این جریان، با یادداشت کیوان کثیریان، ستوننویس سینمایی روزنامه شرق و دبیر انجمن منتقدان خانه سینما آغاز شد. وی در این یادداشت که در فضای مجازی منتشر شد، نوشت: «... به طور قطعی و مسلم، مسعود فراستی با به کار بردن کلمات رکیک روی آنتن زنده علیه کمال تبریزی در آخرین برنامه هفت مستوجب تحمل 74 ضربه شلاق است.»
این یادداشت، با استقبال رسانههای جریان موسوم به اصلاحطلب و مثلا اعتدالگرا مواجه شد و بسیاری از این رسانهها، این نوشته را بازنشر دادند!
اما فراستی در توضیح این مسئله گفت: چیزی که من در هفت گفتم به دقت بر مبنای صحبت آقای جوادی آملی که از دیاثت سیاسی و اقتصادی حرف زده بودند و آن جمله فوقالعادهشان که گفته بودند اصطلاح دیاثت در مورد کسانی است که راه نفوذ بیگانگان را در فضای اقتصادی و یا سیاسی به روی کشور میگشایند گفته شد.... گفتم همان طور که میشود بر مبنای صحبت یک عالم، دیاثت سیاسی و اقتصادی داشت پس میشود دیاثت فرهنگی هم داشت که یکی از مثالهایش همین فیلم (فیلم اخیر کمال تبریزی) است.
وی تصریح کرد: این کلمه را به خیلی از فیلمهای وطنفروش که جایزه جشنوارهها را گدایی میکنند میشود تعمیم داد.
این منتقد سینما همچنین به کتاب «بنی آدم» نوشته محمود دولتآبادی اشاره کرد و گفت: من گفتم این کتاب کلاهبرداری ادبی است. قصه و رمان نیست و صرفا یک کلاهبرداری است. من دارم اثر را نقد میکنم با شخص کاری ندارم و سر حرفم هم هستم.
فراستی همچنین در گفت و گویی، درباره حمایت مالی خواهر پادشاه قطر بزرگترین خاندان حامی تروریسم در منطقه از فیلم «فروشنده» اصغر فرهادی گفت: من فیلم را ندیدهام که راجع به فیلم صحبت کنم ولی چنین حامیانی آدم را شکل خودشان میکنند. راجع به جایزه آن هم که باید گفت جایزه سوم چهارم جشنواره (کن) است و این همه هیاهو در مورد آن شده است.
حمایت چنین کشوری از فیلم فروشنده اگر موجب سرافکندگی نباشد قطعا افتخار نیست.