به گزارش مشرق، محمد رستم پور فعال رسانه ای در کانال تلگرامی خود به نقل از روزنامه گاردین نوشت: گاردین به موازات افزایش رکود اقتصادی تا مرز انفجار، میزان تقاضای بانک‌های غذایی نیز به شدت افزایش یافته و تا 300 درصد جهش داشته است. پویش مارکوس راشفورد برای تأمین وعده‌های غذایی مدارس، یک واقعیت را بیش از همه آشکار کرد: مردم بریتانیا از ابتدایی‌ترین حقوق خود به شکل عامدانه‌ای خبر ندارند و در نتیجه محروم مانده‌اند.

با شیوع کرونا، افرادی که در مشاغل رسمی و غیررسمی از کار بیکار شده‌اند، رو به افزایش است و در نتیجه موجودی کارت بانکی آنان برای صرف هزینه‌های ضروری نیز به صفر رسیده است. به رغم وعده‌های دولت جانسون مبنی بر عادی شدن اوضاع و حمایت‌های موقت از نیروی کار مانند تعیین مهلت‌های قانونی برای تعدیل کارگران و کارمندان، بریتانیا به سرعت با یک بحران اجتماعی بی‌سابقه روبرو خواهد شد.

اگرچه مراکز خیریه و بانک‌های تأمین غذا تاکنون توانسته‌اند با کمک‌های مردمی همچنان پاسخگوی حداقلی نیازمندان باشند، سرپرست یکی از بزرگترین مراکز تأمین غذا به نام مرکز امید (Hope Centre) می‌گوید این آرامش قبل از طوفان است. دولت بر آن است تا یک بسته حمایتی 46 هزار پوندی به این مرکز اعطاء کند که البته تنها محدود به غذاست و هزینه‌های انبارداری و حمل‌ونقل را به هیچ عنوان تغییر نمی‌دهد. این در حالی است که برخی دیگر از مراکز خیریه که تا پیش از شیوع کرونا، هزینه حمایتی کمک به 15 تا 20 خانوار را در هفته تأمین می‌کردند، اینک با همان مقدار بودجه باید 140 خانواده را تحت پوشش قرار دهند.

در میان خانواده‌هایی که بیشترین مراجعات را به این مراکز کمکی دارند، خانواده‌هایی که سرپرست آنان در مشاغل فصلی یا در بخش‌های پنهان بازار کار مشغول بوده‌اند، بیشتر به چشم می‌خورند. این خانواده‌ها عمدتاً رنگین‌پوست‌ها و به ویژه سیاه‌پوست‌های جامعه بریتانیا هستند. به این معنا که شیوع کرونا اثرات یکسانی بر همه گروه‌ها و اقشار جامعه نداشته و نابرابری ساختاری پیش از شیوع کرونا اینجا نیز خود را نشان داده است.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.