شیهیدن

اینکه عده‌ای هنرور در هم غوطه‌ور شوند، بدون آن که نقشه راه محتوایی اثر آشکار و بارز باشد و حتی نتوان یک خط روایت آشکار از آن برداشت کرد، چه نسبتی با فرهنگ بالنده محتواگرای ایرانی دارد؟

سرویس فرهنگ و هنر مشرق - ایران کشوری است که ساختار فرهنگی‌اش بر اساس ستون‌های محکم ادبیات و شعر فارسی بنا شده است. بر خلاف این رویه بسیاری اعتقاد دارند، هنر فرومایه‌ رنسانسی که اصالت را به فرم می‌دهد، با تلاش گسترده چندین قرنی هنرمندان اروپایی و ساختار شکنی‌اش، به دلیل عدم اتکا به محتوا و عدم توزان و با گرایش به «فرم» و «محتوا» نتوانست به هنر توده‌ها و دلخواه عموم تبدیل شود.

اساسا هنر فرم‌گرای رنسانی با توجه به تکاپو و استمرار در اروپا که سعی می‌کند جلوه‌ای ساختارشکنانه داشته باشد، تجلی‌های متنوعی در هفت هنر داشت، اما برخلاف تعاریف رنسانسی هیچگاه به نوزایی منجر نشد. تجلی نوین هنر رنسانسی پساساختارگرا در سینمای نئورئالیسم ایتالیا، موج نوی فرانسه و سینمای اکسپرسیونیسم آلمان دارای مقاطع زمانی مشخصی، دارای یک بازه زمانی مشخص توام با تولد و مرگ است و استمرار پیدا نمی‌کند. در حوزه تئاتر، اجرای نمایش‌هایی که اتکا و بنایشان مبتنی بر ساختار و فرم است و حرکت و گاهی کنش‌های موزون بدن را مبنا قرار می‌دهد، منجر به پدید آمدن گونه نمایشی با عنوان پرفرمنس آرت شد، تئاتری که ریشه‌های اکسپرسیونیستی دارد و  این سبک توسط اسکار اشلمر آلمانی در دوران ماقبل ظهور نازی‌ها به بلوغ دست یافت و تبدیل به تئاتر مولتی مدیا شد.

بیشتر بخوانید:

وقتی صحنه «همجنس بازی» و «الفاظ رکیک» مورد تایید مسئولان تئاتر است!

نظرات اسکار اشلمر در مورد هنر به خصوص فرم و حرکت به قدری آوانگارد بود که گاهی حتی جنبش شبه مترقی بائوهاوس هم پذیرای آن نبود. با این حال همه آثار او به طور گسترده ای در آلمان و خارج از این کشور به نمایش گذاشته شد.اما پرفرمنس آرت شکلی از اجراست که ترکیب عناصر تشکیل دهنده هنرهای گوناگون مانند نقاشی ، فیلم ، رقص و نمایشنامه پدید می آید.

هنرمند پرفرمنس معمولاً با دنبال هم آوردن تصاویری که موضوعاتی متفاوت و غیر مرتبط دارند، نظراتش را به گونه ای غیرروایی بیان می‌کند، این سبک چقدر با فرهنگ ایرانی محتواگرای ضد رنسانسی، نسبت دارد. پرفرمنس آرت از هنرهای تجسمی وارد تئاتر شد و ابزار مسلط آن بدن بازیگران است. این گونه خاص تئاتری از دهه ۱۹۷۰ تا ۱۹۹۰ دستخوش تغییرات فراوانی شد اما با توجه فراوانی که به این شکل خاص از اجرا می‌شود، هیچگاه به "برادوی" راه نیافت. (منطقهٔ تئاتری خیابان برادوی، در منهتنِ نیویورک )

فیلپ سیمون هافمن در اجرای مرگ فروشنده

فیلیپ سیمون هافمن بازیگر درگذشته آمریکایی (برنده جایزه اسکار و گلدن گلوب) که خاستگاه تئاتری بسیار ریشه‌داری دارد، وقتی یک گروه فرانسوی نمایش (پرفورمنس آرت) 2 ساعته‌ای را روی صحنه برد (در دهه نود میلادی) و در هفته نخست نمایش با شکست مواجه شد، درباره این نمایش گفت: وقتی قصه‌ای در کار نباشد، تماشاگر با حرکات بدن بازیگران نمی‌تواند سرگرم شود.

