به گزارش مشرق، جمعی از جوانان اصلاح‌طلب با عنوان «مجموعه پویش» که البته در دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۶ در قالب ستاد انتخاباتی از حسن روحانی حمایت کردند، حالا طی نامه‌ای به شورای عالی سیاستگذاری اصلاحات که توسط محمدرضا عارف اداره می‌شود انتقاد کردند.
در بخشی از این بیانیه آمده است: عالیجنابان اصلاح طلب! مجموعه پویش و سایر جوانانی که پلکان مجلس نشینی و دولتمردی شما شدند و همچنان باری بر دوششان هستید، شدیدا معترض انحراف از رای مردم و تمامیت‌خواهی این جریان است. یقین داریم آن که قدرشناس نیست، خداشناسی‌اش هم از روی ریا و تزویر است.
این بیانیه بدین شرح است:
«به نام خدا
شورای محترم سیاست گذاری اصلاحات
با سلام
مجموعه «پویش» ضمن رعایت حریم و حرمت پیشکسوت، به اقتضای تکلیفی که در مواجهه با کژی‌های آن شورا دارد، ناگزیر به طرح گلایه شده است.
شورای محترم سیاستگذاری اصلاحات! ظاهرا رأی مردم و نقش فعالین اصلاح‌طلب که دغدغه منافع ملی دارند را چیزی جز نردبان ترقی خود نمی‌دانید و چون بالا رفتید، دیگر نگران پایین آمدن از آن نیستید. اما کیست که نداند به حکم قاعده سیاست، سیاسیون کهنسال بدون آن نردبان، سرنوشتی جز سقوط ندارند.
عالیجنابان اصلاح طلب! مجموعه پویش و سایر جوانانی که پلکان مجلس نشینی و دولتمردی شما شدند و همچنان باری بر دوششان هستید، شدیدا معترض انحراف از رای مردم و تمامیت‌خواهی این جریان است. یقین داریم آن که قدرشناس نیست، خداشناسی‌اش هم از روی ریا و تزویر است.
هرچند فضای سیاسی فراخ است و گزینه‌های پیش‌روی فعالین جوان و دلسوز وطن بسیار فراتر از ماندن زیر سایه گعده‌ای از پیران عافیت‌طلبی است که در گرمخانه‌های خود در جماران و یوسف‌آباد آینده جریان اصلاح‌طلبی را فدای مطامع شخصی و گروهی خود نموده‌اند، اما برای ثبت در تاریخ و رعایت انصاف، مهم‌ترین عوامل از دست دادن حمایت مردم و زوال امیدها که حاصل کج‌روی‌های اصلاح‌طلبانِ خسته از اصلاحگری است را بیان می‌نماییم:
۱- منفعت طلبی و باج خواهی برخی اعضا در رفتار سیاسی
۲- ترجیح منافع فردی بر گروهی و ترجیح منافع گروهی بر ملی در تصمیم‌گیری‌های سیاسی
۳- استفاده از روش‌های غیراخلاقی و ناجوانمردانه در مناسبات سیاسی
۴- ضعف شدید در تحلیل فضا و عدم آینده‌نگری در مناسبات سیاسی و اجتماعی کشور
۵- گسترش فساد اقتصادی و ایجاد فرصت‌های رانت برای فرزندان و اقوام
۶- مقاومت کور، تاثربرانگیز و منفعت‌طلبانه در مقابل تغییر نسل مدیران و روش های مدیریتی
۷- تمایل به سیاست نوچه‌پروری به جای شایسته‌سالاری
۸- قدسی کردن رهبری سیدمحمد خاتمی و تقابل با هرگونه نقد و انتقاد به وی
۹- تشکل‌گریزی و تناقض در عمل و گفتار در زمینه تشکیلات‌سازی
۱۰- عدم حمایت از مطالبات مردم و عافیت‌طلبی در بزنگاه‌های سیاسی
شورای محترم! موارد یاد شده، مدت‌ها در حسن نیت شما تردید ایجاد کرده بود و حالا به اوج رسیده است. ما فرزندان این خانواده بودیم و تمام آنچه گفته شد و گفته نشد را به چشم خود دیدیم و لمس کردیم، آن هم در شرایطی که هزینه ها و زحمات دفاع از اصلاح طلبی واقعی و کنش‌های سیاسی و انتخاباتی در کف جامعه همواره برگُرده‌ی گروه‌های جوان و آسیب پذیر از جمله پویش بوده است.
مجموعه پویش هر زمان در جهت رسالت روشنگری خود به رقیب تاخته و موضع گرفته است در پرداخت هزینه‌های آن تنها مانده و هنگام نقد اصلاح‌طلبان نیز با شکایت و تهدید و تهمت"میلیاردرهای اصلاح‌طلب‌نما"روبرو شده است. این بی‌تفاوتی‌ها و کج‌روی‌ها از سوی شورای فرتوت و منفعل اصلاحات باعث شده که از اصلاح‌طلبی جز نامی و شعاری نماند.
با کمال تأسف معتقدیم که آرمان اصلاح طلبی با رهبرانی شیفته قدرت، آن هم با این سبک و سیاق که به جای همراهی با مطالبات مردم و پیگیری منافع ملی، دائماً مشغول تقسیم قدرت و ثروت در گعده‌های دوستانه و بر پایه منفعت شخصی هستند تناقض جدی دارد، لذا ترجیح می‌دهیم این سبک از اصلاح‌طلبی برای خودتان بماند و ما بیش از این به آن آلوده نشویم.
لذا مجموعۀ پویش ضمن التزام قلبی و عملی به پیگیری منافع ملت، آن کار سخت که مبارزه با مفسدین و اربابان زر و زور و تزویر است را برگزیده و خوب می‌داند که این مبارزه بدون هزینه هم نخواهد بود.
و اما کلام آخر؛
حضرات بزرگوار! ما که پویشیان باشیم، طی ۱۰ سال فعالیت صادقانه همواره گمان می‌کردیم که سربازی اصلاحات، سربازی ملت است، اما اکنون که سرکنگبین اعتدال و اصلاح‌طلبی صفرا فزوده و شیفتگان خدمت، تشنه‌ی قدرت شده‌اند، با فریادی رسا اعلام می‌داریم که راه ما از این مسیری که پیش گرفته اید جداست و افتخارمان این است که در راه ملت و میهن باشیم.
هنوز هم برخی ما را از برخورد سخت و خشن می‌ترسانند، اما بدانند این هزینه‌ها در مقابل حفظ آرمان‌هایمان ناچیز است. در ایران معاصر، افراد بسیاری در راه آرمان ملّت و دفاع از حق مردم از جان خود گذشتند؛ فدا کردن آبرو و داشته‌های اندک ما در مقابل آن جان‌های مبارک، تحفه‌ای ناچیز است.
هرچه گویم شرح رفتار شما
بیشتر خط‌ها شود از هم جدا
هم‌قدم بودیم در آغاز راه
حالیا گم گشت ما را ردپا
اعتراض ما دلیلش کسوت است
شهوت قدرت شما را شد قبا
پویش اصلاح با جوع مدام
بی‌جهت می‌ساخت از خرما خدا
این زمین با خیش ما آماده شد
گرچه دهقان بوده ما را رهنما
منکر نقش شمایان نیستیم
لیک بوده کارتان انکار ما
هرکه شأن همرهان را خوار کرد
له شود آخر خودش در زیر بار
مجموعه پویش اصلاحات»