به گزارش مشرق، محمد ایمانی تحلیلگر مسائل سیاسی و فعال رسانهای در کانال تلگرامی خود نوشت:
آقای روحانی ساعتی قبل گفت "دستگاه نظارتی دچار یک خطا شده و این باید اصلاح بشود. بزرگترین ضربه به نظام کشور، اشتباه دخالت و نظارت است. وقتی دخالت زیاد شد، مدیر کار نمیکند. دولت باید اختیارات لازم را داشته باشد. دولت اگر قدرتمند نباشد، مردم زندگی خوشی را تجربه نخواهند کرد".
دولت در این شش سال مطلق العنان ترین وضعیت را چه در حوزه دیپلماسی و چه در زمینه مدیریت اقتصادی تجربه کرد. از تدارک توافقی بی چفت و بست و پرخسارت به نام برجام، تا حیف و میل ۱۸ میلیارد دلار ارز، واگذاری توام با فساد و زد و بند برخی شرکت های دولتی، و اجحاف قیمتی با مردم توسط برخی شرکت های خود روساز.
این سوء مدیریت فاحش، در کنار نابودی بخش مهمی از برنامه هسته ای، فشار تورمی حداقل ۴۲ درصدی را به مردم تحمیل و سفره آنها را کوچک تر کرد. و معلوم نیست روحانی از کدام "خوشی مردم" حرف می زند.
اکنون که متهمان فساد و زد و بند، نظیر رئیس سازمان خصوصی سازی، مدیران متخلف دو خودروساز دولتی، معاون ارزی بانک مرکزی و نظایر آنها (مانند برادر رئیس جمهور، حسین فریدون) احضار یا بازداشت شده اند و در انتظار محاکمه یا صدور حکم قضایی هستند، انتظار از دولت این است که به قانون و حقوق تضییع شده عمومی احترام بگذارد.
مردم حق دارند بدانند شرکت ها و کارخانه های بزرگی مانند آلومینیوم المهدی، ماشین سازی تبریز، نیشکرهفت تپه، مجتمع گوشت اردبیل، پتروشیمی بیستون ، کشت و صنعت مغان و... چگونه به رانت خواران بخشیده شدند و بار معیشت کارگران اغلب آنها به دوش نظام افتاد؟
در واقع، این دولت و رئیس جمهور هستند که باید پاسخ بدهند چرا دست مدیران خیانتکار را کوتاه نکردند و دستگاه قضایی و دیوان محاسبات و سایر دستگاه های نظارتی مجبور شدند بار بر زمین مانده دولت را به دوش بکشند و بیت المال را اعاده نمایند؟