در این شرایط و البته با در نظر داشتن پتانسیلی که در جامعه ما هست صادرات فرهنگی به نحوی که باید باشد صورت نمی‌پذیرد.

گروه فرهنگ و هنر مشرق- در جهان امروز، هنر علاوه بر جنبه‌های زیبایی شناسانه و معنوی، یک کالا نیز به شمار می‌آید. کشورهایی که تولیدات و صادرات هنری بیشتری دارند، علاوه بر کسب سود مادی، به گسترش فرهنگ خود در سطح جهان می‌پردازند و به جایگاه بلندتری هم در عرصه‌های اقتصادی، سیاسی و حتی امنیتی دست می‌یابند.

آثار خوشنویسی، یکی از کالاهای هنری هستند که می‌توانند در میان مسلمان جهان و حتی کشورهای غیر اسلامی، سفیر فرهنگ و هنر ایرانی شوند. مریم امام‌وردی؛ هنرمند و مدرس خوشنویسی در خصوص تولیدات هنری در حوزه هنرهای تجسمی بر مبنای فرهنگ ایرانی می‌گوید: خوشنویسی یکی از شاخه‌های اصیل هنرهای تجسمی است. خط ما خط فارسی است و متعلق به کشور خودمان است؛ یعنی هر اثر خوشنویسی که توسط هنرمند خلق می‌شود متعلق به کشور، فرهنگ و هنر دیرینه ماست. با توجه به این‌که فرهنگ ما تماما ایرانی-اسلامی است و دین اسلام، دین مردم ما در سطح جامعه است همچنین شعرهایی که در حوزه ادبیات توسط شاعران نوشته می‌شود بن‌مایه‌های ایرانی را دارد یک خوشنویس ناخواسته تحت تاثیر همین عوامل اثری را تولید می‌کند که بومی است و رگه‌هایی از باورهای وی را در دل خود دارد.

وی افزود: خوشنویس ما نمایشگاهی برپا نمی‌کند که در آن شعر یک شاعر آلمانی را بنویسد که اگر هم این اتفاق بیفتد و قرار باشد ترجمه‌ای از اشعار خارجی را کار کند باز آن را در قالب ایرانی ارائه می‌دهد. یعنی این هنر فراتر از کشور نیست و در چهارچوب‌های فرهنگی به حیات خود ادامه می‌دهد. در رشته‌های دیگر مثل نقاشی شاید هنرمند بتواند برداشتی از هنرمندان غربی یا سایر کشورها داشته باشد اما خوشنویسی هنری کاملا ایرانی است.

این هنرمند در گفتگو با صبایادآور شد: وقتی خودمان را با کشورهای مجاور مقایسه می‌کنیم، می‌بینیم کشورهای عرب و حاشیه خلیج فارس مثل امارات یا ترکیه جشنواره‌های خوبی را در زمینه هنر خوشنویسی برگزار ‌می‌کنند اما هنرمندان را مجبور می‌سازند به شیوه‌ای که خودشان می‌خواهند کار کنند؛ یعنی هنرمند باید به سبک و سیاق آنها بنویسد تا بتواند در جشنواره شرکت کند. آنها سبک‌های خاصی دارند و هنرمندان را به کار در آنها مجبور می‌کنند. حال در نظر بگیرید هنرمندی که می‌خواهد از راه خوشنویسی کسب درآمد داشته باشد، به این سمت و سو گرایش پیدا کرده و رفته رفته با شرکت در این جشنواره‌ها به آن شیوه کار کردن متمایل می‌شود.

وی خاطر نشان کرد: می‌بینیم که در این شرایط و البته با در نظر داشتن پتانسیلی که در جامعه ما هست صادرات فرهنگی به نحوی که باید باشد صورت نمی‌پذیرد. جشنواره‌های ما در شرایطی برگزار می‌شوند که نهایتا جایزه نفر اول دو یا سه میلیون تومان است در حالی که در کشورهای دیگر به نفرات برگزیده حدود هفتاد میلیون تومان جایزه می‌دهند. همین موضوع باعث می‌شود هنرمند ما به کار کردن با شیوه‌ای که آن‌ها می‌پسندند راغب‌تر باشد.

امام‌وردی اظهار داشت: خاطرم هست در سال 92 سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، جشنواره‌ای را با نام « خوشنویسی کوثر» برگزار کرد؛ جشنواره‌ای که سه دوره برگزار می‌شد و اتفاقا من هم در آن شرکت کردم و برگزیده شدم و قرار بود آثار برگزیدگان در کتابی چاپ شود و از افراد برگزیده تقدیر به عمل آید اما همین چاپ کتاب که قطعا خیلی هم سخت نیست عملی نشد. به اعتقاد من اگر نظارت و حمایت بهتری از هنرمندان صورت گیرد بدون شک می‌توانیم در این عرصه موفق‌تر عمل کنیم.