به گزارش مشرق، مرد پر انرژی که همیشه میشد صدای رسا، بلند و گرمش را از دور شنید و از حضورش با خبر شد، حالا آرام گرفته است. دلمان برای صحبت کردنهایش تنگ خواهد شد.
همه آنهایی که او را با آن هیبت مردانهاش میشناسند نمیتوانند باور کنند که او دیگر در میان ما نخواهد بود. همه چیز به سرعت برق و باد اتفاق افتاد.
نادر باقری تا همین چندی پیش در پارس جنوبی جم مشغول به فعالیت بود. این مساله برای آنها غیر قابل باورتر بود. در بازگشت به تهران به دلیل عارضه ریوی در بیمارستان بستری شد. شدت یافتن بیماری در نهایت کار او را به بیمارستان فرمانیه کشاند، اما قبل از آن که پزشکان و داروها بتوانند برای او کاری انجام بدهند او از میان ما رخت بر بست.
نادر باقری متولد سال ۱۳۴۷ و اهل کرج بود. در تیم پاس بود که به فوتبال ایران معرفی شد هر چند اوج کار او را باید حضور وی در فینال جام برندگان جام آسیا با پیراهن پرسپولیس و برابر تیم نیسان دانست.
باقری در پاس بود که به تیم ملی جوانان ایران هم راه پیدا کرد. از سال ۶۸ تا ۷۱ در آن جا بود، همراه با بهزاد غلامپور. در سال ۷۰ با پاس قهرمانی در اولین دوره لیگ آزادگان و جام حذفی تهران را تجربه کرد. او در سال ۷۱ به پرسپولیس آمد و دو نایب قهرمانی در لیگ سراسری و یک نایب قهرمانی در آسیا را با پیراهن پرسپولیس تجربه کرد.
او در سالهای ۷۱، ۷۲ و نیم فصل اول سال ۷۳ مرد شماره یک دروازه پرسپولیس بود. با حضور نیما نکیسا و احمدرضا عابدزاده بود که او هم راهی شموشک نوشهر شد. نادر باقری برای حدود ۷۵ بازی، درون دروازه سرخپوشان ایران ایستاده بود. وی در سالهای گذشته نیز به عنوان مربی دروازهبانها در پرسپولیس فعالیت کرد.