چرا فیلم جایزه گرفت؟ 

در سینمای هالیوود، گرایش به بودیسم را به‎ویژه از دهه 90، به وفور می‎بینیم. مارتین اسکورسیزی فیلم «کاندون» را راجع به دالایی لامای چهاردهم، رهبر بوداییان تبت می‎سازد، فیلم «بودای کوچک» ساخته و اکران می‎شود، خانم جین کمپیون فیلم «دود مقدس» را راجع به مکاتب عرفانی بودایی می‎سازد و فیلم معروف «هفت سال» در تبت ساخته می‎شود. حتی در فیلم‎‎های رزمی، آثاری می‎بینیم که به وضوح مجسمه‎‎های خدایان متعدد بودایی و هندو را نمایش می‎دهند و گویی پشت هر فیلم 10 مرتاض و راهب شرقی نشسته‎اند و فیلمنامه را 

می‎نویسند. 

 اسکار خارجی سال 2001   (هفتاد و چهارمین دوره اسکار )

برگزیده :  سرزمین هیچکس

این فیلم برنده برترین نمایش تصویری ویژه جشنواره کن ۲۰۰۱، بهترین فیلم خارجی گلدن گلوب ۲۰۰۲ و نامزد بهترین فیلم خارجی اسکار ۲۰۰۲ بوده است. فیلم به رخداد‎های دیوانه‌وار برآمده از خودشیفتگی بیمارگونه قومی ‎ـ‎ نژادی منجر به فروپاشی یوگسلاوی سابق می‎پردازد. 

 اسکار خارجی سال 2002   (هفتاد و پنجمین دوره اسکار )

برگزیده :  هیچ کجا در آفریقا

هفتاد پنجمین دوره اسکار را باید سال هولوکاست سینمایی نامگذاری کنیم. فیلم پیانو (رومن پولانسکی)، با پرداختن به موضوع هولوکاست، تمام جوایز اصلی آکادمی را درو می‎کند و به‎تبع این جوزدگی اسکار بهترین فیلم غیر انگلیس زبان به فیلمی در مورد فرار یهودیان از نازی‎ها می‎پردازد. 

 اسکار خارجی سال 2003   (هفتاد وششمین دوره اسکار )

برگزیده :  تهاجم بربرها

این فیلم درباره مردی به نام رمی است که به بیماری سرطان مبتلاست و در بیمارستانی بستری است. همسر رمی به‎دلیل اشتباهات رمی از او جدا شده و پسر و دخترش که بزرگ هستند به ترتیب در انگلیس و استرالیا زندگی می‎کنند. زن رمی و پسرش برای دیدن او به بیمارستان می‎روند و تعدادی از همکاران سابقش نیز از او عیادت می‎کنند. به‎دلیل آنکه همه حوادث این فیلم درباره بستری شدن رمی است؛ بنابراین او شخصیت اصلی فیلمنامه است و بقیه حتی زن و پسرش که در سکانس‎‎های مختلف حضور دارند شخصیت‎‎های فرعی محسوب می‎شوند. 

اسکار خارجی سال 2004   (هفتاد و هفتمین دوره اسکار )

برگزیده :  دریای درون

دریای درون اقتباسی از زندگی واقعی رامون سمپدرو، ملوان جوانی است که در یک حادثه دچار شکستگی استخوان گردن و قطع نخاع می‎شود. او به مدت ۲۹ سال تلاش کرد دادگاه حق مرگ آسان را برای او به رسمیت بشناسد تا او بتواند به زندگی خود پایان دهد. فیلم دریای درون اثری به‎شدت ایدئولوژیک و کاملا اگزیستانسیالیستی است و تماما منعکس‎کننده افکار «وجودگرایانی» چون رولومی، بوگنتال، یالوم، سارتر، کامو و امثالهم است. موضوع کلیدی فیلم حول موضوع «حق زندگی» در مقابل «التزام زندگی» و نیافتن معنایی برای تداوم زندگی می‌چرخد. فردی که علیه تمام قواعد و چارچوب‎های ادیان و باور‎های عوام، در رابطه با التزام مرگ و زندگی به پا خاسته است. صحنه‎‎‎های بسیار بکر و به یاد ماندنی در فیلم وجود دارند که تقابل بین مرگ و زندگی، تولد و مردن را به زیبایی به تصویر کشیده‎‎اند. در دادگاهی که رامون حضور پیدا می‎کند وکیل مدافعش بیانیه‎ای را قرائت می‎کند با این مضمون که اسپانیا کشوری سکولار است و مردن حق رامون است اما دادگاه عالی اسپانیا با ادعای سکولار بودن حق به رامون نمی‎دهد.  

