ارایه شده است.

یکی از این ادعا پیام توئیتری «ذبیح الله مجاهد »سخنگوی طالبان است که نشان داد مجاهد این پیام را از نزدیکی ایالت سند پاکستان منتشر کرده است.

شک و تردیدها نسبت به آمریکا زمانی زیادتر شد که در ماه فوریه سال 2016 میلادی روز نامه ایندیا‌تایمز گزارش داد که باراک اوباما از کمک 900 میلیون دلاری آمریکا به پاکستان خبر داد.

اوباما گفت که این کمک‌ها به خاطر باثبات ساختن اقتصاد پاکستان خرج می‌شود اما 300 میلیون دلار  آن در بخش مبارزه با تروریسم دراین کشور خرج خواهد شد تا شبکه القاعده و دیگر گروهای تندرو را در مناطق مرزی این کشور از بین برد.

اما ماه قبل یک گزارش سری آمریکا نشان داد که اداره اطلاعات پاکستان( ای‌اس‌ای) به همکاری شبکه حقانی به یک فرد که رابط سی‌ای‌ای در افغانستان 200 دلار پرداخت کرده تا یک مرکز سی‌ای‌ای آمریکایی در افغانستان را هدف قرار دهد که در آن 7 کارمند سی‌ای‌ای کشته شدند و این حمله خونین‌ترین حمله در تاریخ سی‌ای‌ای بود.

تله‌سور نوشت: اینجاست که نقش دوگانه آمریکا در منطقه زیر سوال می‌رود از یک طرف آمریکا و ناتو که اکنون حدود 15 سال می‌شوند در افغانستان حضور دارند برای تامین امنیت در این کشور با نیروهای امنیتی افغان همکاری می‌کنند و ازسوی دیگر حمایت‌های مالی‌اش را در اختیاری کشوری قرار می‌دهد که متهم به حمایت از گروه‌های شورشی در افغانستان است.