به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق، بُرزو فرجی از جمله آزادگان بجنوردی است. او در خاطره‌ای از انجام مأموریتی سخن می‌گوید که در آن به محاصره نیروهای بعثی در آمده بودند. این آزاده توضیح می‌دهد: اولین بار نبود قبلا در عملیات  «کربلای۴» غواص بودم بعد در تک(حمله) عراق در جزیره مجنون اسیر شدم. آخرین روز ماوریت من سه ماهه بود. همراه ۷۲ نفر ساعت چهار صبح در خط مقدم جزیره مجنون بودیم که مهمات کم آوردیم. از قبل در جریان تک عراق قرار داشتیم اما چون محاصره بودیم نتوانستند مهمات به ما برسانند. سه نفر شهید شدند بقیه مقاومت کردند ۵ یا۶ نفر هم زخمی شدند.

شرایط آنقدر پر اضطراب بود که یادم می‌آید محمدعلی رنجبر که دوست ما بود از ناحیه سر ترکش خورده بود. من اشتباهی بجای آنکه سرش را ببندم پایش را بستم. بعد از پنج شش ماه از بیمارستان آمد. دیدم سرش زخمی شده بود نه پایش چون خون روی پایش ریخته بود اشتباه کردم.

من و پنج نفر امدادگر مجروحان را حمل می‌کردیم. در ضمن  ما هم مقاومت می‌کردیم. آتش عراقی‌ها به سمت ما سنگین بود و تا می‌خواستیم سر مان را بلند کنیم مورد هدف قرار می‌گرفتیم. کار با آرپی‌جی را بلد بودم. متوجه گروهی از عراقی‌ها شدم و به وسیله این سلاح آنها را هدف قرار دادم.  هفت یا هشت نفر از نیروهای‌ بعثی کشته شدند. جعفر پاسبان می‌گفت: «دیدم چقدر آنها داد و بیداد می‌کردند و چطور کشته شدند.»