به گزارش مشرق، برنامه «چهل تیکه» یکی از محبوب‌ترین برنامه‌های شبکه نسیم است که با خاطرات متولدان دهه 60 و البته مخاطبان مسن‌تر، پیوند عمیقی خورده است. «چهل تیکه» با تداعی کردن یاد و خاطره برنامه‌های خاطره‌انگیز و قدیمی در ذهن مردم و زیرورو کردن خاطرات، حس نوستالژیکی به مخاطب می‌دهد، به همین دلیل همیشه مورد توجه بوده است. شاهد این موضوع هم، نام این برنامه در میان پرمخاطب‌ترین‌های شبکه نسیم در سال 97، انتخاب الهه پرسون (مجری فصل گذشته) به عنوان بهترین مجری زن توسط مردم و انتشار بریده‌هایی از این برنامه در فضای مجازی است. در ادامه از چهار منظر، نگاهی به فصل جدید «چهل تیکه» انداخته‌ایم.
 

بیشتر بخوانید:

مهدی آذرپندار: سریال ستایش تلخی فصل اول را ندارد/با مهران مدیری نمی‌توانم ۹۰ شبی کار کنم

1- همان علیمردانی همیشگی

برای برنامه‌ای با ویژگی‌های «چهل تیکه»، بهتر بود از یک گوینده رادیو که صدا و سابقه‌ خاطره‌انگیزی در ذهن مخاطب دارد استفاده می‌شد یا الهه پرسون که صدای مناسبی داشت و اجرایش در فصل قبل مورد توجه تماشاگران قرار گرفته بود، هم گزینه خوبی برای اجرای این برنامه بود، اما محمدرضا علیمردانی انتخاب چندان مناسبی برای نشستن روی صندلی مجری برنامه «چهل تیکه» نبوده است. اگرچه که علیمردانی سابقه گویندگی دارد و صدایش برای مخاطبان هم آشناست اما مخاطب در این برنامه با همان محمدرضا علیمردانی همیشگی که در برنامه‌های مختلف به عنوان مهمان دیده روبه‌روست و حضورش در «چهل تیکه» موفقیت خاصی برای او و برنامه نداشته است.

 

2- حضور چهره‌ها در برنامه

یکی از جذابیت‌های فصل تازه «چهل تیکه»، حضور مهمان در برنامه و روایت خاطرات از زبان خود اوست. در فصل قبلی، الهه پرسون نقش راوی را داشت، اما در سری جدید مهمان برنامه که معمولاً یکی از چهره‌های پیش کسوت در عرصله دوبله یا بازیگری است، درباره گذشته و آثار خاطره‌انگیز خود صحبت می‌کند، سپس در جریان گفت‌وگو و به تناسب بحث، تصاویر آثار یا افرادی که نام‌شان به میان می‌آید نمایش داده می‌شود و یاد و خاطره آن‌ها زنده می‌شود. یکی دیگر از جذابیت‌های حضور مهمانان، این است که هنگام تداعی خاطرات، احساساتی می‌شوند و مخاطبان را هم تحت تأثیر قرار می‌دهند. از دیگر اتفاقات مثبت که با حضور مهمان افتاده، تمرکز برنامه روی آثار یک دوره یا شخص خاص است.

3- محتوای جذاب و تازه

محتوایی که برنامه‌ «چهل تیکه» برای خاطره‌بازی انتخاب می‌کند، برای مخاطبان جذابیت و تازگی دارد. مثلاً تیتراژ برنامه محبوب «نیم‌رخ» را بارها بسیاری از مخاطبان دیده‌اند اما شاید کمتر کسی به خاطر داشته باشد دختری که در تیتراژ برنامه دیده می‌شود، شقایق دهقان است. همچنین در شبی که عبدالرضا اکبری مهمان برنامه بود، تصاویری از اولین حضور پرویز پرستویی در قاب تلویزیون با سریال «طالب» به کارگردانی عبدالرضا اکبری نشان داده شد. علاوه بر محتوای تصویری برنامه، مهمانان هم خاطرات جالب و تازه‌ای از آغاز فعالیت‌های خود و آثار ماندگارشان روایت می‌کنند، نمونه آن صحبت‌های داریوش ارجمند درباره بازی در فیلم «اعتراض» ساخته مسعود کیمیایی است.

4- دکور خلوت و بی‌رنگ

اولین و بهتر است بگوییم تنها المان خاطره‌انگیزی که در دکور «چهل تیکه» به چشم می‌خورد، دو نوار کاست است که محمدرضا علیمردانی و مهمان، روی آن به گفت‌وگو می‌نشینند. بهتر بود از المان‌های نوستالژیک بیشتری در فضای استودیو استفاده می‌شد تا از لحاظ بصری برای مخاطب تماشایی باشد. در دکور «چهل تیکه» کمتر از رنگ استفاده شده و سفید بیشترین رنگی است که به چشم می‌خورد. صندلی‌ها، دیوارها و کف استودیو همه به رنگ سفید هستند و این باعث شده استودیوی برنامه، برخلاف فضای گرم گفت‌وگوها، فضای نسبتا سرد و بی‌روحی داشته باشد. نقاشی‌های روی دیوار و قاب‌های کوچکی که پشت سر تماشاچیان دیده می‌شود کمک چندانی به زیبایی استودیو نکرده‌اند.