اسکار خارجی سال 2005   (هفتاد و هشتمین دوره اسکار )

برگزیده :  تبهکار

تسوتسی اسمی است به معنای تبهکار که بزهکاری جوان اهل ژوهانسبورگ، آن را روی خودش گذاشته است. جوانی که برای گذران زندگی به کار‎های خلاف روی آورده است. تسوتسی در بدبختی و فلاکت بزرگ شده، مادرش از بیماری ایدز درگذشته است و پدرش موجودی بی‎رحم و بد دهان بوده، به همین دلیل تسوتسی نیز قابلیت‎‎های خشونت باری پیدا می‎کند. یک شب تسوتسی موقع سرقت اتومبیلی به طرف زنی تیراندازی می‎کند و تازه پس از سرقت متوجه می‎شود پسر شیرخواره زن نیز روی صندلی عقب است. 

اسکار خارجی سال 2006   (هفتاد و نهمین دوره اسکار )

برگزیده :  زندگی دیگران

زندگی دیگران، فیلمی آلمانی و اولین فیلم بلند فلوریان هنکل فون دونرسمارک و برنده جایزه اسکار بهترین فیلم غیر انگلیسی‎ زبان سال ۲۰۰۶ است. فیلم با بودجه کمی، حدود دو میلیون دلار در آلمان ساخته شده و حدود ۱۰۰ میلیون دلار فروش داشته است. این فیلم بیش از ۳۰ جایزه از جمله جایزه اسکار بهترین فیلم خارجی زبان سال ۲۰۰۶ را به دست آورده و با استقبال منتقدان و مخاطبان روبه‎رو شده است. 

گئرد وایسلر بازجوی ارشد اشتازی، پلیس امنیت جمهوری دموکراتیک آلمان و یکی از باورمندان به حکومت سوسیالیستی آلمان شرقی است. او مامور زیر نظر گرفتن زندگی گئورگ دریمن، یک کارگردان تئاتر می‎شود که مقامات ارشد نیروی امنیتی، به توصیه وزیر فرهنگ و هنر آلمان شرقی، در پی یافتن بهانه‎ای برای ایجاد محدودیت و خانه‎نشین کردنش هستند. آن‎ها ماموریت یافتن مدرکی مبتنی بر «ناهنجاری» گئورگ دریمن را به گئرد وایسلر، بازجوی ارشد پلیس امنیتی اشتازی محول می‎کنند. 

نکته: فیلم زندگی دیگران مثل فیلم هجوم بربر‎ها براساس خاستگاه مطلوب ایدئولوژیک آکادمی اسکار در نخستین گام، با دستمایه قرار دادن یک شخصیت محوری سعی می‎کند ظن و شک فردی را نسبت به نظام سوسیالیسی برانگیزد و سپس به تعارض‎‎های فرد در نسبت با این نظام بپردازد. این محور فوق العاده خوشایند آکادمی اسکار است. مخصوصا در نظام ایدئولوژیک سرمایه‎داری غرب، وقتی فیلمی ساخته می‎شود که گرایش‌های نظام‎‎های سوسیالیتی را زیر سوال می‎برد، اعضای آکادمی اسکار هیجان زده می‎شوند. گویی هنوز سناتور مک کارتی با شمایل دیگری میان اعضای آکادمی نشسته است و آنان را وادار می‎کند به فیلمی ضد‎سوسیالیستی جایزه دیگری اعطا کنند. 

