«احمد قطان» نماینده دائم عربستان در اتحادیه عرب که به نمایندگی از عادل الجبیر وزیر خارجه این کشور در نشست اتحادیه عرب شرکت کرده بود، مدعی شد که «نظام پادشاهی عربستان همچنان تنها مرجع ذیصلاح برگزاری مراسم حج خواهد بود و هیچ طرف خارجی نمی تواند در این مساله دخالت کند.»
قطان در حالی که هیچ پاسخی به خواسته های برحق ایران در مورد فاجعه منا و بی کفایتی سعودی ها در برگزاری مراسم حج به ویژه در بیانات رهبر انقلاب اسلامی مطرح شده است، گستاخانه اعلام کرد که «ما از تمامی طرف هایی که این اظهارات زشت و توهین آمیز را محکوم کردند، تشکر می کنیم.»
از سوی دیگر، خالد بن احمد آل خلیفه وزیر خارجه بحرین به تکرار گزافه گویی های کشورهای عربی علیه ایران پرداخت و خواستار توقف «دخالت های ایران در امور جهان عرب» و مدعی شد که آخرین مورد از این مداخله جویی ها «تلاش برای دادن رنگ و بوی سیاسی به مراسم حج» بود. این در حالی است که دیگر مقامات کشورهای عربی حاضر در نشست روز پنجشنبه نیز اتهاماتی را نسبت به جمهوری اسلامی ایران مطرح کردند.
اتخاذ مواضع ننگین در قبال تحولات منطقه
نکته قابل تأمل در خصوص مواضع اخیر کشورهای عضو اتحادیه عرب در نشست روز پنجشنبه خود کارنامه این اتحادیه در اتخاذ مواضع ننگین در قبال رژیم‌هایی است که هر یک به نحوی حق و حقوق ملت های خود و یا ملت های دیگر را پایمال کرده و می کنند. نگاهی هرچند اجمالی به مواضع ننگین اخیر اتحادیه عرب در قبال بحران‌های منطقه و عوامل ایجاد آن، خود به تنهایی حاکی از این واقعیت تلخ است که مبنای تمامی تصمیمات و مواضع سران کشورهای عربی «سیاسی» بوده و این مواضع هیچ سنخیتی با وقایعی که به وقوع می پیوندند، هیچ ارتباطی ندارد.
بر همین اساس، مواضع اخیر اتحادیه عرب در قبال پیام رهبر معظم انقلاب اسلامی در آستانه موسم حج نیز این این قاعده مستثنا نبوده و اصل و اساس این مواضع به نگرش صرفا سیاسی و غیرواقع‌بینانه شیخ‌نشینان عرب بازمی‌گردد. مواضع اتحادیه عرب طی سال های اخیر به ویژه در قبال تحولات سوریه، عراق، یمن، بحرین، فلسطین و همچنین فاجعه منا و جان باختن مظلومانه هزاران حجاج از سراسر جهان، کاملا «منفعلانه» و در خدمت محور سعودی ـ صهیونیستی ـ آمریکایی بوده است.
این اتحادیه نه تنها نقش منفعلانه ای در تحولات پر پیچ و خم منطقه ایفا کرده، بلکه نقش بسزایی در پیچیده تر شدن این بحران‌ها و ریخته شدن خون شمار بیشتری از غیرنظامیانِ بیگناه نیز داشته است. به عنوان نمونه پس از ظهور و بروز بحران سوریه و درست در زمانی که گروه های تروریستی در این کشور یکی پس از دیگری مردم بیگناه این کشور و زیرساخت های آن را هدف قرار می دادند، اتحادیه عرب نه تنها به بدیهی ترین مسئولیت خود یعنی محکومیت تروریسم عمل نکرد، بلکه در اقدامی عجیب و شگفت‌انگیز به تعلیق عضویت دمشق در این اتحادیه رأی داد؛ مسأله‌ای که در آن برهه بحران سوریه را وارد مرحله پیچیده ای کرد.
