به گزارش مشرق، اینکه در شرایط پیروزی خودساخته از فرو ریختن ساختمان تحریم ها و دمیدن آفتاب برجام بر خاک ایران سخن گفتن، کار سختی نبود اما در حال حاضر که فروپاشی کامل برجام نزدیک است، آیا حسن روحانی بر صفحه تلویزیون ظاهر خواهد شد تا از آغاز عصر جدید سخن بگوید؟

 کافی است تیترهای روزنامه های دو سال قبل را مشاهده کرد تا حجم بالای خوشبینی و یا تلاش برای اقناعی افکار عمومی پیرامون برجام توسط دولتمردان مجددا بررسی شود. برجامی که اینک به مستمسکی در دستان ترامپ تبدیل شده است.

به گزارش جهان نیوز، در روزی که ایران و 1+5 به توافق رسیدند، روزنامه های حامی دولت در روز 24 تیر 1394 تیترهای جالبی زدند. این روزنامه ها پر بود از انبوهی از گزارش ها و مصاحبه هایی که نشان می داد، گردانندگان این روزنامه ها و حامیان آنها، عصر جدیدی را در تاریخ روابط ایران و آمریکا به نظاره نشسته و منتظر گشایش هایی بودند که از سال ها قبل برای آن تئوری پردازی می کردند و مذاکرات مستقیم را سحراالباطل تمامی مشکلات کشور می دانستند.

برخی از تیترهای روزنامه ها را مرور می کنیم:
- روزنامه آفتاب یزد: کلید چرخید، ایران خندید
- روزنامه ابتکار با دو نمیرخ مصدق و ظریف تیتر زد: آغاز عصر ایرانی
- روزنامه اعتماد: جهان تغییر کرد
- روزنامه دولتی ایران: ایران بر قله توافق
- روزنامه شرق با عکس دست دادن ظریف و کری تیتر زد: پیروزی بدون جنگ
-روزنامه آرمان: دنیا به احترام ایران ایستاد
- روزنامه شهروند: انفجار اتمی بدون بمب
- روزنامه قانون: حصر ایران شکست
- روزنامه مردمسالاری: خجسته بود این پیروزی

این تنها بخشی از تیترهای روزنامه یک روز پس از توافق بود. حتی روزنامه های ورزشی و هنری نیز صفحه اول خود را به توافق اختصاص دادند و شب پیش از آن نیز در برخی از خیابان ها و میادین کلانشهرها تعدادی از جوانان برای ابراز شادی از توافق به خیابان ها آمده و رقص و پایکوبی کردند.

اما در این میان، حسن روحانی، رئیس جمهور دولت یازدهم همزمان با اعلام توافق هسته ای به صورت زنده از طریق رادیو و تلویزیون با مردم از فروریختن ساختمان تحریم ها سخن گفت:" امروز به ملت شریف ایران اعلام می‌کنم که طبق این توافق در روز اجرای توافق تمامی تحریم‌ها، حتی تحریم‌های تسلیحاتی، موشکی و اشاعه‌ای هم به صورتی که در قطعنامه بوده لغو خواهد شد... امروز یک پایان و آغاز است.

پایانی برای ظلم‌ها و اتهام‌های غلط و نابجا نسبت به ملت بزرگ ایران و آغازی برای روند جدید در شروع همکاری‌های جدید در جهان... امروز روز آغاز است. آغازی برای حرکت نو، آغاز برای نشاطی نو،‌آغاز برای امیدی نو، آغاز برای آینده بهتر برای جوانان‌مان، برای حرکتی سریع‌تر برای رشد و توسعه کشور عزیزمان ایران."

پس از 6 ماه از توافق، موعد تعلیق و نه لغو تحریم های طرف مقابل در 26 دی ماه همان سال فرا رسید و بر اساس همان سنت خوشبینی مضاعف، رسانه ها و روزنامه های حامی دولت یک روز پس از 26 دی، تیترهایی را انتخاب کردند که  می بایست با توجه به آنها تاریخ معاصر ایران را به دوبخش قبل و بعد از برجام تقسیم کرد!

تیتر روزنامه‌ها به این شرح است:
- شرق (تمام صفحه): اینک بدون تحریم
- آرمان: تحریم‌ها به تاریخ پیوست
- آفتاب یزد (تمام صفحه): تحریم رفت

- اعتماد (تمام صفحه): صبح بدون تحریم؛ لحظه تاریخی اعلام رأی اجرای برجام ساعت یک بامداد 27 دی 94 بود.
- قانون: خلاص شدیم
- شهروند: تحریم خاک شد
- وقایع اتفاقیه: یک روز خوب برای دنیا
- ایران (تمام صفحه): فروپاشی تحریم

رئیس جمهور نیز در این ایام با بیانیه و برگزاری کنفرانس خبری از شروع تعلیق تحریم ها خبر داد و همچنین، بازگشت تحریم ها و تلاش آمریکا برای بازگرداندن تحریم ها را امری غیرمحتوم دانست: "به نظر من شرایط آینده شرایطی نیست که آمریکایی‌ها بخواهند تحریم‌های گذشته را برگردانند. تحریم‌های نفتی و بانکی برمبنای قطعنامه‌های شورای امنیت بود که آن قطعنامه‌ها زمینه را برای آن ترک‌تازی‌ها برای افراطیون آمریکا آماده کرده بود، اما امروز دیگر این زمینه وجود ندارد و افکار عمومی جهان هم خریدار آنها نیست."