تفکر رنسانسی نفوذ کرده در تئاتر  هیچ نسبتی با الگوی نمایشی ایرانی مبتنی بر اصالت محتوا ندارد و تقریبا نمایشی شکست خورده است. ضمنا، تعارضات فرهنگی که در متن چنین اجراهایی نمود پیدا می‌کند که  عملا با فرهنگ ایرانی نسبتی برقرار نمی‌کند.

تئاتر«شِیهیدن » که این روزها در سالن ناظرزاده کرمانی روی صحنه می‌رود یکی از اشکلات فنی‌اش این است که نمی‌توان کشف کرد که اسلوب و الگوی نمایش چیست، آیا این یک پرفرمنس آرت است یا یک تئاتر مولتی مدیا؟ بدون تردید و با صراحت باید اشاره کرد که کم‌سوادهای هیجان‌زده و ناآگاه، در تئاتر غوطه‌ورند و کم سوادترها خلأ خود را با اتکای به فرم پر کرده‌اند؛ آن هم متاثر از هنر نمایشی پسارنسانسی که عمرش در دهه هفتاد میلادی به پایان رسید.  نمایشی از این جنس مبتنی بر حرکات بدن مجموعه بازیگران، که بازیگر را نیز زایل می‌کند،  مصداق همان غذای فاسدی است  که اداره بهداشت ( وزارت ارشاد) نظارتی بر تاریخ انقضای آن ندارد و این غذای فاسد فرهنگی فرم‌گرا که تاریخ مصرف آن به دهه ساختار شکن 70 میلادی اروپا باز می‌گردد، چه نسبت فرهنگی با فرهنگ عامه ایرانی برقرار کند؟

اینکه عده‌ای هنرور در هم غوطه‌ور شوند، بدون آن که نقشه راه محتوایی اثر آشکار و بارز باشد و حتی نتوان یک خط روایت از آن برداشت کرد، چه نسبتی با فرهنگ بالنده محتواگرای ایرانی دارد؟ با این فرم خاص از تئاتر باید چالش بنیادینی را آغاز کرد و به مدیران نظارتی وزارت ارشاد گوشزد کرد، این سبک خاص و منحط از درهم آمیختگی نه ساختار شکن است و نه حتی با گونه‌های و ساختار شکن اروپایی نسبتی دارد. این نمایش حتی انتزاعی نیست و یک خط روایت از آن را نمی‌توان کشف کرد. عده‌ای پراکنده در صحنه‌آرایی نخوت‌واری در هم تنیده شده‌اند و جملاتی الکن و بدون معنا از خودشان ادا می‌کنند.  این شیوه اجرای تاریخ مصرف گذشته، هیچ دریافتی از انتزاع به مخاطبان نمی‌دهد و صرفا مخاطب با صحنه‌ای روبروست که جنبه‌های انسانی اجرا کنندگان نادیده گرفته می‌شود.

کدام مدیر از وزارت ارشاد با حداقل سواد نمایشی به این اثر مجوز داده است که روی صحنه برود؟ آیا طی مراحل قانونی اخذ مجوز برای چنین نمایشی، از نویسنده و کارگردان این اثر پرسیده‌اند هدف این نمایش ظاهرا آوانگارد شما چیست؟ اصلا نویسندگی در متن این نمایش معنایی پیدا می‌کند؟

صدور مجوز و بازبینی صرفا نباید بر اساس خطوط کلیشه‌ای وزارت ارشاد باشدد، همین که اثر، از هنر تئاترفاصله دارد، همین که معنا و محتوا در بی‌معنایی و سرگشتگی مستتر است موید این مهم است که خالق این اثر آگاهی لازم و کافی را در شناخت پرفرمنس آرت و تئاتر مولتی مدیا ندارد.