اکنون نیز که قریب به ۶ سال از آغاز بحران سوریه می گذرد، همچنان شاهد مواضع منفعلانه اتحادیه عرب در قبال گروه های تروریستی ـ تکفیری و حامیان منطقه‌ای آنها هستیم. در واقع این اتحادیه تا بدین لحظه کوچکترین گامی در راستای فروکش کردن بحران سوریه و دیگر کشورهای منطقه برنداشته است. سکوت در برابر فجایعی که تکفیریها در سوریه به بار می آورند و حمایت از عوامل پشت پرده این فجایع یعنی عربستان و قطر و برخی دیگر از کشورهای عربی، خدمتی ارزشمند به صهیونیستها و خوش‌رقصی برای سعودیها از سوی اتحادیه عرب محسوب می شود.
خوش خدمتی و خوش رقصی اتحادیه عرب به دوگانه سعودی ـ صهیونیستی همواره در رأس اولویتهای این نهاد عربی بوده است. بنابراین اتخاذ مواضع خصمانه این اتحادیه در برابر جمهوری اسلامی ایران که آخرین آن به پیام رهبر معظم انقلاب اسلامی باز می گردد، در همین چهارچوب تعریف می شود. سران اتحادیه عرب تاکنون هیچ فرصتی را برای جلب حمایت سعودیها و صهیونیستها از دست نداده اند و درست به همین دلیل است که پیام حضرت آیت الله خامنه ای به مناسبت موسم حج را دستاویزی برای خوش خدمتی خود به شیخ نشینان عرب و استکبار جهانی قرار دادند.
سکوت در برابر کشتار مردم یمن و حمایت از تجاوز به خاک عراق
علاوه بر سوریه، در یمن نیز شاهد خوش خدمتی اتحادیه عرب به سعودیها بوده و هستیم. پس از تجاوز نظامی آشکار رژیم سعودی به مردم بی گناه یمن و هدف قرار گرفتن مناطق مسکونی، مساجد، بیمارستان‌ها و زیرساخت های این کشور توسط جنگنده های رژیم سعودی، اتحادیه عرب نه تنها به محکومیت متجاوز مبادرت نکرد، بلکه در کمال تعجب حمایت صریح خود از این اقدام را اعلام و تأکید کرد که حملات سعودیها به یمن در حمایت از مشروعیت انجام می شود!
طبق آخرین گزارش های منتشرشده به دنبال حملات سعودیها به مردم بی دفاع یمن تاکنون بیش از ۱۰ هزار نفر شهید و هزاران نفر دیگر زخمی و آواره شده اند. بسیار از مناطق مسکونی در یمن اکنون جز مخروبه ای بیش نیستند. با این حال، سران اتحادیه عرب حاضرند تا برای خشنود نگاه داشتن سعودیها و هم‌پیاله‌های صهیونیست آنها حتی چشمان خود را به روی نسل‌کشی مردم یک کشور از زن و مرد گرفته تا پیر و جوان ببندند و خم به ابرو نیاورند.
حمایت از رژیم سعودی در حملات ددمنشانه آن به یمن این واقعیت را به اثبات رساند که هرگاه پای سعودی در میان باشد، اتحادیه عرب نقش مرید حلقه به گوش این رژیم را ایفا می‌کند و از خود چیزی برای عرضه کردن ندارد.
مواضع اتحادیه عرب در عراق نیز حلقه ای دیگر از زنجیره سرسپردگی این اتحادیه به سعودیها را به نمایش می گذارد. تلاش های مکرر رژیم سعودی برای ایجاد جنگ های فرقه‌ای و طایفه ای در عراق و به وسیله «ثامر السبهان» هیچگاه با موضع قاطع اتحادیه عرب مواجه نشد. در کارنامه این اتحادیه حتی یک موضع در قبال تلاش های مخرب رژیم سعودی برای ضربه وارد کردن بر پیکره حشد الشعبی که در خط مقدم مبارزه با گروه های تروریستی ـ تکفیری در عراق ایستاده است، مشاهده نمی شود.
اتحادیه عرب که مسئولیت اصلی آن حمایت از منافع کشورهای عربی است تاکنون حتی یک موضع در قبال ورود متجاوزانه ارتش ترکیه به خاک عراق اتخاذ نکرده است. این اتحادیه هیچگاه از ظرفیت خود برای احقاق حقوق کشورهای عربی بهره نبرده و این مسأله بارها و در مناسبت های مختلف به وضوح دیده شده و قابل لمس است.
