سرویس ورزش مشرق – درست ۵ ماه قبل و در اوج ماجراهای انتخابات فدراسیون فوتبال در بهمن ماه که حبیب کاشانی، محمد حسین قریب، مهدی محمدنبی و تاحدودی حیدر بهاروند در حال برگزاری جلسات خود برای لابی کردن بودند و تاریخ انتخابات در اسفند ماه تعیین شده بود موضوع اساسنامه فدراسیون و اشکالات وارده به آن پیش آمد و در ادامه کرونا عاملی دیگر شد تا وضعیت به شکلی عجیب و غریب رها و به دست فراموشی سپرده شود.
این موضوع به قدری از اهمیت افتاد که حبیب کاشانی راهی باشگاه سایپا شد، مهدی محمد نبی در فدراسیون دبیرکلی را در دست گرفت و محمد حسین قریب که از ابتدا هم گفته بود تا از اوضاع مطمئن نباشم نیستم در همان سایه و روشن های بود و نبودش محو شود و بهاروند هم کماکان در سمت سرپرستی فدراسیون فوتبال ماند.
اما ایرادهای فیفا به اساسنامه و تعیین مهلت اندک برای رفع آن بار دیگر باعث شد تا اخبار فدراسیون فوتبال در صدر اخبار فوتبالی ایران قرار بگیرد. اساسنامه ای که با افشاگری هوشنگ نصیرزاده مشخص شد کپی پِیستی از اساسنامه فدراسیون کویت است و چند روزی هم سر اهالی فوتبال به اصلاح و ارسال مجدد اساسنامه جدید گرم شد ولی باز هم در بازگشت از آن ایراداتی گرفتند و بنابر ادعای سئول نشینان ایرادات جدی نبوده و اصلاح شده است!
در این بین خبر بازگشت علی کفاشیان پس از یک محرومیت یکساله، فصل تازه ای از اخبار داغ را برای فدراسیون به همراه داشت و این مجموعه را باز هم در صدر اخبار قرار داد. کفاشیان با خنده های معروفش باز هم همه چیز را به شکل شوخی و جدی شنید و جواب داد تا باز هم به مخاطب فدراسیون حسی شبیه به قبل دست بدهد. اینکه مدیران فدراسیون با مخفی کاری و لابی گری در حال انجام اقداماتی هستند تا احتمالا باند فعلی حاکم بر این مجموعه در رأس باقی بمانند و تغییری در وضعیت اداره فوتبال مملکت ایجاد نشود.
اینکه مدیران فدراسیون در این مدت اعلام کردند نگران تهدیدهای فیفا نباشید به خودی خود بیش از همیشه مخاطبان فوتبال را نگران کرده است چرا که سابقه نشان داده هر زمان مسئولان فوتبالی جمله "نگران نباشید" را بکار می برند یعنی اتفاقات بدی در راه است!
هنوز اهالی فوتبال دقیقا نمی دانند وزارت ورزش در فوتبال دخالت خواهد داشت یا نه! اگر وزارتخانه دیگر دخل و تصرفی در فوتبال ندارد آیا برای انتخابات بعدی سرمربی تیم ملی باز هم موضوع تأیید وزیر مطرح می شود یا نه؟ این موضوعات و مسایلی از این دست همگی موجب شده تا نوعی سردرگمی دلهره آور برای اهالی فوتبال ایجاد شود. همچون گروهی که در مه غلیظ گیر بر لبه پرتگاه ایستاده و نمی دانند باید به کدام سو حرکت کنند! هیچ آینده ای برای فوتبال مملکت ترسیم شده نیست، حتی بد و وخیم که این از بد هم بدتر است.
فراموش نکنیم که صبر فیفا هم اندازه ای دارد و هر آن ممکن است با فرمانی شدیدالحن فوتبال مان را به حالت تعلیق درآورده و کمیته انتقالی اداره فوتبال را در دست بگیرد! مبادا روز و ساعتی برسد که بابت این دست دست کردن ها، خنده های نمایشی و مصرف جملات تکراری "نگران نباشید" پشیمان شویم و انگشت حسرت به دندان بگزیم!