سرویس ورزش مشرق – پیرو شکست 2-1 تیم ملی فوتبال به ترکیه در دیدار دوستانه دوشنبه هفتم خرداد نقدهای متفاوتی در این باره منتشر شد که اغلب کارشناسان در آن به نکات فنی بازی و جابجایی های بازیکنان اشاره کردند.

بهتاش فریبا در گفت و گو با مشرق، درباره این بازی، حضور بازیکنان در پست هایی که غیر تخصصی به نظر می رسید و ایرادها و احتمالات برای حضور هر چه بهتر در جام جهانی حرف زد. او معتقد بود کی روش با زیرکی خاص و همیشگی اش نخواسته دستش را در بازی پخش مستقیم رو کند!

متن صحبتهای وی در ادامه می آید:

*تیم جفت و جور نبود

به دلیل نداشتن دیدارهای تدارکاتی و اردوی بلند مدت تیم مان را در ابتدای بازی جفت و جور ندیدیم. برای همین هم زود گل خوردیم و بعد از گل کم کم شروع کردیم به پاس دادن و مالکیت توپ را گرفتیم و کارهای ترکیبی مان آغاز شد. در کل تیم مان خیلی در نیمه اول مرتب فوتبال نمی کرد. تازه بعد از گل بود که توانستیم جرأت پیدا کنیم تا به دروازه ترکیه نزدیک شویم.

*وسط زمین را داده بودیم

تیم ملی ما همواره در گذشته با یک هافبک دفاعی بازی می کرد. نکونام، تیموریان، کمال، ابراهیمی یا عزت الهی آن وسط می ایستادند ولی مقابل ترکیه به خاطر نبودن چنین عناصری در نیمه اول و تا زمانی که ابراهیمی به میدان رفت بازی کامل از دست مان خارج شده بود. هر زمان تیمی بتواند ارتباط بین خط هافبک و حمله را قطع کند می تواند مانع گل خوردنش شود و این کاری بود که ما تا قبل از گل دوم هرگز انجام نداده بودیم.

* 8 بار موقعیت تک به تک دادیم!

وقتی ارتباط بین خط میانی و دفاع باز بود آنها توانستند 8 بار به دروازه ما برسند و با بیرانوند تک به تک شوند. دو بارش که گل شد، 2 بار را بیرانوند گرفت، دو بار چشمی توپ را دفع کرد و دو بار هم پورعلی گنجی خودش را جلوی توپ انداخت.

*سید جلال هم بود همین می شد

وقتی هافبک دفاعی مطمئن در زمین نباشد هر کسی در عمق دفاع باشد روز سختی را در پیش دارد و هر اتفاقی ممکن است. اینکه گفته می شد اگر سید جلال(حسینی) بود عمق دفاع جمع می شد را قبول ندارم. فقط در یک صورت سید جلال به کار تیم می آمد که چشمی در هافبک دفاعی بازی می کرد، آن وقت بله، بودن سید جلال کارآیی داشت.

*جای انصاریفرد هافبک دفاعی نیست

هنوز نمی دانیم کی روش چه برنامه ای در ذهنش دارد. کریم انصاریفرد بازیکنی نیست که هافبک دفاعی باشد یا شجاعی بازیکن رو به جلو و دریبل زن است که می تواند موقعیت سازی کند و درهافبک دفاعی کارایی نداشت. مهدی طارمی هم پیش از این بارها در بال چپ دیده بودیم. وقتی امید ابراهیمی به میدان آمد این شرایط بهتر شد و در ادامه با وارد شدن اشکان دژاگه و بعد امیری این وضعیت رفته رفته به سود ما تمام شد. تا جایی که با ورود این عنصر ارتباط خط هافبک و حمله ترکیه قطع شده بود.

*نیمه دوم متفاوتی داشتیم!

معمولا در دیدارهای تدارکاتی به واسطه تعویض های مکرر مربیان تیم ها، مسابقات از حس و حال می افتد ولی در این بازی با اینکه هر دو مربی 5، 6 تعویض انجام دادند بازی هر چه رو به پایان می رفت جذاب تر می شد. دلیلش این بود که تیم ما کم کم خودش را پیدا می کرد و چه بسا اگر بازی دقایقی دیگر ادامه می یافت ما گل تساوی را هم می زدیم.

*دست کی روش بسته ماند

تبحر و زیرکی کی روش در این قبیل شرایط این است که او هرگز دستش را برای رقبا رو نمی کند. تغییر دادن جای بازیکنان در این دیدار گرچه برای محک زدن آنها در پست های مختلف بود ولی قطعا او برنامه هایی برای تیم اصلی اش داشته که نمی خواست در این بازی رو کند. ما با ترکیب 3-3-4 به زمین رفتیم ولی در ادامه به 1-5-4 تغییر سیستم دادیم. سیستمی که در جام جهانی قطعا با آن بازی می کنیم تا ضریب گل خوردن تیم ملی پایین تر بیاید. فقط امیدوارم بازی با یونان هم برگزار شود تا تیم بیشتر در بوته آزمایش قرار بگیرد.

*افسوس که بازی تدارکاتی کم داشتیم

تیم ملی در جام جهانی آرژانتین(1978) که من هم عضو آن بودم قبل از اعزام به مسابقات جام جهانی در خاک فرانسه با تیم اصلی آن کشور با همه مهره هایش دیدار کرد. بعد در تورنمنتی چهارجانبه شرکت کردیم. از آنجا به یوگسلاوی رفتیم و بعد با آرژانتین که میزبان مسابقات بود دیدار دوستانه داشتیم. یک بازی هم با ولز انجام دادیم. شاید در این مدت به خاطر تحریم ها بازی تدارکاتی نداشتیم. الان من نمی دانم دلایل سیاسی چیست که بازی های دوستانه کم داشتیم و چون آدم سیاسی هم نیستم نمی خواهم از این مسایل سر دربیاورم ولی قطعا این را می دانم که بازی با تیم سیرالئون که آن هم مشخص نشد واقعا تیم خودش بود یا نه و یا بازی با تیم بیست و چند ساله های ازبکستان فایده ای برای تیم ملی ما نداشت و افسوس که با دیدارهای تدارکاتی کم به جام جهانی می رویم.

*بازی لیتوانی خیلی مهم است

وقتی کی روش گفته حتی نمی خواهد باغبان های زمین چمن بازی با لیتوانی هم در استادیوم حضور داشته باشند نشان می دهد او برای بازی با مراکش برنامه دارد و می خواهد در دیدار آخر آن را به اجرا بگذارد. ثابت می کند او چیزی در چنته دارد که نمی خواهد تا روز بازی رو کند.