وزیر سابق ورزش و جوانان تاکید کرد: وزیر به عنوان پدر و جایگاه راهبردی وزارتخانه بعد دیدگاه های خود را در فضای ورزش ملی متمرکز کند. به همه ورزش ها بپردازد نه فقط فوتبال. درباره فوتبال هم چون این دو تیم دولتی هستند، باید مراقبت زیادی شود. اگر فقط هم به این دو تیم توجه شود بقیه تیم ها متضرر می شوند. بهترین شکل رفتاری این است که به منافع ملی توجه داشته باشیم نه منافع تیمی و رفتارها نباید رنگی باشد.

عباسی در پاسخ به این سوال که چطور عمل می کردید اتهام قرمز یا آبی بودن به شما وارد نشود، گفت: من اولین وزیر ورزش بودم و ادغام سازمان جوانان و تربیت بدنی و رویدادهای مهمی چون المپیک 2012، پارالمپیک، مسابقات وزنه برداری و جام جهانی را داشتیم و نمی توانستیم وارد مسائل ریز شویم. آن زمان من از متولیان مجموعه و مدیران میانی می خواستم که ما حضور مستقیم نداشته باشیم تا متمایل به رنگی شویم. من هم طرفدار آنها نبودم. من با هر دو اینها جلسه داشتم و با پیشکسوتان دو تیم نیز جداگانه جلسه می گذاشتم و دیدگاه های آنها خیلی به من کمک می کرد. جو عمومی را هم کنترل می کردیم.

وزیر اسبق ورزش درباره نتیجه نگرفتن پرسپولیس در آن دوران و تحت فشار قرار گرفتن خودش گفت: این دیگر به عملکرد مربیان و بازیکنان برمی گردد. ولی من تلاش می کردم حتی دیدارهای دو تیم را عین هم بگذارم و همه موارد را رعایت کنم تا شبهه ای پیش نیاید.

وی در پاسخ به اینکه در حالی که انتخاب مدیرعامل توسط اعضای هیات مدیره باید انجام شود اما حضور عرب در پرسپولیس و فتحی در استقلال این شائبه را پیش آورد که خود وزیر مدیرعامل انتخاب می کند، تصریح کرد: من در این زمینه مسائل را جزئی دنبال نکرده‌ام. یکی از مسائلی که وزیر ورزش با مشکل مواجه است این است که قانون، وزیر ورزش را مسئول اتفاقات دو باشگاه می داند می داند نه هیات مدیره را. وزیر ورزش باید پاسخگوی رویدادهای هر دو تیم حتی به مجلس باشد و نمی تواند خود را جدا کند. بنابراین چنین حضوری (انتخاب مدیر استقلال و پرسپولیس توسط وزیر) منطقی است اما نه در حدی که تلقی شود افراد به خاطر رفاقت آمده اند و اعتبار لازم ندارند چون به فضای ورزش هر دو تیم لطمه می زند. به هر حال باید بالانسی برقرار شود.

وزیر اسبق ورزش درباره انتقاد هواداران که می گویند بودجه دو باشگاهها را آنها تامین می کنند ولی حق تصمیم گیری در آنجا را ندارند چون دولت هم به استقلال و پرسپولیس کمک نمی کند، پاسخ داد: «الان وزارت ورزش نمی تواند اعتبار به دو باشگاه ندهد. من نمی دانم بالانس اقتصادی دو تیم چی هست. نمی دانم الان هواداران هزینه ها را تامین می کنند دولت تامین کننده هزینه هاست. تا زمانی که تعیین تکلیف نشود نمی توان نظر نداد. بخشی از تیم های دیگر هم که مربوط به وزارت ورزش نیستند به نوعی دولتی هستند و از وزارتخانه های دیگری تامین می شوند. اما چون این دو تیم مربوط به وزارت ورزش هستند حساسیتشان بیشتر است.

