سرویس سیاست مشرق - حسن روحانی روز گذشته در آیین آغاز رسمی سال تحصیلی دانشگاه‌ها و مراکز پژوهشی و فناوری کشور در دانشگاه تهران گفت: «امروز اگر آمریکا تخلف کند، همه دنیا آمریکا را محکوم می‌کنند و نه ایران را و جالب اینکه عده‌ای با وجود این شرایط به ما می‌گویند که چرا اعتماد و مذاکره کردید». روحانی مجدداً به منتقدین سیاست‌های دولت حمله کرده و پرسید که «چرا یک عده به طور مداوم علاقه دارند که حرف‌های نادرست به مردم بگویند»[1]

رئیس قوه مجریه در این سخنرانی تلاش کرد تا با تفسیر برجامی از واقعه عاشورا، مذاکرات هسته‌ای با آمریکا را توجیه کند. وی مذاکرات را برای طرفین برد- برد خواند و از مزیت‌های توافق برجام سخن گفت.

این سنخ از مواضع در حالی از سوی حسن روحانی تکرار می‌شود که دونالد ترامپ در سازمان ملل با متهم کردن جمهوری اسلامی گفت: «ما نمی‌توانیم در برابر حکومتی که با بی‌ثباتی با ساخت موشکش ادامه می‌دهد ساکت بمانیم»[2]

در شرایطی که ترامپ تلاش دارد تا اهداف و سیاست‌های خصمانه‌اش به ویژه در بخش مسائل خارجی را به پیش ببرد و حالا دیگر دست از سر جناح مخالف خود برداشته و کمتر منتقدینش را مورد حمله قرار می‌دهد اما رئیس جمهور روحانی رویکرد متفاوتی را در پیش گرفته است و تمرکز خود را بیشتر معطوف به منتقدین خود کرده است و به عبارت بهتر؛ #روحانی_دوباره_بازی_را_شروع_کرد

در کمتر سخنرانی از رئیس قوه مجریه می‌توان شنید یا خواند که وی سخن از نقد پذیری دولتش بزند و منتقدین را با الفاظی خاص تخطئه و تخریب نکند.

در شرایطی که از رئیس دولت دوازدهم و تیم رسانه‌ای دولت انتظار می‌رود تا به واسطه "زایمان ناقص برجام" پیکان حملات خود را متوجه بدعهدی و سیاست خصمانه ایالات متحده نمایند، روزنامه‌های زنجیره‌ای با بزک اروپاییان از تقابل اروپا و آمریکا نبرد خیالی می‌سازند و رئیس دولت نیز تنها به اعلام موضعی کم‌اثر علیه دولت ترامپ اکتفا می‌کند.

اما بخش عمده انرژی دولت حسن روحانی و رسانه‌های زنجیره‌ای مصروف حمله به منتقدین برجام می‌شود گویا بدعهدی آمریکایی‌های نتیجه سیاست منتقدین بوده نه دولت یازدهم و دوازدهم! در این رهگذر رئیس جمهور برای توجیه عملکرد خود در توافق برجام از تفسیر برجامی آیات قرآن و عاشورای حسینی نیز دریغ نمی‌کند.

اما سؤال اینجاست که حسن روحانی نگران چیست؟ چرا در شرایطی که وی توانسته با رقیب هراسی و مواضع ناهنجار پیروز دوره دوم ریاست جمهوریش باشد باز هم همچون دوره نخست به منتقدین حمله می‌نماید؟

کلید پاسخ به این سؤال در فرمایشات اخیر مقام معظم رهبری که فرمودند:

«اشکالی که نسبت به مذاکرات هسته‌ای داشته و داریم و مکرر نیز در جلسات با مسئولان مطرح کردیم این است که مذاکره اشکالی نداشت اما باید در این مذاکره مراقبت و دقت لازم انجام می‌گرفت تا اینگونه نباشد که هر غلطی که طرف مقابل انجام بدهد، نقض برجام محسوب نشود اما هر اقدام ایران، نقض برجام محسوب شود».[3]

و این یعنی کلاه گشاد آمریکا بر سر دولت تدبیر و امید در توافقی که قرار بود حلّال تمام مشکلات باشد. بیش از همه رئیس جمهور محترم درک کرده که با حضور فرد دیوانه‌ای چون ترامپ در کاخ سفید، روح و جسم برجام به بدتر شکل ممکن مورد تجاوز قرار گرفته است و رشته تمام خیالات امیرکبیر برجام ایران پنبه می‌گردد.

متاسفانه دولت دوازدهم کلید نجات از این ناکامی را در ساخت بحران می‌بیند؛ بحران‌سازی‌هایی که برخی از آنها با وجود منقضی شدن تاریخش همچنان برای دولت مؤثر خواهد بود که حمله به منتقدین از جمله آنهاست. در این صورت با تشدید فشار از سوی آمریکایی‌ها، دولت روحانی در عوض اقدام متقابل، بحران‌های داخلی جدیدی را برای انحراف افکار عمومی از مسائل اصلی شکل خواهد داد.

روحانی بنا ندارد تا با اتمام دوران ریاست جمهوریش از صحنه سیاسی کشور منزوی شود، وی نقش‌آفرینی و بازیگری خود را در آینده سیاسی جمهوری اسلامی ایران در پرتو دفاع از حیثیت برجام می‌بیند و تلاش می‌کند تا انتها از این توافق نقض شده دفاع نماید؛ شاید به همین سبب امروز روحانی بیش از گذشته نگران برجام است.