به گزارش مشرق، موج افشاگری درباره خشونت علیه زنان در غرب در حالی به نوبل ادبیات رسیده که همچنان مجامع مدنی دفاع از حقوق زنان و نیز مجامع حقوق بشری غرب سکوت اختیار کرده‌اند.
افشاگری‌های جنسی در نهادهای هنری و فرهنگی غرب بی‌تردید باید به عنوان خشونت علیه زنان یک موضوع حقوق بشری قلمداد شود و انتظار می‌رود به طور طبیعی شورای حقوق بشر سازمان ملل نسبت به نقض حقوق زن‌ها و دختران در غرب واکنش نشان دهد اما تاکنون این شورا اظهار نظری در این باره نکرده است. افشاگری‌های تجاوز جنسی که مدتی است در هالیوود به جنجالی بی‌سابقه تبدیل شده است تنها به کارخانه رؤیاسازی امریکا محدود نشده و مرزهای امریکا را درنوردیده است. در تازه‌ترین مورد، آکادمی جوایز نوبل ادبیات با انتشار بیانیه‌ای از ادامه ارتباط با مردی که به آزار و تجاوز جنسی متهم شده، تبری جست.
اینکه تعداد زیادی از زنان فعالی که سال‌ها در پیشگاه عرصه هنر به فعالیت مشغول بوده‌اند و چهره‌هایی شناخته‌شده و درجه اول به حساب می‌آیند عنوان می‌کنند که از ترسشان حاضر به مطرح کردن تعدی و سوءاستفاده مردان نشده‌اند خود موضوع قابل تأملی محسوب می‌شود. با گسترش روز به روز جنبش افشاسازی موارد آزار و تجاوز جنسی در هالیوود و دیگر نهادهای جهان، افراد پرنفوذ حوزه ادبیات هم از این اتهام‌ها مبرا نمانده و همین مسئله باعث واکنش آکادمی نوبل شده است. «دویچه‌وله» در این باره نوشت: این آکادمی طی بیانیه‌ای اعلام کرده تمام ارتباطاتش را با مردی که توسط ۱۸ زن به تجاوز و تعرض جنسی متهم شده، قطع کرده است.
این فرد که از او نامی برده نشده، عضو آکادمی نبوده اما از افراد پرنفوذ در این نهاد محسوب می‌شده است. آکادمی نوبل ادبیات جلسه‌ای بحرانی برای این تصمیم تشکیل داد و روز گذشته اعلام کرد: تمام اعضای آکادمی، دختران و همسران‌شان و کارمندان آکادمی تجربه صمیمیت ناخواسته و رفتارهای نامناسب را با این مرد داشته‌اند.
این متهم، همسر نویسنده‌ای مطرح است و روابط نزدیکی با آکادمی سوئدی نوبل داشته است. او همچنین مدیر یک باشگاه کتاب‌خوانی است که در آن با همکاری نویسندگان برنده نوبل، جلسات کتاب‌خوانی و نمایشگاه‌های کتاب برگزار می‌شود. او علاوه بر این، اداره آپارتمانی را در پاریس که متعلق به آکادمی نوبل است، بر عهده دارد. هفته گذشته یک روزنامه سوئدی شکایت‌نامه ۱۸ زن از این مرد را منتشر کرد. این زن‌ها او را به تعرض و تجاوز طی سال‌های ۱۹۹۶ تا ۲۰۱۷ متهم کرده‌اند. براساس ادعای این روزنامه، برخی از این زن‌ها به آکادمی نوبل منسوب هستند و گفته‌اند به دلیل ترس از دست دادن شغل‌شان، طی این سال‌ها سکوت کرده و از این فرد بانفوذ شکایت نکرده‌اند.
بر اساس قانون کشور سوئد، به دلیل احتمال بی‌گناه بودن این مرد، نام او تاکنون فاش نشده اما با سابقه گسترده او در حوزه فرهنگی احتمالاً به تدریج این اتفاق خواهد افتاد. با این حال، او مدعی شده گناهکار نیست و این ادعاها را تکذیب کرده است. «سارا دانیوس» دبیر دائمی آکادمی نوبل درباره این اتفاق نوشته که از شنیدن این اخبار «شوکه و ناراحت» شده و هیچ دلیلی برای شک کردن به این اظهارات ندارد.
کانادا منشور اخلاقی تدوین می‌کند
افشاگری‌های تجاوز جنسی باعث شده تا صنایع فیلم و تلویزیون کانادا به صورت مشترک در حال برداشتن قدم‌هایی باشند تا بتوانند یک منشور اخلاقی با هدف پایان دادن به آزار جنسی داخل و خارج صحنه‌های فیلمبرداری ایجاد کنند.
به گزارش هالیوود ریپورتر، بعد از یک ملاقات طولانی بین اتحادیه‌ها، اصناف و انجمن‌های صنایع فیلم و تلویزیون کانادا در تورنتو، نمایندگان آنها در بیانیه‌ای مشترک اعلام کردند به منظور «ارائه پاسخی گسترده در کل صنایع فیلم و تلویزیون به آزار، تبعیض، سوءاستفاده و خشونت جنسی» با هم همکاری خواهند کرد. در این بیانیه همچنین آمده است: ما تفاهم نظر داریم که باید نسبت به چنین رفتاری تحمل صفر وجود داشته باشد. ما آگاهیم که افزایش دادن برابری جنسیتی و گوناگونی در سراسر صنایع‌مان بخشی مهم از راه حل است. منشور اخلاقی پیشنهاد داده شده «انتظارهای برخورد درست و نادرست، نحوه اعمال آن و عواقب آن» را هم تعریف می‌کند. بحث‌های پیش آمده در این مورد در شمال مرزهای امریکا پس از این شکل گرفت که آکادمی اسکار امریکا هم تصمیم گرفت بعد از اتهام‌های وارد شده به هاروی واینستین و بسیاری از افراد دیگر، منشور اخلاقی خودش را درست کند.
