به گزارش مشرق، روزنامه «کیهان» در ویژههای خود نوشت:
در حالی که ۷۰ درصد نامزدها تأیید شدهاند، مورگان اورتگاس سخنگوی وزارت خارجه آمریکا مدعی شد «شورای نگهبان که اعضای آن منصوب رهبری جمهوری اسلامی هستند، اغلب نامزدهای انتخابات پارلمان را رد صلاحیت کردهاند. بیجهت نیست که همه نامزدهای باقیمانده هم شکل هستند.» استناد وی به فضاسازیهایی است که رئیسجمهور و برخی رسانهها و فعالان طیف اصلاحطلب ظرف چند هفته گذشته انجام دادهاند. جالب این که رژیم آمریکا، حامی مرتجعترین رژیمها در منطقه (بدون حتی یک بار نوبر کردن انتخابات) است.
بیشتر بخوانید:
وکیلی: چه هزینهها که برای رییس جمهور شدن روحانی ندادیم
سایت شبکه دولتی انگلیس- شبکهای که سابقه کودتای ۲۸ مرداد و تحمیل دیکتاتوری به ایران در سال ۳۲ را در کارنامه خود دارد، با استناد به همین سخنان نوشت: رد صلاحیت «بیسابقه» داوطلبان نامزدی در انتخابات مجلس یازدهم تا حدی تقدیر این انتخابات و ترکیب مجلس را از پیش روشن کرده است. انتخاباتی که به نظر میرسید اصولگرایان شانس زیادی برای پیروزی داشته باشند.
در حال حاضر، در بیش از ۱۶۰ کرسی، کاندیداهای نهایی اصولگرایان آمادهاند تا بدون رقابت با داوطلبان دیگر جریانهای سیاسی وارد مجلس شوند. در واقع این جریان سیاسی از هماکنون بیش از نیمی از کرسیهای مجلس ایران را به دست آورده است.
بیبیسی میافزاید: در حال حاضر اصلاحطلبان چندین بیانیه صادر کردهاند اما به تصمیم مشخصی درباره انتخابات مجلس نرسیدهاند. به ویژه آنکه آنها نه کاندیداهای کافی دارند و نه در صورت شرکت در انتخابات مجلس، میتوانند مطمئن باشند که سرنوشتی مشابه انتخابات شورای دوم شهر انتظارشان را نکشد.
در آن انتخابات که در سال ۱۳۸۱ و بدون نظارت استصوابی برگزار شد، حتی نهضت آزادی و ملی مذهبیها هم توانستند نامزد معرفی کنند. با این حال، محافظهکاران توانستند در انتخابات پیروز شوند.
سرنوشت اصلاحطلبان شاید وجه تشابهی با نهضت آزادی داشته باشد، گروهی که مهدی بازرگان رهبر آن، زمانی به عنوان نخستوزیر دولت موقت پس از انقلاب انتخاب شد و بعدتر در مجلس اول هم موفقیتهایی به دست آورد.
اما پس از اختلاف این گروه با جریان حاکم و بلافاصله پس از مجلس دوم، نه تنها صلاحیت آنها از سوی شخص آیتالله خمینی برای حضور در انتخابات هرگز تأیید نشد، بلکه پس از آن، همواره به عنوان گروهی کماثر و البته بیرون از دایره قدرت باقی ماندند.
بیبیسی ادامه میدهد: یک مجلس یکدست به محافظهکاران کمک خواهد کرد تا اگر اکثریت دو سوم مجلس را به دست آورند، قوانین و تصمیمات سرنوشتساز بگیرند. از جمله استیضاح رئیسجمهوری که نیاز به رأی دو سوم مجلس دارد.
اما آنها حتی اگر در این مجلس نتوانند اکثریت مطلق به دست آورند، قادر خواهند بود تا چالشی جدی برای دولت روحانی ایجاد کنند. تا همین جای کار هم دولت دوم روحانی، هفت وزیر خود را تغییر داده است. بنابر قانون اگر این تعداد به نیمی از وزارتخانهها برسد دولت روحانی ناچار است دوباره برای تمامی کابینهاش رأی اعتماد بگیرد.
اما سیاهنمایی روحانی علیه روند بررسی صلاحیتها، تنها سوتی او نبود. بلکه وی با تمسخر انتخابات در افغانستان، موجب اعتراض محافل افغانستانی شد. روحانی در سخنان اخیر خود با انتقاد از شیوه برگزاری انتخابات در ایران تأکید کرد که انتخابات در ایران باید الکترونیکی برگزار شود و گفت: «حتی افغانستان هم انتخابات الکترونیکی برگزار میکند.» و این اظهارات را با خنده بیان کرد و صدای خنده حاضران هم در پی آن شنیده میشود. این نوع رفتار در افغانستان حمل بر استهزا و تمسخر شدن و اعتراضاتش را در محافل سیاسی آن کشور برانگیخته است. شاهحسین مرتضوی مشاور رئیسجمهور افغانستان خطاب به روحانی نوشت به ما طعنه نزنید، از ما بیاموزید.