به گزارش مشرق، «حسن رشوند» در یادداشت روزنامه «جوان» نوشت:
روزی که رهبر کبیر انقلاب اسلامی با گذشت ۷۰ روز از پیروزی بزرگترین انقلاب جهان دستور تأسیس بزرگترین نهاد و نیروی حافظ انقلاب را داد، آنهم در حالی که هنوز ضروریترین نهادهای یک نظام سیاسی تازه تأسیس شکل نگرفته بود، هیچکس فکر نمیکرد نهادی که آن بزرگوار اصرار بر تشکیل آن داشت، قرار است در آینده نه چندان دور، چه کارهای بزرگی را به دست توانای جوانان مخلص و پاک خود صورت دهد و شاید تنها امام بود که به این باور رسیده بود که با تشکیل سپاه پاسداران در دوم اردیبهشت ماه ۱۳۵۸ میتواند تحولات بزرگی را نه تنها در حیات انقلاب، بلکه در جغرافیای منطقه پهناور غرب آسیا و حتی جهان رقم زند. نیرویی که در طول ۴۰ سال گذشته مهمترین و بیشترین نقشها را در حراست از انقلاب اسلامی ایفا کرده و بسان شجره طیبهای در جای جای ایران اسلامی و منطقه سایه افکنده است.
برخی ایده تأسیس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را به شهید بزرگوار بهشتی و برخی نیز تشکیل سپاه را پیشنهاد شهید محمد منتظری میدانند ولی در دست نوشته خونینی که از جیب شهید مطهری در زمان شهادتش پیدا شده است، ظاهراً پیشنهاد تشکیل یک نیروی انقلابی برای حفاظت و پاسداری از انقلاب اسلامی از پیشنهادهای مطرح این شهید بزرگوار بوده است. اما رهبر معظم انقلاب، دقیقترین خبر را در این خصوص مطرح کرده است:
«.. بنده آینده سپاه را یک آینده بسیار مبارکی میبینم. این سازمان متولد شده با انقلاب، از برکات شخص امام است. اگر امام این مسئله را دنبال نمیکردند، سپاه شاید به وجود نمیآمد و یا به این گسترش و صحه قدرت نمیرسید. این وضعیت سپاه از برکات شخص امام است و وضعیت بسیج، این سازمانی که جزو برکات سپاه و برکات انقلاب و برکات شخص امام بزرگوار است.»
امروز که کارنامه ۴۰ ساله خدمات سپاه را در عرصههای مختلف مرور میکنیم، تازه به فلسفه تشکیل این نهاد مردمی که امام راحل، وجود او را با وجود کشور قیاس میکردند و میفرمودند: «اگر سپاه نبود، کشور هم نبود»، «من از سپاه راضی هستم و به هیچ وجه نظرم بر نمیگردد.»، پی میبریم و اینکه چرا امام عزیز ما که عالمی خود را بدهکار او میدانستند و میدانند، خطاب به رزمندگان و فرزندان این ملت فرمودند: «اینجانب از راه دور دست و بازوی قدرتمند شما را که دست خداوند بالای آن است میبوسم و بر این بوسه افتخار میکنم». یا چرا امامی که خودشان در قلّه عرفان، ایمان و محبوبیت قرار داشتند، فرمودند: «ای کاش من یک پاسدار بودم». امروز ۴۰ سال است از تأسیس این نهاد مردمی که چشم امید مظلومان و خار چشم دشمنان است، گذشته و اگر آن روز امام عزیزمان بی تعارف رضایت قلبی شان را از فرزندان خود با آن جملات به یاد ماندنی ابراز میکردند.
اکنون نیز با گذشت چند دهه از آن تاریخ، ذرهای ازعلاقه رهبری انقلاب و ولی فقیه زمان نسبت به سپاه کاسته نشده است و همین سال گذشته در دهم مهر ماه ۹۸ بود که رهبر عظیم الشأن انقلاب فرمودند: «شما فرزندان عزیز من هستید، از شما ۱۰۰ درصد راضی هستم». این یعنی کارنامه سپاه در طول این ۴۰ سال کارنامه درخشانی بوده است و هر روزی که گذشته بر درخشش این کارنامه افزوده شده است. این کارنامه چه ویژگیهایی داشته که دو رهبر در طول ۴۰ سال با وجود استحاله بخشهایی از نظام و گرفتار شدن برخی در چرب و شیرینهای زندگی و پست و مقام ها، استوار بر راهی که دردوم اردیبهشت ۵۸ انتخاب کرده و دست بیعت با ولی شان داده بودند، ایستاده و ذرهای عقب نشینی نکردهاند.
