به گزارش مشرق، عبدالله گنجی، در سرمقاله روزنامه جوان نوشت:
«فضای رسانه‌ای جهان به طرز غریبی دارد به نفع ایران می‌چرخد، از بس که ترامپ نفرت برانگیز است.... باورنکردنی است شباهت بخش‌هایی از نطق ترامپ در سازمان ملل با نظرات هیتلر. این میزان خودخواهی و یکسونگری درتاریخ امریکا به گمانم سابقه ندارد.» (مسعود بهنود)
«سراب‌های دور و دراز ترامپ در سیاست خارجی در مورد کره‌شمالی و ایران شکست کامل خواهد خورد و در مورد ونزوئلا هم شانس موفقیتش بسیار کم است ... ترامپ ریاکارانه از ماجرای شیوع وبا در یمن و نابودی زیرساخت‌هایش با حمایت امریکا و نسبت دادنش به ایران و نیز ماجرای 490 هزار پناهنده روهینگیایی عبور کرد.»(نامور حقیقی)
سخنرانی عصبی و شعاری رئیس‌جمهور امریکا در سازمان ملل، نمایش بی‌نقاب واقعیت و حقیقت درونمایه امریکا بود.»(مهاجرانی) و...
عبارات و نظرات فوق‌الذکر از کسانی است که سال‌هاست مرز خود با نظام جمهوری اسلامی را مشخص کرده و در حوزه تمدنی ترامپ سکنی گزیده‌اند و در عین واقع‌گرایی، منتظر روزی هستند که افول نظام جمهوری اسلامی را ببینند. قطعاً یکی از راه‌های وصول آنان به آرزوهایشان امید به غرب و ابعاد مختلف فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و حتی نظامی آن است. اما دولتمردان امریکا در مقابل منطق نظام جمهوری اسلامی ایران چنان عنان پاره کرده‌اند که مخالفان نظام جمهوری اسلامی نیز احساس شرم می‌کنند و مشی روشنفکری آنان سکوتشان را می‌شکند و به صورت ناخودآگاه به حقانیت نظام اسلامی و سبکسری امریکا درمنازعه فعلی اعتراف می‌کنند. سخنرانی ترامپ در سازمان ملل معادل هزاران ساعت کار رسانه‌ای نظام جمهوری اسلامی برای ارائه یک تصویر واقعی از امریکا مؤثر بود و این آورده را نباید بدون نگاه اعتقادی تحلیل کرد. فراموش نکنیم که تفاوت ترامپ با اسلافش در این است که آنان توافق کردند و عمل نکردند اما هیچ موقع نگفتند عمل نمی‌کنیم اما ترامپ صراحت بیان دارد و اجازه نمی‌دهد دستکش مخملینی که اوباما به سمت ما دراز کرده بود ما را فریب دهد.
ترامپ دست را بدون دستکش نشان می‌دهد تا ما از غفلت عبور نماییم و حقیقت صحنه را ببینیم. امروز نیروهای انقلاب نباید تأسف بخورند که چرا دو سال مذاکره کردیم و نباید به خاطر بی‌نتیجه بودن آن مذاکرات دولت را شماتت کنند، چرا که نتیجه مذاکرات برای حزب‌الله و انقلاب اسلامی بازتولید چهره حقیقی امریکاست.
امروز روحانی کنار ما است. او با صراحت می‌گوید: «وقتی طرف به تعهدات عمل نمی‌کند مذاکره بر سر موضوعات دیگر چه فایده‌ای دارد.» معنی حرف روحانی این است که وی از برجام 2 و 3 مدعایی صرف‌نظر کرده و به این باور رسیده است که مذاکره در هیچ حوزه‌ای آورده نخواهد داشت. امروز روحانی به این نتیجه رسیده است که چاره‌ای جز قرار گرفتن بر ریل انقلابی‌گری و استمرار عمل انقلابی در کشور ندارد. ظریف اگرچه در کتاب «آقای سفیر» نوشته است من هیچ موقع از لفظ دشمن استفاده نکرده و نمی‌کنم اما ادبیات چند روز گذشته وی مواجهه با یک دشمن واقعی بود.
ترامپ مأمور «افزایش ظرفیت‌شناختی ملت ما نسبت به امریکاست» و این آورده کمی نیست. ترامپ در حال ارائه چهره‌ای از امریکاست که در 38 سال گذشته جمهوری اسلامی آن را تصویر می‌کرد و روشنفکران به مخالفت با آن برخاسته بودند. امروز روشنفکران ما نیز شرمنده‌اند اما هنوز جسارت اعتراف به حقانیت نظام جمهوری اسلامی را پیدا نکرده‌اند.
سخت معتقدم ترامپ امروز برای ما سربازی می‌کند، پرده کنار می‌زند، کارخانه دست‌های چدنی را افتتاح می‌کند و «دموکراسی به مثابه حکومت جهال» را به اثبات می‌رساند. چرا خوشحال نباشیم که دشمنان ما درصدد اثبات حقانیت نظام جمهوری اسلامی برآمده‌اند و چرا خوشحال نباشیم که ترامپ حقانیت ما و شرمندگی اپوزیسیون نظام را با هم پیش می‌برد. دشمنان احمق را شاید بتوان به صورت تاکتیکی به خدمت گرفت.