به گزارش مشرق، به مناسبت میلاد مسعود امام عاشقان، امام حسین علیه‌السلام منصور نظری شعری سروده است به همین مناسبت با عنوان «قافله‌سالار نور» که در زیر می خوانیم:

باد صبا می‌رسد آیینه دست  -  سرو و صنوبر ز طرب گشته مست

شاهدِ بزمِ سحرِ لم‌یزل -  یاس به بَر کرده حریرِ غزل

گشته به تن پیرهنِ غنچه چاک  - می‌زند آلاله به خون سر ز خاک

 در گذر کوکبه‌ای تابناک - سر ز ملوک آمده ساجد به خاک 

گشته به پا غلغله‌ای در فلک – دست‌فشان می‌رسد از ره ملک

 آمده قلمان به جنان دف‌زنان – هلهله مستانه زند، جن و جان

نوح غزل‌خوان شده در باغِ روح –   طور چراغانیِ فتحُ الفتوح

آمده موسی به تَرنُّم گری –  مست به رقص آمده حور و پری

فاطمه را مستِ میِ قنبری - لب ز مسیحا شده نیلوفری 

می‌رسد از راه، خدا منظری -  آمدنش کرده به پا محشری 

بسته میان تیغ دو دم حیدری – فاتح قُلاع همه خیبری

 می‌رسد از راه محمدتری –   دل ز علی برده به افسونگری

او که جگرگوشه دلِ احمدی – ساقیِ سرمستِ میِ سرمدی

لاله اذان خواند و مریم نماز -  چاک به تن کعبه ردا کرده باز

او که بُرَد خنجرِ کُندَش گلو - محشرِ عشق است به پا کرده او

جلوۀِ نور است به آیینه‌ها –  کرده لبالب ز شعف سینه‌ها

راحت جان‌ودل پیغمبری –یوسفِ زهرایِ نَسَب، حیدری

اشرف عشق آمده اندر وجود – عرش به فرش آمده گویی فرود

در قدمِ یوسفِ شاه نجف - تار مَلَک میزند و حور دَف   

فاطمه می‌آید و ساغر به کف - بسته ملک بر درِ میخانه صف

در خُمِ حیدر مِیِ زهرا به نوش –  بادۀِ گلگونِ حسینی به جوش

میکدۀِ عشقِ علی را به ناز – ساقیِ صهبا رسد از مُلکِ راز

خاتمۀِ عشق و ولا می‌رسد – عطر خوش کرب و بلا می‌رسد

محوِ تماشا همه آیینه‌ها -  جلوۀِ عشق است به نقشینه‌ها

کوکبۀِ حضرت عشق آمده- یوسف زینب به دمشق آمده

فاطمه را قُرةِالعین آمده  - مژده که میلاد حسین آمده

دَر صدف فاطمه دُرّ علی – آینۀِ روی خدا منجلی

ساغر کوثر به کف الله را – مستِ تجلایِ فدک، ماه را

او که خدا همچو خود آراست او - فاطمه را غرقِ تماشاست او

 جلوۀِ الله به صورتگری - آینه است او ، نه خدا دیگری

ساغر عشق علوی را به دست  -  گُم‌شده در فاطمه هر ذره مست

حور و ملک دل‌شدۀ وَهم او - کَس نتواند که کند فهم او

کیست مگر فاطمه الله را – بسته ز عشق او به خدا راه را

دل ز خدا برده ز کف، فاطمه – خلق جهان را به هدف، فاطمه

آیۀ لولاک غزلنوش او – عرش خدا قالیِ منقوش او

او که پدیدار از او گشته هست - او که خدا وز می او گشته مست

 او که دلش از غم حیدر شکست -او که طُفِیل غم او هرچه هست

 ساقیِ صهبایِ بلایِ الست  - فاطمه یعنی که خدا عاشق است 

می‌رسد او را ز طرب روح و جان - آینۀِ رویِ خدا را نشان

یوسف زهرا و علی، شاه عشق –  قبلۀِ شش‌گوشۀ درگاه عشق

غرق تَغزُل لبِ سروِ چمان -  ماه به رقص آمده در آسمان

جلوۀِ عشق از همه عالم جلیست - لحظۀِ میلاد حسینِ علیست

 سید و سالارِ شهیدانِ عشق – شمسِ خرابات‌نشین دمشق

تا که براُفتاد نقاب از رخش  - آینه از شرم شد آب از رخش

می‌رسد از رَه ز فراسوی راز-  فاطمی آن حیدرِ مه رویِ ناز

 پادشه ملک جنان می‌رسد  - فاطمه را یوسفِ جان می‌رسد

 قبلۀِ جانان به جهان می‌رسد – جلوۀِ الله عیان می‌رسد

صاحب شش‌گوشه خداگونه عرش – در قدمش بال ملک گشته فرش

می‌رسد از راه تمامیِ عشق- شهره‌ترین عاشقِ نامیِ عشق

قبلۀِ عُشاقِ علی را حسین – درد و غم لم‌یزلی را حسین

باغ فدک غرقِ شقایق شده - هرچه که هست آمده عاشق شده

فاطمه را روح و روان می‌رسد – از سَرِ نِی بانگِ اذان می‌رسد

چشم‌وچراغِ علویون حسین – در رگ عُشاقِ خدا، خون حسین

چشم علی آمده روشن به نور – جلوۀِ زیبای قبس را به طور

در شب بزم شهدا با حسین - محوِ تماشاست خدا را حسین

 وه که چه زیبا و فریباست او – قبلۀِ شش‌گوشۀ دل‌هاست او

عهد ازل تا که خدا بست عشق - عشق حسین است و حسین است عشق

غرقه‌به‌خونان دیار حلب – حادثه جویانِ شهادت‌طلب

ای به طوافِ حَرَمِ یاس‌ها – شُهره به عشق آمده عباس‌ها

قوم مدافع به حرم در دمشق - باد مبارک به شما عید عشق

عید حسینی به شما عاشقان – باد مبارک ز تولای جان

به امید ظهور حضرت یار...
سوم شعبان المعظم 1437