گروه جهاد و مقاومت مشرق - حاج قاسم بیگدلی 59 ساله بود که به گردان تخریب لشگر10سیدالشهداء(ع) قدم گذاشت. در مواجه اول این کلام رو از ایشون شنیدیم که گفت اومدم تا اسلحه کاظم جانم زمین نیفته.

 

شهید کاظم بیگدلی فرزند حاج قاسم اوایل اردیبهشت 66 در عملیات نصر1 به شهادت رسیده بود. اما ایشون هم خودش رو به گردان رسوند که جای کاظم خالی نباشه. طبیعی بود که رزمنده های این سن رو می فرستادن تدارکات و حاج قاسم هم نه نگفت و با کمال تواضع پذیرفت.

 

حاج قاسم پابه پای بقیه تخریبچی ها در رزم ها و آموزش ها می آمد و حتی مقید بود که حتما در صبحگاه ها شرکت کنه و نشون بده که برای عملیات اومده. اما مسوولین گردان توی چند تا ماموریت عملیات و مین گذاری که بقیه رفتند، حاجی رو نفرستادند و او هم چند وقت بعد تسویه کرد و از گردان رفت. حاج قاسم رو دیگه ندیدم تا قبل از عملیات بیت المقدس 4.

 

داشتم می رفتم برای دیدگاه لشگر10 که بالای ارتفاع تیمورژنان بود. سربالایی سختی بود و به هن و هن افتاده بودم که دیدم یکی صدا کرد: جعفر عزیزم. سرم رو بالا آوردم و دیدم حاج قاسمه. همدیگه رو بغل کردیم و بوسیدیم و حسابی خستگی ام در رفت. به حاجی گفتم شما اینورا؟

 

 

لجظات شیرینی بود که با حاج قاسم گذشت. روی همدیگه رو بوسیدیم و جدا شدیم و این آخرین دیدار بود و یکی دو روز بعد حاج ابوالقاسم بیگدلی پدر شهید کاظم بیگدلی در روزهای اول فروردین 67 در منطقه عملیاتی شاخ شمیران در حلبچه در سن 60 سالگی به شهادت رسید.