در این میان «خانه پوشالی» با روایت بسیار متفاوت خود از همان قسمت اول بینندگان را شگفت زده کرد. درامی سیاسی نوشته‌ اندرو دیویس که صاحب ضد قهرمانی به نام فرانسیس ارکات بود که رابط بین مجلس و دولت انگلیس بود و برای رسیدن به مقاصد سیاسی جاه طلبانه خود از هیچ کاری فروگذار نبود. مهمترین ویژگی او برای تماشاگران صحبت رو به دوربین او با تماشاگران بود. شگفتی از همینجا آغاز می‌شد... در مارس 2013 اولین فصل از ورژن آمریکایی سریال روی شبکه نتفلیکس قرار گرفت.

 

 

 

سیاست نتفلیکس همانطور که قبلا هم در این ستون توضیح داده شده این است که تمامی قسمت‌های یک فصل را با هم منتشر می‌کند تا تماشاگران بتوانند به روش جدید دیدن سریال که چندین قسمت با هم است آن را ببینند. نسخه انگلیسی سریال بسیار کم نقص بود و همین کار نسخه آمریکایی را که این بار «بو ویلیمون» آن را تولید کرده است، سخت کرد. برای کارگردانی اپیزود اول و دوم دیوید فینچر انتخاب شد و این بار ضدقهرمان فرانسیس آندرود نام داشت. خط اصلی داستان تقریبا همان بود و قاعده تئاتری برتولد برشت که گفت و گوی مستقیم با تماشاگر است اینجا نیز رعایت شده بود. برای کسانی که نسخه انگلیسی را دیده بودند مسئله تازه‌ای نبود اما قرار نبود که سریال  صرفا یک بازسازی نعل به نعل باشد. کوین اسپیسی بهترین انتخاب ممکن برای ایفای نقش اول بود.

 

 

 

اسپیسی در کارنامه خود نقش آدم‌های پلید را زیاد ایفا کرده است. اصولا اما در سریال‌های امروزی هیچگاه نقش منفی کلاسیک نمی‌بیینم. چون در طول سریال به خصوص اگر نقش منفی، نقش اول سریال باشد. همذات پنداری تماشاگر را به خود جذب می‌کند. در مورد «خانه پوشالی» این موضوع به دلیل همان ارتباط مستقیم قوت بیشتری می‌گیرد. آندروود قرار است پست وزارت امور خارجه را بگیرد اما رئیس جمهور که او در کمپین انتخاباتی‌اش بوده، از این کار امتناع می‌کند. «خانه پوشالی» تعداد زیادی کاراکتر دارد که توانسته به دلیل فرصت زیاد یک سریال به خوبی آنها را پرداخت کند. مهمترین کاراکتر اما کلیر، همسر آندروود است.

 

 

 

کلیر با بازی رابین رایت زنی است. بسیار جاه طلب‌تر از همسرش که شخصیت خیلی پیچیده‌ای دارد. در ابتدا با همسرش همراه است اما هم زمان که هدف دیگری داشته باشد از قربانی کردن همسرش هم ابا ندارد. بسیاری از منتقدان شخصیت فرانسیس آندروود را با ریچارد سوم مقایسه کرده‌اند و همسرش را با لیدی آن. در واقع پر بیراه هم نیست. زمانی که با یک فیلم طرف هستیم نتیجه‌گیری ساده‌تر است اما در یک سریال انگیزه‌ها فقط به جاه طلبی قدرت محدود نمی‌شوم و انگیزه‌های روانی قهرمانان فرصت بروز پیدا می‌کنند و ضمنا فقط قهرمانان اصلی نیستند. به گزارش هفت صبح، داگ اسمپر،‌دستیار اول وفادار آندروود، زویی بارنز، خبرنگاری که به آندوروود کمک می‌کند و او نیز خبرهای دست اول به بارنز می‌دهد، نماینده کنگره با بازی کوری استال، همه و همه جاه طلبند و در واقع همه قربانی شرایطی که خود در به وجود آمدنش دخیل بوده‌اند. حتی کسانی که به سیاست علاقه‌مند نباشند نیز پیگیر این درام قدرتمند خواهند شد.

 

 

سریال در حال پخش از شبکه نمایش است و این بار همسو با هدف این ستون که معرفی سریال‌های جدید قابل پخش را دنبال می‌کند. مسئله بسیار مهمی اینجا مطرح می‌شود؛ چه چیزی در تعیین زیبا شناسی نقش دارد؟‌ آدم‌های بسیاری را می‌شناسم که کاملا به انگلیسی تسلط دارند اما حاضر نیستند که پدرخوانده قسمت اول را به زبان اصلی تماشا کنند. چون دوبله آن کیفیت بسیار درخشانی دارد. و تمام حس و حال و لذت آنها با دیدن نسخه‌ دوبله فراهم می‌شود. دوبله سریال را از شبکه نمایش دیدم، بسیار خوب دوبله شده بود و بعد از مدت‌ها دوبلورها سریالی را دوبله کردند که کیفیت بالایی داشته و می‌توانستند به یاد ایامی که دائم در حال دوبله این مدل سریال‌ها بودند، بهترین کار خود را ارائه دهند. اشخاص بسیاری هستند که به دلایل مختلف نسخه اصلی و زیرنویس را نگاه نمی‌کنند. برای آنها این بهترین فرصت است. اما چرا به رغم اینکه سریال دوبله مناسب دارد، نمیتوانم با آن ارتباط برقرار کنم؟ چون دقیقاً مسئله اصلی این است که کدام نسخه را اول ببینیم. برفرض اینکه هر دو نسخه خوب باشند. صدای ناصر طهماسب که قبلا دو بار در فیلم‌های «مظنونین همیشگی» و «هفت» به جای کوین اسپیسی حرف زده بهترین انتخاب است اما متأسفانه دیگر کمی پیر شده. جالب اینجاست که در دوبله نسخه انگلیسی سریال هم طهماسب به جای نقش اول حرف زده. با تفاوت 24 سال، و اما در مورد حذفیات.

 

ممکن است فکر کنید مطمئناً بدون لطمه جدی به داستان نمی‌توان آن را از تلویزیون پخش کرد اما باید یاد سریالی مثل «ارتش سری» بیفتیم که به رغم عوض کردن جاهایی از داستان، اقبال بسیار زیادی داشت. مخاطب «خانه پوشالی» در تلویزیون کسانی هستند که به هر دلیلی نمی‌خواهند نسخه زیرنویس آن را تماشا کنند. برای آنها حذفیات اشکالی ندارد، جز اینکه تیزر سریال در شناساندن حال و هوای آن بسیار انقلابی عمل کرده است.