وی تصریح کرد: رایزن فرهنگی، فرهنگی نیست. بیشتر کسانی را گذاشته‌ایم که انتخابشان رابطه‌مند بوده است تا ضابطه‌مند. اینها کار فرهنگی نکرده‌اند. بارها در کشورهای دیگر مانند سوریه و لبنان که با ما حتی از لحاظ استراتژیک منافع مشترک دارند، دیده‌ام که در شعر فقط از حافظ و سعدی صحبت می‌کنند و اگر نهایتا خیلی به روزگار ما نزدیک می‌شدند به فروغ و احمد شاملو می‌رسیدند. این نشانه غفلت ماست. به گزارش صبا، اسرافیلی با انتقاد از کم‌کاری مسئولان فرهنگی ادامه داد: مسئولان فرهنگی ما در شناساندن فرهنگ انقلاب، زبان انقلاب، هنر انقلاب و ارزش‌های انقلاب قدمی برنداشته‌اند. دلیل این امر انتصاب کسانی است که نه دلسوز بوده و نه تخصص داشته‌اند و نه ذوق و شوق فرهنگی.
او تاکید کرد: اگر یک حساب و کتاب کنیم، متوجه می‌شویم در طول نزدیک به چهل سال عمر انقلاب اگر در هر دو سال یک رایزن فرهنگی فعالیت می‌کرد، می‌شد بیست رایزن فعال. اگر این عدد را در کشورهای جهان ضرب کنیم، به عدد سه هزار می‌رسیم که عدد بزرگی است؛ واقعا سه هزار رایزن فرهنگی در این مدت چه کرده‌اند؟ چرا هیچ‌کدام در انتقال مفاهیم و ارزش‌های دینی و انقلابی موفق نبوده‌اند؟
اسرافیلی در پایان گفت: فقط در این اواخر، محمدحسین جعفریان، موسوی گرمارودی وعلیرضا قزوه، آدم‌هایی فرهنگی بودند که رایزن فرهنگی نیز شدند. بقیه کاری نکردند. واقعیت این است که در این حوزه بسیار کم‌کار بوده‌ایم. دلسوز انقلاب و فرهنگ انقلاب نبوده‌ایم بلکه دلسوز اعوان و دوستان خودمان بوده‌ایم. در طول تاریخ هیچ موقع به اندازه ادبیات انقلاب از لحاظ کیفی و کمی غنی نبوده‌ایم اما کسی اقدامی نمی‌کند.