 اسکار خارجی سال 2007   (هشتادمین دوره اسکار )

برگزیده :  جاعلان

سولومون سولوویش، ملقب به سالی، سلطان جعل اسکناس در اوایل حکومت نازی‎‎ها توسط فردریش هرتسوگ در برلین بازداشت می‎شود. سالی که یهودیست به کمپ ماوت‎هاوس فرستاده می‎شود و از آنجا به کمپ ساکسن‎هاوزن، تا دوباره رو در روی هرتسوگ قرار گیرد. هرتسوگ مکان مجهزی را برای سالی و چند زندانی دیگر فراهم می‌کند تا در قبال زنده ماندن‎شان به چاپ اسکناس‎‎های تقلبی پوند و دلار برای رژیم نازی مشغول شوند. جاعلان نگاه جدید و متفاوتی به موضوع کلیشه‌ای هولوکاست و نازی‎‎هاست. فیلم سعی کرده از شعار‎‎های چندین سال اخیر بپرهیزد و نگاهی جدید و متفاوت به این مقوله داشته باشد. 

 اسکار خارجی سال 2008   (هشتاد و یکمین دوره اسکار )

برگزیده :  عزیمت‌ها

دایگو یک ویولن سل نواز حرفه‎ای است که پس از منحل شدن ارکستر به علت نبودن تماشاگر، به‎دنبال کار جدیدی می‎گردد تا اینکه در یک مرکز مرده آرایی کاری پیدا می‎کند. کار او آراستن مرده‌هاست تا مسافرت آن‎ها را به آن دنیا راحت کند. حکایت دایگو در این فیلم، حکایت مردی است که کم‌کم یاد می‎گیرد، مرگ را دوست داشته باشد. اجساد در یک مراسم کاملا سنتی، نمادی و آیین‌گونه، توسط دایگو و استادش، تمیز و آرایش و در میان پارچه‎‎های رنگارنگ پیچیده می‎شوند، همگی خوشحال هستند و با رویی گشاده، عزیزانشان را بدرقه می‎کنند. 

 اسکار خارجی سال 2009   (هشتاد و دومین دوره اسکار )

برگزیده :  رازی در ون چشمانشان

راز چشمان آن‎ها، یا رازی درون چشم‎هایشان، فیلم درام و جنایی آرژانتینی ـ اسپانیایی زبان تولید شده در سال ۲۰۰۹ است که براساسی رمانی به نام پرسشِ چشمانشان ساخته شده است. . تا سال ۲۰۱۰ این فیلم دومین فیلم موفق آرژانتین در کل تاریخ بوده است و اولین آن فیلم نازارنو کروز و گرگ است که توسط لئوناردو فاویو در سال ۱۹۷۵ ساخته شد. 

اسکار خارجی سال 2010   (هشتاد و سومین دوره اسکار )

برگزیده :  در یک دنیای بهتر

در یک دنیای بهتر در سال ۲۰۱۰ به کارگردانی سوزان بی‌یر ساخته شد. داستان فیلم «در دنیایی بهتر» در واقع داستان دو کشور است؛ یکی کشور دانمارک که سرزمین مادری سوزان بی‎یر، کارگردان فیلم است و دیگری یک کشور آفریقایی که ماجرای فیلم هم از همانجا شروع می‎شود. ما در سراسر فیلم در بین دو قاره (آفریقا و اروپا) به پیش و پس حرکت می‎کنیم، طوری که گویی این دو قاره گرفتار یک رقابت بی‎کلام شده‎اند تا نشان بدهند کدام فرهنگ می‎تواند بیشترین درد را از خود به ارث بگذارد. 

 اسکار خارجی سال 2011   (هشتاد و چهارمین دوره اسکار )

برگزیده :  جدایی نادر از سیمین

در مورد جدایی نادر از سیمین اصغر فرهادی بحث‎‎های فراوانی شکل گرفت اما مهم‎ترین نکته این است که جدایی نادر از سیمین، تمام ویژگی‎‎های خاص یک فیلم آسیایی ـ ایرانی با محتوای نام برده شده را دارد و شاید به‎دلیل خصلت خاص مورد علاقه آکادمی، یعنی ارائه تصویری از فروپاشی بطن جامعه ایرانی، مجسمه طلایی را دریافت کرد. 