صنایع فیلم و تلویزیون کانادا همچنین پیشنهاد کرده‌اند که مکانیزم‌های گزارش دادن چنین رخدادها و حمایت از قربانیان آنها به شیوه‌ای کاربردی‌تر طراحی و سیاست‌های فعلی هم بهتر اعمال شوند.
این در حالی است که چندی پیش میا کرشنر بازیگر کانادایی از اتحادیه بازیگری کانادا به خاطر حمایت نشدن از او مقابل برخوردی که با هاروی واینستین داشت، شکایت کرد و گفت بازیگران هنوز هم از گزارش دادن سوءاستفاده جنسی به خاطر ترس از به خطر انداختن مسیر حرفه‌ای کاری‌شان خودداری می‌کنند.
نمایندگان اتحادیه بازیگران کانادا، آکادمی سینما و تلویزیون کانادا، صنف کارگردانان کانادا، انجمن مدیران انتخاب بازیگر کانادا و انجمن تهیه‌کنندگان رسانه کانادا از جمله افرادی بودند که در جلسه برگزار شده به منظور بررسی این موضوع گرد هم آمدند.
وقتی هالیوود به یهودی وفادار به اسرائیل هم رحم نمی‌کند
از سویی دیگر ناتالی پورتمن، بازیگر ریزنقش اسرائیلی، امریکایی اعتراف کرده که ۱۰۰ بار با تبعیض و آزار جنسی روبه‌رو شده است.
ناتالی پورتمن، هنگامی که دختری ۱۳ساله بود با بازی در فیلم «لئون» ساخته لوک بسون به دنیای سینما و بازیگری قدم گذاشت. او که از پدر و مادری یهودی در بیت‌المقدس زاده شده است، می‌گوید: به جرأت می‌توانم بگویم در هر پروژه‌ای که کار کرده‌ام با تبعیض و آزار جنسی مواجه شده‌ام. حداقل ۱۰۰ ماجرای این‌چنینی را پشت سر گذاشته‌ام. فکر می‌کنم خیلی از بازیگران زن مثل من به همین وضع دچار بودند.
روزنامه سینما در گزارشی کوتاه در این باره نوشته است: مثل بسیاری از بازیگران هالیوود، ناتالی پورتمن هم در حال زیر و رو کردن کارنامه‌اش است که با آزارهای جنسی متعدد همراه بوده است. پورتمن که در فستیوال والچر لس‌آنجلس حاضر شده بود درباره موج اعتراض زنان فعال در صنعت سینمای هالیوود گفت: اول با خودم گفتم من قصه‌ای شبیه این برای تعریف کردن ندارم! ولی بعد که کمی فکر کردم دیدم حداقل ۱۰۰ ماجرای این‌چنینی را پشت سر گذاشته‌ام. فکر می‌کنم خیلی از بازیگران زن مثل من به همین وضع دچار بودند. یعنی با شروع این موج اعتراضی، تازه نشستند و با خودشان اتفاقات دوران کاری‌شان را مرور کردند و این بار از زاویه جدیدی به آن نگاه کردند. اتفاقاتی که شاید تا پیش از این به نظرشان جزئی جدانشدنی از کار در هالیوود بوده و تلاش کردند به آن توجه نکنند.
پورتمن به یاد می‌آورد یک بار تهیه‌کننده‌ای از او دعوت کرد با هواپیمای شخصی‌اش همراه با تیم همکار او در کمپانی سفر کند. وی می‌گوید: دعوتش را پذیرفتم و وقتی داخل هواپیما شدم، فهمیدم فقط ما دو نفر در هواپیما هستیم. اتفاقی نیفتاد اما برای من این وضعیت دشوار بود و به شدت اذیت شدم و به او اعتراض کردم. یادم می‌آید مدتی در دوران جوانی‌ام، اصلاً و ابداً حاضر نبودم بعضی از صحنه‌ها را بازی کنم چون از مرورهایی که درباره نقش می‌خواندم احساس کردم تصویری از من در ذهن مخاطب در حال شکل گرفتن است که دوست ندارم آن را تقویت کنم. پورتمن معتقد است بخشی از منزوی کردن زنان در لوکیشن فیلم عامدانه است. دور کردن زنان از یکدیگر نوعی استراتژی مدیریتی است. تازه می‌فهمیم هیچ‌کدام از قربانیان فکر نمی‌کردند صدها نفر دیگر هم در شرایط مشابهی قرار دارند.
زمان اظهار شرمساری است
از سوی دیگر اخیراً رئیس‌جمهور فرانسه همزمان با روز بین‌المللی مبارزه با خشونت علیه بانوان به این واقعیت اعتراف کرده که سال گذشته ۱۲۳ زن به دلیل اعمال خشونت علیه آنان در این کشور جان خود را از دست داده‌اند.
«اِی‌بی‌سی نیوز» در این باره گزارش داد «امانوئل ماکرون» گفته است: «زمان آن است تا با اظهار شرمساری برای تغییر در این راستا تلاش کنیم.» این در حالی است که «امانوئل ماکرون» در کارزار انتخاباتی خود وعده داده بود در صورتی که به ریاست جمهوری این کشور انتخاب شود، درباره خشونت‌های اعمالی علیه زنان در فرانسه تصمیمات خوبی اتخاذ خواهد کرد.»
منبع: روزنامه جوان