این نمایش حتی در متن خود اجرایی ضد انسانی است و حرکات موزون نمایش، تصویری است که انسان را رسما به حیوان تشبیه می‌کند و حتی نقل به مضمون چنین عبارتی را اجرا کنندگان به کار می‌برند. وقتی اثر انتزاعی ساخته می‌شود دایره استنتاج‌ها و استنباط‌ها گسترده می‌شود و به همین دلیل می‌توان اشاره کرد، این اثر ماقبل تئاتر است و شایسته اجرا روی صحنه نیست.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرات

  • انتشار یافته: 17
  • در انتظار بررسی: 0
  • غیر قابل انتشار: 4
  • IR ۱۷:۲۲ - ۱۳۹۸/۰۸/۰۲
    31 50
    مشرق برو بمیر بابا با همه چی مخالفی
    • سعید IR ۰۰:۱۲ - ۱۳۹۸/۰۸/۰۳
      20 24
      جناب 17:22، بهتره خودت بمیری، چون بدون ارائه هیچ استدلالی داری مشرق نیوز را متهم می کنی، حداقل مشرق در متن بالا کلی استدلال برای اثبات نظرش ارائه کرده است، پس بهتره ساکت بشی.
    • قریشی IR ۱۴:۱۸ - ۱۳۹۸/۰۸/۰۳
      12 36
      خود ناخلفت یا بمیر یا برو سایت افساد طلبان مطالب مورد علاقه خودت رو بخون و شیهه بکش... من نمیدونم این چه مرضیه، سایت مشرق کلی بازدید کننده مخ پلاسیده اصلاح طلب و صهیونیست پرست داره! حالتون با مطالب اینجا خرابه تشریف ببرید سر آخور بی بی سی و صدای امریکا باب میل ننه باباتون مطلب بخونید
    • IR ۱۰:۴۹ - ۱۳۹۸/۰۸/۰۴
      3 0
      برو بمیر هم شد منطق!!!!!!!! مشرق چند صفحه مطلب نوشته اونوقت تو؟
  • IR ۲۲:۴۰ - ۱۳۹۸/۰۸/۰۲
    17 1
    فحشاست. اصلا انگار اینجا ایران نیست و انقلاب اسلامی نشده است. برهنگی و اختلاط و بی شرفی و بی حیایی و بی عفتی و...رها شدگی فرهنگ و پمپاژ فساد.
    • IR ۱۴:۵۷ - ۱۴۰۱/۰۶/۲۸
      0 0
      پیداست شمای بزرگوار هم نه این نمایش را دیده‌اید و نه اهل تماشای نمایش‌های روی صحنه‌های تئاتر هستید؛ اگر بودید آن‌وقت شاید متوجه می‌شدید تلاش بسیار ستودنی این نمایش را برای مبارزه با آنچه شما نامش را «فحشا» در نمایش‌های روی صحنه گذاشتید. لطفاً با چند کلمه گزارش یک خبرگزاری درباره اموری به این وسعت و اهمیت قضاوت و اظهار نظر نکنید.
  • IR ۰۰:۲۶ - ۱۳۹۸/۰۸/۰۳
    7 0
    تئاتر واسه زمانی بود که سینما و تلویزیون و موبایل نبود. مگه هست هنوز افرادی که تئاتر نگاه کنند!؟
  • IR ۰۸:۲۹ - ۱۳۹۸/۰۸/۰۳
    19 5
    ایران کشوری است که ساختار فرهنگی‌اش بر اساس ستون‌های محکم ادبیات و شعر فارسی بنا شده است!!؟ ایران کشوری است از اقوام و زبان های مختلف و فرهنگش به همین درآمیختگی و برادری و اصول دینی استوار است نه فقط ادبیات و شعر فارسی! دقت کن مشرق
    • روح الله IR ۱۲:۵۱ - ۱۳۹۸/۰۸/۰۳
      7 0