حمایت از رژیم آل خلیفه و جنایت صهیونیست ها علیه فلسطینیان
در بحرین نیز شاهد آن بودیم که اتحادیه عرب به جای دفاع از مردم مظلوم این کشور و استفاده از اهرم های فشار علیه رژیم آل خلیفه به منظور جامه عمل پوشاندن به مطالبات مردمی، در قامت دفاع از این رژیم برآمده و مردم بحرین را به ترویج بی ثباتی در کشور متهم کرد. در حال حاضر رژیم آل خلیفه با آسودگی خاطر و به راحتی هرچه تمام‌تر و در سایه سکوت مجامع بین المللی و مواضع منفعلانه اتحادیه عرب، به جنایت های خود علیه شیعیان بحرینی ادامه می دهد.
دخالت های مستقیم و غیرمستقیم رژیم سعودی در بحرین یکی از عوامل اصلی مواضع منفعلانه و ننگین اتحادیه عرب در قبال تحولات این کشور محسوب می شود؛ مسأله‌ای که عمق خودفروختگی این اتحادیه را در برابر سعودیها به منصه ظهور رسانده است.
علاوه بر آنچه که گفته شد، مواضع اتحادیه عرب در قبال فلسطین نیز چندان تفاوتی با مواضع آن در قبال دیگر کشورهای عربی نمی کند. رژیم صهیونیستی همواره از عدم وجود نوعی فشار از سوی اتحادیه عرب علیه خود به دلیل جنایت هایی که علیه فلسطینیان مرتکب می شود، آسوده خاطر بوده و هست. صهیونیستها به خوبی می دانند که هرچقدر که دامنه سرکوب مردم فلسطین توسط آنها گسترده تر شود، هیچ تهدیدی از سوی اتحادیه عرب متوجه آنها نیست.
در حال حاضر، حمایت از مسأله فلسطین تنها به یک شعار برای سران اتحادیه عرب تبدیل شده است؛ شعاری که حتی سعودیها نیز آن را از بام تا شام سر می دهند اما در نهایت هیچ اقدام و عملی جز حمایت از صهیونیستها از هیچیک از آنها مشاهده نشده است.
با توجه به آنچه که ذکر شد، نهادی که امروز علیه جمهوری اسلامی ایران موضع می گیرد و به گزافه گویی های تکراری و ملال آور خود در برابر تهران ادامه می دهد، یک نهاد خودفروخته بوده که از سوی رژیم سعودی تغذیه شده و تحت امر این رژیم فعالیت می کند. در واقع، طبیعی است که سرسپردگی اتحادیه عرب به رژیم سعودی و همتای آن یعنی رژیم صهیونیستی، راهی جز اتخاذ مواضع خصمانه توسط این اتحادیه در برابر جمهوری اسلامی ایران، قرار ندهد.
دلارهای نفتی سعودی؛ معیار اتخاذ مواضع
علاوه بر این، به نظر می رسد که دلارهای نفتی عربستان سعودی در اتخاذ مواضع اتحادیه عرب بسیار مفید و مؤثر بوده است. در همین ارتباط، روزنامه «الشروق» الجزایر حدود ۶ ماه پیش با انتشار گزارشی خبر داد که عربستان به دبیر کل اتحادیه عرب رشوه داده تا در تروریستی خواندن حزب‌الله لبنان، کمک کند.
این روزنامه در گزارش خود از پاداش دو میلیون دلاری عربستان و کشورهای شورای همکاری خلیج فارس به «نبیل العربی» در ازای تلاش برای تروریستی خواندن حزب‌الله در این اتحادیه، خبر داد. بنا به این گزارش، ۴۸ ساعت پس از تروریست نامیدن حزب‌الله در اتحادیه عرب، این پاداش به نبیل العربی تعلق گرفته است. این رشوه در ادامه پاداش‌های مختلفی بود که در پایان دوره مسئولیت دبیرکل اتحادیه عرب به وی تعلق گرفت.
باید تأکید کرد که دلارهایی که برچسب بر دهان «بان کی مون» دبیرکل سازمان ملل زد و چشمان وی را بر جنایت های رژیم سعودی علیه غیرنظامیان یمنی بست، همان دلارهایی هستند که امروز بوی خوش آنها سران اتحادیه عرب را به خواب زمستانی فرو برده؛ خوابی که به نظر می رسد با گذر روزها و سال ها، عمیق تر می شود.