به گزارش مشرق، کانال تلگرامی ایوان نوانس نوشت:

یکی از مسائل پیچیده سیاست خارجی که دونالد ترامپ در زمان تحویل گرفتن قدرت طی دو هفته آینده با آن مواجه خواهد شد، ایران است.

ایران در آستانه تبدیل شدن به یک قدرت هسته‌ای قرار دارد و برنامه موشکی بالستیک قدرتمند آن همچنان در حال پیشرفت است و آمریکا را مانع اصلی تسلط خود بر خاورمیانه می‌داند.ترامپ به سیاست «فشار حداکثری» دولت اول خود باز

خواهد گشت. هدف نه براندازی، بلکه وادار کردن تهران به محدود کردن برنامه‌ هسته‌ای و موشکی بالستیک خود و مهار حمایت از محور مقاومت است.

فشار حداکثری اقتصاد ایران را تحت فشار قرار داد. با این حال، این سیاست نتوانست تهران را به میز مذاکره بکشاند.

سوال اکنون این است که آیا فشار حداکثری در شرایط ژئوپلیتیک بسیار متفاوت امروزی کارساز خواهد بود؟

شواهد متناقضی در این زمینه وجود دارد. راهبرد فشار حداکثری برای نتیجه گرفتن زمان می‌برد. این زمان ممکن است به خصوص در مورد برنامه هسته‌ای ایران کم باشد.

بر اساس عمده تخمین‌ها، ایران اکنون می‌تواند ظرف چند هفته پس از تصمیم به عبور از آستانه هسته‌ای، تعدادی سلاح هسته‌ای بسازد.

سایر قدرت‌های بزرگ نیز سیاست فشار حداکثری را تضعیف خواهند کرد. چین و روسیه هر دو از تحریم‌های موجود آمریکا و چندجانبه علیه ایران طفره رفته یا آنها را نادیده گرفته‌اند.

اگر تهران معتقد باشد که پکن و مسکو از آن حمایت می‌کنند، مقاومت به یک استراتژی امکان‌پذیرتر تبدیل می‌شود. تهران حتی می‌تواند از مذاکرات به عنوان راهی برای خرید زمان جهت رفع آسیب‌پذیری‌های خود استفاده کند.

حتی اگر ایران با حسن نیت وارد مذاکرات شود، تلاش‌های ترامپ ممکن است بر سر تصمیم‌گیری در مورد اینکه چه توافقی به اندازه کافی خوب است، با مشکل مواجه شود.

تنوع ایدئولوژیک تیم ترامپ، که متشکل از تندروها و طرفداران شعار «اول آمریکا» است، باعث می‌شود که آنها بر سر اینکه تهران برای ارزشمند شدن یک توافق چه امتیازاتی باید بدهد، بحث کنند. این اختلاف داخلی می‌تواند تلاش‌ها برای رسیدن به توافق را با مانع مواجه کند.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.