به گزارش مشرق، محمد رستم پور فعال رسانه ای در  کانال تلگرامی خود نوشت:

بهتر است ایران بمانم تا برگردم آمریکا!
مشاهدات یک نویسنده آمریکایی از ایران کرونایی

«جینفر گرین» یک نویسنده آمریکایی است که به دلیل شغل همسرش مجبور شده در ایران ساکن شود. او و همسرش قرار بود آخر سال 2019 به آمریکا بازگردند. دو بار لغو پرواز آنها و بعد هم شیوع کرونا سبب شد آنان همچنان در ایران ماندگار شوند.

آنان در ابتدا فکر می‌کردند بدشانسی آورده‌اند، اما اکنون گرین در یادداشتی، ضمن برشمردن ویژگی‌های ممتاز اخلاقی ایرانیان، از ماندن در ایران در این اوضاع کرونایی بسیار خوشحال است و می‌گوید چه خوب که بازنگشتیم به آمریکا!

گرین می‌گوید ابتدا خیلی ترسیده بودیم. چون فکر می‌کردیم با وجود تحریم‌ها ممکن است نارسایی‌هایی در تأمین مایحتاج عمومی پیش آید. همچنین به خاطر اتفاقات تلخی که در اعتراضات آبان‌ماه پدید آمده بود، او و همسرش به شدت نگران بوده‌اند. اما او می‌گوید هر چه گذشت، فهمیدیم هیچ جا امن‌تر از ایران نیست.

 گرین می‌نویسد: «با دیدن تصاویر و ویدئوهای عجیب از حمله به فروشگاه‌ها و تمام شدن دستمال توالت‌، مواد ضدعفونی‌کننده و کمبود ماسک، حیرت‌زده می‌شوم. اینجا در ایران، همه فروشگاه‌ها و سوپرمارکت‌ها پر از کالاست و قفسه‌ها هیچ وقت خالی نمی‌ماند. من هر آنچه لازم داشته باشم، به راحتی تهیه می‌کنم». او سپس به تفاوت‌های فرهنگی دو جامعه ایران و آمریکا اشاره می‌کند و می‌گوید در ایران هیچ گاه دستمال توالت کم نمی‌آید، زیرا مردم از آب برای شستشو استفاده می‌کنند.

گرین می‌گوید در ایران هم در ابتدا لیمو، زنجبیل، ماسک و مواد ضدعفونی‌کننده کمیاب یا گران شد و افراد سودجو و فرصت‌طلب سعی کردند کالاهای مورد نیاز را چند برابر گران‌تر کنند، اما با حضور گروه‌های داوطلب، اندک اندک فراوانی بازگشت.

جینفر گرین در ادامه به پیامدها و نتایج فرهنگی شیوع کرونا در ایران پرداخته و از اتفاقات بسیار خوشحال‌کننده‌ای مانند بخشیدن اجاره‌بهای مستأجرین نوشته است. گرین علاوه بر این، کارهایی همچون اعطای صد گیگ اینترنت یا کار ارزشمند کتابخانه ملی برای کودکان و در دسترس قرار دادن 23000 جلد کتاب برای کودکان در این روزهای کرونایی را تمجید کرده است. گرین همچنین موج طنزی که بعد از کرونا در شبکه‌های اجتماعی راه افتاده تا تاب‌آوری مردم را بالا ببرد، از قلم نینداخته است. او همچنین یک فهرست کلی از همه اقدامات مردمی کوچک و بزرگ در مقابله با کرونا ارائه کرده. از کار خوب دانشجویان دانشگاه تهران در ترجمه دستورالعمل پزشکان چینی تا بازدید خانه به خانه مردم شهر کاخک در استان خراسان رضوی برای تحویل مواد ضدعفونی‌کننده و توزیع شیرینی توسط یک قنادی در گرگان میان پرستاران و پزشکان درگیر کرونا در بیمارستان‌ها و ...

این نویسنده آمریکایی در پایان نوشته جهان باید از ایران بیاموزد که در اوج تحریم‌ها و ناکافی بودن دارو و کالاهای بهداشتی برای ایرانیان، مردم این کشور چگونه از خودگذشتگی می‌کنند و تلاش دارند همه با هم مراقبت‌های عمومی را بالا ببرند. او نوشته اینجا در ایران، از هرج و مرج، خشونت و خودخواهی خبری نیست. کرونا میان ثروتمند و فقیر تفاوتی قائل نمی‌شود و برایش تفاوتی نمی‌کند شما کجای جهان باشید. در نتیجه گرین می‌گوید من ترجیح می‌دهم در ایران باشم تا این ماجراهای شیرین و درس‌های زیبا را ببینم و با آنها زندگی کنم.