از همون قدیما، توی محلمون، کمی پایین تر از خانه پدریم، جعفرآقا فروتن مغازه ساندویچ فروشی داشت که به همین خاطر به "جعفرآقا ساندویچی" معروف شده بود.
جعفر آقا 3 پسر داشت. رضا، عباس و علی.
رضا یکی دو سال از من بزرگتر بود و هست.
عباس یکی دو سال از من کوچیکتره.
علی هم که خیلی کوچکتر بود ولی حالا واسه خودش مردی شده.
غالبا پاتوق بچه های محل مغازه جعفرآقا ساندویچی بود.
وقتی شیطنتمان گل می کرد، می گفتیم:
- جعفرآقا، یه ساندویچ ماست به من بده ...
- جعفرآقا، یه ساندویچ نون خالی با یه نون اضافه به من بده ...
و باید دو تا پا قرض می گرفتیم و دِ فرار!
جنگ که شد، رضا و عباس اولین بچه های محل بودند که همه جبهه ها را زیر پا گذاشتند.
جایی و عملیاتی نبود که این دو تا داداش اون جا نباشند.
نمی دونم چرا، شاید چون پای ثابت گردان تخریب لشکر 27 بود، همیشه به عباس غبطه می خورد.
شاید هم بخاطر اخلاص، صفا و صداقتش بود و هست.
چند وقت پیشها، شنیدم زینب کوچولوی عباس - که حالا دیگه واسه خودش خانومی شده - ازدواج کرده و شوهرش که از دلاورمردان نسل جدید بسیجی است، رفته سوریه و مدافع حرم شده.
پارسال پیامکی از عباس برایم آمد که خشکم زد. عباس خبر شهادت داماد جوانش "روح الله قربانی" را داد.
مات ماندم و حیران. واقعا منِ سنگ، اشکم درآمد.
عباس را که دیدم، غرق بوسه اش کردم. بوییدمش و همچنان بهش غبطه خوردم.
حال ندارم ادامه بدم. دارم می ریزم به هم.
امروز جمعه 31 اردیبهشت 1395 سالروز تولد "روح الله قربانی" دلاورمرد مدافع حرم، سر مزارش بود.
این را که این پایین نوشتم، برای زینب خانوم فروتن، دختر گل عباس فروتن نوشته ام. شاید کمی احساسم را بیان کند:
"با وجودی که دوست عزیز و برادر دوست داشتنی ام عباس فروتن، رزمنده ای پرسابقه و شیری دلاور بوده و هست، ولی باید بگویم که رزمندگان امروزی که باوجود همسر و چه بسا فرزند، از چرب و شیرین دنیا می برند و می روند، از ما قدیمی ها خیلی جلوتر هستند.
امروز اینها هستند که سربازان پا به رکاب آقا هستند!
امروز، عباس فروتن در بین دوستان و بچه محلها و همرزمانش، بخاطر ایثار و فداکاری دخترش شناخته می شود!
عباس، با غیرت و فداکاری دخترش، خانواده خود را یک بار دیگر وارد صحنه دفاع از اسلام و انقلاب و ولایت نشان داد .
امروز این عباس فروتن است که به دختر صبور و داماد شهیدش افتخار می کند!
خدا همه شان را تحت الطاف خودش حفظ کند."