بدون شک حجم انبوهی از سیگنال های خوشبینانه و تزریق جو آغاز عصر جدید در تاریخ ایران به افکار عمومی نقش بی بدیلی برای به وجود آمدن سطح بالای انتظارات برای تحقق وعده های برجامی از جمله رونق اقتصادی و خروج از رکود را داشت. کاهش بیکاری، چرخیدن چرخ کارخانه ها و تولید، افزایش صادرات غیرنفتی و کاهش واردات غیرضروری و صدها معضل دیگر اقتصادی تنها بخشی از سطح انتظارات جامعه بود.

ورای این، تکیه کامل سیاست خارجی ایران به برجام و اختصاص بخش قابل توجه آن به مذاکرات و اجرای برجام نشان از غفلت هایی داشت که می توانست با سرمایه گذاری بر روی آنها، تمامی تخم مرغ ها را در یک سبد نچید تا با تغییر رئیس جمهور آمریکا، هزینه های غیرقابل جبرانی بر کشور تحمیل شود.

هرچند در سال پایانی کار اوباما در کاخ سفید، وی تحریم ها و محدودیت های جدیدی را علیه ایران وضع کرد که تعدادی از آنها به عقیده کارشناسان، نقض برجام محسوب می شد ولی با بر روی کار آمدن دونالد ترامپ، وی نارضایتی خود را از برجام علنا اعلام کرده و تمام تلاش خود را هم راستا با کنگره و سنا به کار بسته تا ایران از کنار برجام هیچ تحفه ای برنبندد.

وی صراحتا از خروج از برجام سخن گفته و تحریم های جدید آمریکا نیز نقض فاحش برجام بوده است. برجامی که به گفته مسئولان دولت ایران، بنای محکم حقوقی و سیاسی دارد و به این سادگی ها قابل نقض یا فروپاشی نیست و اساسا قرار بود سنگ بنای برجام های جدید در سیاست خارجی و در ارتباط با غرب باشد!

با چنین پیش زمینه ای از خوشبینی و صرف هزینه های زیاد از وقت، انرژی و منافع ملی  کشور در ماجرای برجام، حال با صحنه ای روبه رو هستیم که برجام در آستانه فروپاشی علنی توسط آمریکا قرار دارد. محمدجواد ظریف که به قهرمان دیپلماسی و امیرکبیر و مصدق زمانه توسط رسانه های حامی دولت بدل گشته بود نیز در اظهارات جدیدی از عدم پایبندی ترامپ به برجام و احتمال لغو آن از سوی آمریکا سخن گفته که این نیز موید پایان عصر خوشبینی و بازی برد- بردی است که نزدیک بر 5 سال بر سیاست خارجی ایران چنبره انداخته است.

متاسفانه خوشبینی ها تا این حد ادامه داشته که برخی در ایران از ادامه برجام بدون آمریکا سخن گفته اند که این سخن نقض کامل ایده ای است که حل مشکل هسته ای را تنها از طریق مذاکره با کدخدا می دانست. در این بین حسن روحانی،رئیس جمهور ایران که برای به دست آوردن دستاوردی چون برجام هزینه های بسیاری را به کشور تحمیل ساخته و در ایام مذاکرات و به دست آمدن توافق هسته ای، وعده های بسیاری را به مردم کشور داده بود، نباید اینک دست به روشنگری بزند و بابت تمامی آن هزینه ها پاسخگو باشد؟

اینکه در شرایط پیروزی خودساخته از فرو ریختن ساختمان تحریم ها و دمیدن آفتاب برجام بر خاک ایران سخن گفتن، کار سختی نبود اما در حال حاضر که فروپاشی کامل برجام نزدیک است، آیا حسن روحانی بر صفحه تلویزیون ظاهر خواهد شد تا از آغاز عصر جدید سخن بگوید؟ غفلت از پتانسیل های داخلی و امتیازدهی های بی اساس به سرمایه گذاران ابن الوقتی خارجی که امروز هستند و فردا با تشر آمریکا فراری می شوند، دقیقا در چندسال اخیر در کشور به اوج رسیده است.

فرصت های بسیاری برای افزایش توانمندهای اقتصادی کشور بر مبنای سیاست های کلان اقتصاد مقاومتی تنها با امید به آن سوی مرزها و لغو تحریم ها از بین رفت. انتظار می رود کسانی که پیش از برجام و در ایام پسابرجام، این توافق را به چماقی برای کوبیدن بر سر منتقدان و به زینت المجالسی برای خودنمایی و چراغ جادویی برای حل مشکلات کردند، در  شرایط فعلی برای التیمام بدعهدی ها و عدم عمل به وعده ها هم شده، از ملت ایران معذرت خواهی کنند و راهی را در پیش گیرند که کشورهای قوی اقتصادی در ابتدای کار آغاز کردند و با افزایش قدرت درونی اقتصادی به سمت بازارهای آزاد و اقتصاد رقابتی پای گذاشتند.