نورالدین نزدیک به هشتاد ماه از دوران جنگ تحمیلی را علیرغم جراحات سنگین و شهادت برادر کوچک‌ترش سید صادق در برابر چشمانش در جبهه ماند و در عملیات‌های متعددی حضور داشت و جانباز هفتاد درصد دفاع مقدس است. پیش‌بینی می شود این کتاب به مانند «دا» مخاطبان فراوان داشته و رکورد این اثر را بزند.
این‌روزها در بسیاری محافل سخن از این کتاب است اثری که رهبر انقلاب هم بر آن نظر و توجه خاص داشتند و اینگونه بر حاشیه نوشتند که؛ «این نیز یکی از زیباترین نقاشیهای صفحه‌ی پُرکار و اعجاز گونه‌ی هشت سال دفاع مقدس است. هم راوی و هم نویسنده حقاً در هنرمندی، سنگ تمام گذاشته‌اند. آمیختگی این خاطرات به طنز و شیرین‌زبانی که از قریحه‌ی ذاتی راوی برخاسته و با هنرمندی و نازک‌اندیشیِ نویسنده، به خوبی و پختگی در متن جا گرفته است، و نیز صراحت و جرأت راوی در بیان گوشه‌هائی که عادتاً در بیان خاطره‌ها نگفته میماند، از ویژگیهای برجسته‌ی این کتاب است. تنها نقصی که به نظر رسید نپرداختن به نقش فداکارانه‌ی همسری است که تلخی‌ها و دشواریهای زندگی با رزمنده‌ئی یکدنده و مجروح و شلوغ را به جان خریده و داوطلبانه همراهی دشوار و البته پر اَجر با او را پذیرفته است. ساعات خوش و با صفائی را در مقاطع پیش از خواب با این کتاب گذراندم والحمدلله».
مخاطبان اینگونه آثار این روزها شاید برای تهیه این اثر با مشکلاتی مواجه شوند و یا با این سخن: "که شوق در علاقه‌مندان بسیار اما کتاب را نداریم"، مواجه شوند و در نتیجه عنوان شود که پس از سال‌ها کتابی از این جنس و این ژانر کمیاب شده است و باز هم فرزندان و پسر ایران طالب دارد.
کتاب خاطرات خط شکن آن‌روزها به‌نام «نورالدین پسر ایران» امروز در دستان خط شکنان امروز است، با اقبال کم‌نظیر آنقدر که از این اثر به عنوان کتاب کمیاب یاد می‌شود.