عباسی که میهمان «سلام صبح بخیر» بود، یادآور شد: آن موقع در ذهنمان بود اگر بخش عمده ای از هواداران را در قالب شرکتهای تعاونی سهیم کنیم و دولت هم حمایت کند، خوب است. بعدها دیدیم موج اینطور شد که من چون قبل از آن وزیر تعاون بودم شائبه ای پیش می آید و ما این موضوع را رها کردیم. به هر حال باید سازو کار دقیقی وجود داشته باشد. یا باید دولت این موارد را گردن بگیرد یا باید مانند تیم های اروپایی در حدی درآمدزا شود که برای سرمایه گذاران مقرون به صرفه باشد که وارد چنین مکانیزمی شود یا هواداران در یک سازوکاری بتوانند وارد مدیریت شود. اما حالا هیچ کدام نیست و چالش ما عدم تعیین تکلیف همین مسئله است.

وزیر اسبق ورزش درباره اختلاف وزارت ورزش و کی روش قبل از جام ملت های امارات و موارد مشابه در دوره خود توضیح داد: از مسائل مهمی که در جریان این مسابقات و فدراسیون ورزش و سرمربی تیم که نقش بسیار زیادی در توفیق یا شکست تیم ملی دارد، منافع ملی مطرح است، وزارتخانه باید با نگاه جدی سرپرستی مدافعانه و همراه و همفکر خودش را قرار بدهد. من نمی خواستم فقط فوتبال تمرین شود. ما آن دوره المپیک داشتیم و ورزشهای مدال آور نیاز به حمایت جدی داشتند.

وی درباره مصاحبه کفاشیان مبنی بر اینکه من نمی خواستم کی‌روش بماند اما از بالا به من گفتند بماند، اظهار کرد: بله، در آن زمان من گفتم ولی دستوری نبود. آن زمان نظر من این بود که ما باید نتایج و میوه ارزشمند پیروزی هایمان را داشته باشیم. شاید همین سیاست بود که ما برای اولین بار حتی به عنوان سرگروه هم وارد جام جهانی شدیم.

او درباره قهر کفاشیان و کی روش در جام جهانی گفت: زیاد هم وارد مسائل قهر و اینها در جام جهانی نشدم و سعی می کردم در جلسات کی‌روش و کفاشیان مسائل را حفظ کنم و به ثبات برسیم. کی‌روش هم مربی بود که می توانست ما را به سرانجام برساند. جواب هم گرفتیم. ما افکار عمومی را هم کنترل می کردیم و آنها هم مدافع همین رویه بودند.

عباسی درباره برخی انتخابات فدراسیون ها همچون آشفتگی در انتخابات فدراسیون والیبال و تنیس و مورد پذیرش نبودن عملکرد وزارتخانه تصریح کرد: اساس انتخابات کار ارزشمند و درستی است. دخالتهای وزارت ورزش و کمیته المپیک فراتر از اختیارات فدراسیون ها در حوزه های حرفه ای خیلی خوب نیست. اگر ما در مسائلی مثل حامد حدادی در بسکتبال و احسان حدادی در دوومیدانی خیلی بخواهیم فراتر از اختیارات و وظایف فدراسیون دخالت کنیم، فدراسیون تضعیف می شود. یکی از دلایلی که خیلی می تواند کمک کند، برگزاری انتخابات به موقع و عدم دخالت هایی که شکل جانب گرایانه نشان بدهد. چون این ها بدنه ورزش را جمع و کنترل می کنند. من خیلی اخبار را دنبال نمی کنم. به وزیر ورزش چون قانون او را مسئول می داند و از او سوال می کند، تا اندازه ای حق می دهم و او نمی تواند بی تفاوت باشد. این فضا موجب شد که در المپیک از 51 به 12 آمدیم و بالاترین ارزشهای تاریخی در همان دوره به وجود آمد و شاهد تعامل بین قهرمانان و مربیان بودیم.

وزیر اسبق ورزش در پایان گفت: هفته تربیت بدنی را به ملت ایران که دوستدار ورزش هستند تبریک می گویم توصیه می کنیم برای داشتن یک جامعه شاداب و بانشاط و سالم ارزشهای ورزشی به عنوان یک فرهنگ عمومی توسط همه ارکان صداوسیما و رسانه ها انجام شود. از رسانه ها خواهش می کنم فضای کلی رشد ورزش را در جامعه ترویج کنند و همه وارد یک تیم شویم. اینکه گفتم آن سال همه اتفاقات خوب در آن سال اتفاق افتاد، حتی درباره افزایش سرمایه ورزشی، دو و نیم برابر گذشته شد و به دلیل هماهنگی ها و هم افزایی ها بود که تقویت شد.