نامزد نهایی  اسکار خارجی سال 2012   (هشتاد و پنجمین دوره اسکار )

برگزیده :  عشق    

عشق، شباهت مضمونی عجیبی به فیلم دریای درون آلخاندرو آمنبار دارد و از زمانی که به اعضای آکادمی معرفی شد مشخص بود که جایزه بخش غیر انگلیسی زبان را دریافت خواهد کرد. فروپاشی فردی و انسانی مضمون محوری فیلم است و اتانازی ویژگی مشترک فیلم با اثر آلخاندرو آمنبار است. در طول داستان بیننده در می‎‎یابد که باور‎های مذهبی اثر آشکاری بر زندگی این زوج هنرمند و فرهیخته ندارد و در نهایت مخاطب شاهد پوچی عشق این دو نفر است. 

نامزد نهایی  اسکار خارجی سال 2013   (هشتاد و ششمین دوره اسکار )

برگزیده :  زیبایی بزرگ    

سرگشتگی اروپایی، نوعی از هم گسیختگی سرخوشانه واضح‎ترین دریافتی است که مخاطب از فیلم زیبایی بزرگ به دست می‌آورد. ویژگی خاصی که به نوعی در متن فیلم شکار وینتربرگ ساری و جاری است. «زیبایی بزرگ» درباره انحطاط و زوال شهر رم است؛ پوچی فراگیر آدم‎‎ها در این شهر. روایت ‎نویسنده سالخورده‎ای است که زندگی پوچ شده و غرق شده در مهمانی، روزمرگی، لذت و ثروتش را پرسش برانگیز می‎یابد. 

نامزد نهایی  اسکار خارجی سال 2014   (هشتاد و هفتمین دوره اسکار )

برگزیده :  آیدا    

این فیلم داستان زندگی دختر جوان راهبه‎ای به نام آیدا (آنا) را در دهه 60 روایت می‎کند که روز سوگند خوردنش، از طرف مادر روحانی ارشد صومعه‎ای که در آنجا بزرگ شده، به او گفته می‎شود که قبل از سوگند خوردن باید به دیدار خاله‎اش برود که تنها عضو باقیمانده خانواده اوست. آیدا از صومعه بیرون می‎آید و سفری را آغاز می‎کند که این سفر چشم‎‎های او را به روی واقعیت‎‎های سرزمین و گذشته خانوادگی‎اش باز می‎کند. آیدا در آغاز نه تنها از گذشته خانوادگی و نام و هویت واقعی خودش بی‎خبر است، بلکه در جهل مطلق در صومعه بزرگ شده است. 

نکته: اشاره به هولوکاست و دیدگاه ضد‎مذهبی فیلم دو بال فیلم را تشکیل می‎دهند. ضدیت با ادیان ابراهیمی و هولوکاست آیدا را بی‎شک به مجسمه طلا می‎رساند. 

پاولیکوفسکی، کارگردان فیلم پس از دریافت اسکار می‌گوید: آیدا همچنین وجدان معذب لهستانی‎‎های ضدیهود را نشانه می‎گیرد و نقدی علیه کسانی است که از ترس یا نفرت، در قتل و نابودی هموطنان یهودی‎شان مشارکت داشته‎اند، مردمی که راز جنایت‎هایشان را در دل جنگل‎‎های لهستان دفن کرده‎اند.

نامزد نهایی  اسکار خارجی سال 2015   (هشتاد و هشتمین دوره اسکار )

برگزیده:  پسر شائول    

شائول اوسلاندر در اردوگاه مرگ نازی‎‎ها به‎عنوان یکی از حاملان مرگ یهودی‎‎هایی که برای مدتی کوتاه به نازی‎‎ها کمک می‎کنند تا اجساد دیگر یهودی‎‎ها را بسوزانند و خاکستر کنند کار می‎کند. یک‌بار در حین تمیز کردن اتاق گاز بعد از کشتار دسته‎جمعی یهودی‎ها، متوجه جسد پسری می‎شود که هنوز نفس می‎کشد. اما وقتی نازی‎‎ها پسر را خفه می‎کنند، شائول به هر ترتیب شده تلاش می‎کند خاخامی پیدا کند و پسر را با مراسم مذهبی به خاک بسپارد