بزرگترین ویژگی این کارنامه درخشان را باید در اطاعتپذیری از ولی فقیه، خدمت بی منت به مردم، نهراسیدن از دشمن، دوری از زرق و برقهای اغواکننده، حقطلبی و طرفداری از حقانیت دین، انقلاب و مردم، تلاش و باور به اینکه ما میتوانیم و دهها ویژگی دیگر که هر کدام از آنها سرفصل نوینی را پیش روی ما قرار میدهد. همین ویژگیهاست که روزی سپاه را در قلل مرتفع کردستان برای حمایت از مردم مظلوم آن خطه گسیل میکند و روزی دیگر، در مقابل دشمن عنودی همچون صدام که با تحریک و پشتیبانی امریکا و قدرتهای بزرگ به خاک کشورمان تجاوز کرده هشت سال تا پای جان میایستد. تازه پس از دفع دشمن، مأموریتش را پایان یافته تلقی نمیکند و عرصه سازندگی کشور را بر خود واجب میداند و از سد سازی گرفته تا ساخت بزرگترین پالایشگاه و خودکفایی کشور از واردات بنزین و هزاران فعالیت ریز و درشتی که کتابها باید برای آن نوشت، از اقداماتی است که سپاه در طول این ۴۰ سال انجام داده و میدهد. هنوز ازخودگذشتگی و شبانهروز کارکردن سپاه در سیلهای سال ۹۸ نگذشته بود که با انتشار یک ویروس منحوس، فرزندان این ملت خود را در کنار مجاهدان عرصه سلامت و کادر درمانی قرار دادند و اکنون دو ماه است روز و شب برای خدمت به مردم نمیشناسند.
امروز سپاه افتخار آن را دارد با مالیدن پوزه امریکا در عین الاسد، دشمن را از فکر تعرض به خاک این کشور ناامید کرده و ضمن ایجاد امنیت در کشور، الگویی برای ملتهای منطقه باشد تا از این پس بدانند آن چهره دروغین شکست ناپذیر امریکا، بیش از هر زمان دیگر شکست پذیرتر شده است. اکنون ملت ایران سپاه را نقطه اتکای خود در امنیت، همراه استوار خود در پیشرفت و خودکفایی کشور، یاور و کمک خود در کاهش مشکلات معیشتی و بهداشتی و در کل حافظ جان، مال و امنیت خود میدانند. بنابراین آن روز که امام عزیز ما سپاه را تأسیس کرد و فرمود: «اگر سپاه نبود کشور هم نبود»، امروز بیش از هر زمان دیگر قابل درک است.
تردیدی نیست که بخش عمده حفاظت از عمق راهبردی انقلاب اسلامی در جهان بر عهده سپاه است.
بنابراین با دقت در علل عمده سپاه هراسی دشمن، میتوان این موارد را چنین برشمرد:
۱- سپاه یک نیروی واکنش سریع مردمی و انقلابی در همه جا و همیشه بوده و خنثیکننده توطئههای دشمنان است.
۲- بسیج اگر به دست امام راحل بنیانگذاری شد ولی بستر جوانه زدن و رشد و اعتلای آن در داخل نهاد انقلابی سپاه فراهم شده است.
۳- سپاه، مشاوری امین و هدایتگر اصلی نیروهای مختلف مقاومت در جهان اسلام بوده و رشد تفکر مقاومت بستگی به این نیروی الهی داشته و دارد و سپاه قدس نماد این جریان ناب انقلابی است.
۴- سپاه با داشتن قرارگاههای سازندگی و دیگر قرارگاهها امروز نماد کارآمدی و سازندگی و عمران و آبادانی ایران انقلابی است.
۵- ساختار منعطف، پویا و جوان سازی بهنگام نیرویی در سپاه تبدیل به نماد طراوت و شادابی و سرزندگی ایران اسلامی شده است.
۶- سپاه پاسداران نماد فرماندهی عملگرا درطول ۴۰ سال گذشته بوده است. تعداد فرماندهان شهید سپاه در طول ۴۱ سال گذشته که نصاب بینظیری را در جهان از خود به جای گذارده، گواه این ادعاست.
۷- شادابی و طراوت معنوی و تعالی روحیه انقلابی سپاه به شعلهور بودن روحیه جهاد و سلحشوری و ایثارگری و درخشندگی رنگ خون و فرهنگ شهادت در این نهاد مقدس بر میگردد که نمونه بارز آن شهدای کم نظیر سپاه و بسیج در دفاع از حرم است که دو نمونه عالمگیر آن حاج قاسم سلیمانی و شهید محسن حججی است.
۸- امروزه علاوه بر آرامش بخشی سپاه در عرصه امنیت داخلی و خارجی، چشم امید مردم ایران در حوادث طبیعی مانند سیل، زلزله و شیوع بیماری به حضور سریع و منسجم و فراگیر سپاه و بسیج در تمام نقاط میهن اسلامی است. حضور دهها هزار پایگاه بسیج اقشار و اصناف در مساجد، محلات و روستاها، از سپاه پاسداران نماد اعتماد و آرامش اجتماعی ساخته است.