به گزارش مشرق، محمد ایمانی در واکنش به نامه موسوی خوئینیها خطاب به رهبری طی یادداشتی در کانال تلگرامی خود نوشت:
آقای موسوی خوئینی ها ظاهرا درست می گوید که دم از مشکلات مردم می زند. اما باطنا راست نمی گوید، وقتی آدرس اشتباه می دهد. به قول مولوی، سوراخ دعا را گم کرده؛ اما نه از سر بی خبری.
او عمدا جا به جا و نا به جا نوشته، تا ردّ پای خیانت خود و دوستانش در ائتلاف اشرافیت (اصلاحات و اعتدال) را گم کند. " تا نشان سُمّ اسبت گم کنند - ترکمانا نعل را وارونه زن"!
دبیر کل مجمع روحانیون اگر صداقت داشت، باید نامه را اول خطاب به خاتمی (رئیس شورای اجرایی "مجمع") و احزاب کارگزاران و مشارکت، و دوم به روحانی و جهانگیری و نوبخت و زنگنه و آخوندی و ظریف می نوشت.
اما طوری نوشته که انگار، رهبر انقلاب ویدئو پر کرده و با ادبیات "تَکرار می کنم"، خواستار رای به روحانی و ائتلاف امید در انتخابات مجلس و شورای شهر شد! انگار رهبری بود که آدرس بستن با کدخدا و اعتماد به اروپا را می داد!
و انگار نیروهای انقلاب بودند که گفتند "ما تضمین وعده های روحانی هستیم"! یا نظام بود که وعده می داد به واسطه امتیاز دادن به دشمن، به اقتصاد رونق می دهد و مردم را از پول یارانه بی نیاز می کند!
مولوی در دفتر چهارم مثنوی معنوی، حکایتی قابل تامل دارد: شخصی به وقت استنجا میگفت "اللهم ارحنی رائحة الجنه" به جای آن که "االلهم اجعلنی من التوابین واجعلنی من المتطهرین" گوید، که ورد استنجاست. و ورد استنجا را به وقت استنشاق میگفت. عزیزی بشنید و این را طاقت نداشت.
گفت شخصی خوب ورد آوردهای- لیک سوراخ دعا گم کردهای/ ... ای تواضع برده پیش ابلهان- وی تکبر برده تو پیش شهان/ آن تکبر بر خسان خوب است و چُست- هین مرو معکوس، عکسش بند توست.
خوئینی ها سوراخ دعا را گم نکرده؛ اصرار دارد که گم کند؛ به عمد. و باید کاوید که چرا؟ چرا او و برخی هم طیفانش، پریشان می گویند و شگرد شوک دادن به افکار عمومی _با سرگشاده نگاری و ژست ساختار شکنی- در پیش گرفته اند؟
بوی افتضاحی که آنها در دولت و مجلس دهم بالا آورده اند، همه جا را برداشته و مردم را شاکی کرده است. اما مگر با جنجال و شوک می توان مشام عموم را از خاستگاه رایحه خیانت منحرف کرد؟ آنها به جای این که همدیگر را ملامت کنند، نظام را متهم می کنند. این هم نوعی فرار است؛ با ژست فرار به جلو!
بعید است کلام حق در جان منافقین دیر پا اثر کند؛ اما به فرموده پیامبر اعظم (ص)، چاره بد بو شدن، یکی بیشتر نیست: " تَعَطّروا بالاستغفار لا تَفضَحَنّکُم رَوائِحُ الذّنوب؛ خود را با استغفار، معطر و خوشبو کنید؛ تا بوی متعفن گناهان شما را رسوا نکند". آنها چاره ای جز عذرخواهی از مردم و نظام ندارند؛ شاید که بخشیده شوند.