به گزارش مشرق، حجت‌الاسلام «علی ثقفی» در یادداشتی نوشت:

دیشب دکتر پزشکیان از دستور رهبر معظم انقلاب برای انتقال فرماندهی ستاد مقابله با کرونا از وزیر بهداشت به رییس جمهور بدنبال نامه رییس مجلس و در خواست از رهبری در این زمینه خبر داد.

 انتظار این بود از همان ابتدا خود رییس جمهور عملا با قوت وارد این میدان شده و فرماندهی این کار را که دارای ابعاد بهداشتی، اجتماعی، امنیتی، اقتصادی و سیاسی است خود بدست می گرفت.

اکنون که سه هفته از طغیان این ویروس مرموز در شهرهای ما می گذرد و تقریبا یک اجماع در میان صاحبنظران شکل گرفته است که ستاد مقابله با کرونا نیازمند تقویت است و با دستور رهبری که جزئیات آن روشن تر خواهد شد انتظار است یک تحرک جدی تری برای حل مسائل مختلف مرتبط با این مبارزه ی ملی در کشور پدید بیاید.

 امروز وقت گله گذاری و به رخ کشیدن ضعفهای دستگاه‌های مختلف نیست دشمنان بقدر کافی این وظیفه را دنبال می کنند.این درست است که قوه مجریه در حوادث مختلف همیشه کند و دیر به میدان آمده اما حضور دیگر دستگاهها و بویژه نیروهای جهادی و مردمی همیشه کاستی ها را جبران کرده است و از این به بعد هم با تحرک بیشتر دولت همین اتفاق خواهد افتاد.

 تنها یک توصیه ی مهم داریم. غلبه بر این لشگر ریز غولهای کوچک و کشنده  جز با حضور و همراهی مردم ناممکن یا بسیار سخت خواهد بود.

 مردم هم همراهی نخواهند کرد مگر دلسوزی و کار و تلاش و صداقت از مسئولین مشاهده کنند البته مدیران زحمتکش و کادر فداکار درمان کشور از پزشکان و پرستاران و خدمه ی قهرمان دلهای مردم را به تحسین آنان واداشته است. اما لازم است مردم مسئولان رده ی بالای کشور را در میدانهای نبرد با این موجود ریز سرکش ببینند.

درست مانند دوران دفاع مقدس که روسای قوا و نمایندگان و روحانیون و علما به سنگرها و خطوط مقدم نبرد سر می زدند. اینکار در ان زمان به رزمندگان روحیه می داد و در مردم هم حس قدر شناسی ایجاد می کرد و آنگاه حرف شنوی می کردند.

از این نظر امیدواریم رییس محترم جمهور در اولین اقدامات به یکی از نقاط بحرانی کشور رفته و از نزدیک با مشکلات رزمندگان این دفاع مقدس آشنا شود.

خود ایشان در ماجرای سیل گلستان گفته بود من تا زمانی که از دور ماجرای بالا آمدن آب در شهرها را دنبال می کردم نمی فهمیدم چرا این طغیان آب فروکش نمی کند تا وقتی آمدم و از نزدیک صحنه را دیدم.

 البته ممکن است برخی بگویند اینکار با خطراتی همراه است اما مگر در آن زمان این مخاطرات نبود؟