      تقریبا درست گفتید ولی توجه کنید که شعر و ادبیات فارسی اصیل ریشه در همان تعالیم اسلام دارد و اتفاقا شعر و ادبیات فارسی در عمیق تر کردن فرهنگ دینی مردم بسیار موثر بوده است. مردم مناطق مختلف ایران فرهنگی، فارغ از اینکه به چه زبان محلی تکلم می کردند از ادبیات فارسی برای انتقال بسیاری از مفاهیم اسلامی بهره برده اند و این امر مبارک از کشمیر تا عثمانی صدها سال ادامه داشته است.
  • LB ۱۲:۳۲ - ۱۳۹۸/۰۸/۰۳
    11 28
    نميدونم چرا اینقدر بازیگران تئاتر عقده ای و ضد دین هستند و علاقه دارند از غرب تقلید کنند و لختی بازی و رقاصی و مسخره بازی نشان دهند.
    • قریشی IR ۱۴:۲۰ - ۱۳۹۸/۰۸/۰۳
      10 15
      چون محتوی ندارند، برای همین به دلقک بازی و لختی گری مشغولند
    • IR ۱۴:۵۹ - ۱۴۰۱/۰۶/۲۸
      0 0
      کاش نمایش را لااقل دیده بودید و به این چند سطر گزارش سراسر غرض‌ورزی و غلط‌های فاحش فنی بسنده نمی‌کردید. هیچ نسبتی بین اتهامات شما و نمایش مورد بحث وجود ندارد. متأسفم از این شدّت جو زدگی مان. که راحت داوری می‌کنیم و اظهار نظر کاملاً مفت است بین ما.
  • روح الله IR ۱۲:۵۵ - ۱۳۹۸/۰۸/۰۳
    6 24
    اگر مسئولان ارشاد لحظه ای به معاد و قیامت فکر کنند و واقف باشند که مجوز دادن به این زباله های فرهنگی چه طور به ثمرات خون صدها هزار شهید خیانت می کند، شاید از این روزمرگی تهوع آور خارج شوند و فکری به حال عرصه سینما و تئاتر بکنند؟ نقدهای کارشناسانه و بی تفاوتی مسئولان فرهنگی تا کی ادامه خاهد داشت؟! الآن حداقل دو دهه است که شاهد این فجایع فرهنگی هستیم و سال به سال بی حیایی هنرمند نماها بیشتر می شود.
    • IR ۱۴:۵۴ - ۱۴۰۱/۰۶/۲۸
      0 0
      شما این نمایش را ندیده‌اید و از ادبیاتتان پیداست با اهل فرهنگ نسبت چندانی ندارید. لطفاً به سبب چند خط از یک خبرگزاری معلوم‌الحال نسبت به آثار فرهنگی به این راحتی کلمه «زباله» را به کار نبرید و بترسید از همان قیامتی که دیگران را از آن می‌ترسانید. ارادت
  • IR ۱۶:۰۵ - ۱۳۹۸/۰۸/۰۳
    9 0
    اگه قراره تئاتر برای افزایش سطح فرهنگ و سواد و راهی برای آموزش زندگی باشه ولی عملکردش مبهم و غیر کاربردی باشه همون بهتر که هزینه ای براش نشه
  • IR ۱۰:۵۵ - ۱۳۹۸/۰۸/۰۴
    0 0
    سوای محتوای ان، انتخاب موذیانه کلمه نامتعارف "شیهیدن" که تداعی گر کلمه مقدسی است برای شیهه کشیدن، قابل تامل است. چه کینه ای دارند این ابوجهلان روزگار
  • IR ۱۴:۰۴ - ۱۴۰۱/۰۶/۱۱
    0 0
    در همین چند کلمه، سازندگان نمایش، مسئولان تئاتری، و تماشاکنندگان و منتقدین را که چهار طیف کاملاً متفاوت هستند به یک چوب راندید و با الفاظ زشتی آن‌ها را به نفهمی و کم سوادی متهم نمودید. لابد شمایی که می‌فهمید به دلیل چهار کلمه‌ای که خوانده‌اید حق دارید درباره حیات و مرگ پرفورمنس گزافه‌گویی کنید. همه بخش‌های فنی و تخصصی متن شما ایراد داشت و اشتباه بود؛ و این درحالی است که کس دیگری را به کم‌سوادی متهم کردید. متأسفم.

این مطالب را از دست ندهید....

فیلم برگزیده

برگزیده ورزشی

برگزیده عکس