به گزارش مشرق، هادی محمدی در روزنامه جوان نوشت: يكي از روش‌هاي مديريت توانمندي‌ها، قابليت‌ها و نقش‌آفريني منطقه‌اي و جهاني ايران از سوي امريكا در چند دهه پس از انقلاب اسلامي اين بوده كه مناسبات ايران با قدرت‌هاي جهاني به عمق راهبردي وارد نشود. روس‌ها هم همواره منتظر اين بودند تا ارزش افزوده مناسبات با ايران بتواند براي آنها، منافع راهبردي تأمين كند. پرونده تروريسم منطقه‌اي، زمينه‌هاي اين رخداد مهم را فراهم كرده و اين قابليت را نشان مي‌دهد كه روسيه و ايران مي‌توانند در پرونده‌هاي زيادي در كنار هم باشند و همكاري راهبردي به اجرا بگذارند.
 
بنابراين دور جديد همكاري‌هاي نظامي كه با استقرار هواپيماهاي راهبردي TV-22M3 و SU-34 در پايگاه نوژه همدان براي حمله به تروريست‌هاي حاضر در سوريه آغاز شده، پيام‌هاي جدي به طرف‌هاي منطقه‌اي و بين‌المللي ارسال مي‌كند. امريكايي‌ها درك مي‌كنند كه با سبك‌سري در حفظ تحريم‌هاي اقتصادي، مسير دشواري را براي خود در تعامل با ايران مي‌سازند و معادلات جديد و رشد يابنده، براي امريكايي‌ها در غرب آسيا پرهزينه خواهد بود. بازيگران ديگري مثل عربستان كه در پناه نقاب‌هاي استعمار غربي از تروريسم تكفيري براي منافع غرب تلاش مي‌كنند، روزهاي سختي در پيش دارند و همكاري‌هاي جديد روسيه و ايران، پاسخ كوچكي به گستاخي وزير خارجه عربستان بود كه «قصد داشت پوتين را بخرد!» بازيگران كوچك ديگر در منطقه هم اگر عاقل باشند،‌حساب و برنامه‌ريزي خود را بازنگري مي‌كنند. استقرار بمب‌افكن‌هاي روس در همدان يعني افزايش سه برابري قدرت عملياتي عليه تروريست‌ها و اين پيام براي ترك‌ها كه قصد دارند «حناي خود را رنگين‌ نشان دهند» و در حمايت از تروريسم تكفيري هنوز فعال هستند، اينگونه است كه يك همكاري واقعي ضدتروريستي با مسكو و تهران براي آنكارا، بسيار پرسودتر خواهد بود.