به گزارش مشرق، سید امین هادی‌پور محیط‌بانی که توسط متخلفان مجروح شده بود، بر اساس نظر پزشکی پایش قطع شد.

هادی‌پور، محیطبان گتوندی ۲۶ فروردین ماه  در کیوسک محیط‌بانی مورد هجوم افراد متخلف قرار گرفت که در درگیری با این متخلفان آسیب دید و پس از یک ماه درمان و بستری پای راست خود را از دست داد. 

آنچه در ادامه می‌آید، رنج‌نامه‌ای است که این محیط‌بان نوشته است.

دیشب شب سختی بود، بعد از یک ماه تلاش برای حفظ پایم و تحمل درد کمر خم کن، دیروز برای همیشه رفت، خواب به چشمانم نیامد، این‌یک ماه به‌سرعت از جلوی چشمانم رد شد، آن شب تاریک و شوم برای همیشه در خاطرم ماند.

ضاربانی که به ناقص کردن بسنده نکردن و با ضربات سنگین بر پیکرم مرا تهدید به مرگ کردن، اسلحه بر شقیقه‌ام گذاشتن تا تن به خواسته‌هایشان بدهم که ندادم، آن لحظات چه سخت بود، زمان چه کند می‌گذشت، اما دیشب به‌مراتب از شب حادثه بدتر بود، دیشب سخت گذشت؛ تلخ همراه با درد، باورم نمی‌شد که پایم را از من گرفتن، من محیط‌بانم، پا برای من حکم بال را دارد برای پرنده، کودکیم به یادم آمد.

مرحوم پدرم که همیشه می‌گفت کارت خطر دارد و من ترس دارم، واهمه دارم، بهتر که نبود تا این روزها را ببیند، در خواب هم نمی‌دیدم که... هنوز هم باور ندارم، من ماندم و افسوس و دردی جانکاه که بر روی قلبم سنگینی می‌کند، شاید اگر لحظه‌ای خودتان را جای من بگذارید مرا درک کنید...

آخر به چه گناهی باید ناقص شوم، مگر چه کردم جز خدمت به کبوتری که لانه نداشت به کَلی که گرسنه بود و با چشم‌های معصومش طلب غذا می‌کرد، به گُلی که زیر صخره روئیده بود و آب می‌خواست... حقم نبود خدا...