به گزارش مشرق، روزهایی که گذشت شاهد اغتشاشاتی بودیم که شاید بهانه شروع آن گرانی بنزین بود ولی اساس آن چیزهای دیگری بود. اقدامات آشوبگرانهای که توسط ضدانقلاب برنامهریزیشده بود خسارتهای سنگینی برای مردم و اموال عمومی به همراه داشت. رفتارهای هنجارشکنی که از همان روز اول، زندگی و رفت و آمد بسیاری از مردم را تحت تأثیر قرار داد و گروهی را زخمی و مجروح کرد و تعدادی را به شهادت رساند. این روزها اما همه مردم از این رخدادهای دلخراش با ناراحتی سخن میگویند و نسبت به همه فتنهگریها پاسخ دندانشکنی خواهند داد. پاسخی که نخستین گامهایش از چهارشنبه هفته گذشته توسط مردم عملی شد. حالا چند روزی است که مردم در گوشه گوشه ایران اسلامی به خیابانها میآیند تا بگویند راهشان از آشوبگران جداست. با مردم شهر لواسان در راهپیمایی همراه شدیم و با آنها درباره آشوبهای اخیر گفتوگو کردیم.
من و خانوادهام را تهدید به مرگ کردند
باران میبارد؛ اما سرمای هوا در برابر گامهای مستحکم و دم گرم مردم کارساز نیست. یکی از شرکتکنندگان در راهپیمایی میگوید: «مسئولان باید مراقب مردم باشند و به دغدغه مردم توجه کنند. اینکه معاش مردم در خطر باشد و کسی توجه نداشته باشد خوشایند نیست. اما این مردم آمدهاند تا بگویند مسیر آشوبگر و ضدانقلاب با معترضان مسالمتجو تفاوت زیادی دارد. من خودم در اغتشاشات اخیر گرفتار شده بودم. همراه خانواده میخواستیم به دکتر برویم. در تهرانپارس چند نفر که چهرهشان را پوشانده بودند جلوی ما و چند ماشین دیگر را گرفتند. ۲نفر سنگ دستشان بود و چند نفر چاقو داشتند و تهدید میکردند که اگر تکان بخورید ماشینتان را خراب میکنیم و خودتان را میکشیم. شما تصور کنید من با زن و بچه چهکار میتوانستم انجام دهم. سطل زبالهها را به وسط خیابان آوردند و آتش زدند. بعد هم در میان شلوغیها گم شدند.»
این آشوبگریها کار مردم نیست
زن و مرد و پیر و جوان همه اتحاد و همبستگی را فریاد می کشند. خانم سالخوردهای که در میان جمعیت متوجه صحبتهایمان میشود جلو میآید و بدون مقدمه میگوید: «من و پسرم در ترافیکی که این آشوبگران در بزرگراه امام علی(ع) ایجاد کرده بودند ساعتها گیر کرده بودیم. چون من باید سر وقت غذا و داروهایم را بخورم پسرم مجبور شد که مرا چند کیلومتر کول کند و توسط ماشین دربست مرا به خانه بفرستد.» او میافزاید: «مردم هیچوقت اینگونه اعتراض نمیکنند. اگر قرار باشد مردم اعتراض کنند راهش را میدانند. این مردم انقلاب کردهاند. یکی از راههای اعتراض درست این است که در مساجد این کار انجام شود. مردم بروند در مساجد محلههایشان اعتراض کنند. من ۷۰سال سن دارم و می دانم چطور باید اعتراض مدنی انجام دهم. همه مردم میدانند چگونه باید اعتراض کنند. این آشوبگریها کار مردم نیست.»
اغتشاش به سبک مجاهدین دهه۵۰
مرد میانسالی صحبتهای این خانم را ادامه میدهد: «من انقلابی هستم و در عملیات مرصاد هم بودم. این اغتشاشات شیوهای فرانسوی دارد. شبیه عملیاتهای شهری و اغتشاشاتی است که مجاهدین و منافقان دوران پهلوی انجام میدهند. مردم پای این انقلاب ایستادهاند. اکنون انواع جنگها ما را تهدید میکند. جنگ اقتصادی، جنگ روانی، جنگ رسانه، جنگ فرهنگ و... مگر سابق بر این گرانی نبود؟ مردم همواره همراه مسئولان هستند. البته مسئولان هم در بعضی موارد کوتاهی کردهاند. اختلاسها نمونه ای از کوتاهی هاست. اما این مردم تیشه به ریشه خود نمیزنند. مسئولان و دولتمردان باید به فکر مردم باشند و پیش از وقوع فشار بیش از حد، اقدام مناسبی انجام دهند.»