به گزارش مشرق، در فوتبال جهان تیم‌های قدیمی و ریشه‌دار همواره مورد احترام دوستداران این رشته ورزشی بوده و هستند. این تیم‌ها حتی اگر از کورس قهرمانی خارج شوند اما هیچگاه فراموش نمی‌شوند زیرا هواداران دو آتشه آنها با تیم‌های محبوب‌شان خاطره‌های تلخ و شیرین زیادی دارند. تیم‌هایی مثل شفیلد یونایتد انگلیس،  کوئیز پارک رنجرز اسکاتلند، ناتینگهام فارست انگلیس و... در تاریخ 200 ساله فوتبال جهان همیشه نام شان مطرح بوده است. شاید گاهی اوقات در اوج و قهرمانی بوده‌اند اما بدون اقتدار هم به حیات‌شان ادامه داده‌اند. کمتر پیش می آید که چنین باشگاه‌هایی نیست و نابود شوند و دیگر اثری از آنها در فوتبال نباشد اما این اتفاق در فوتبال کشورمان خیلی راحت رخ می‌دهد. بسیاری از تیم‌های ریشه‌دار و بازیکن ساز و حتی پرهوادار نابود شده‌اند و به گونه‌ای که اصلا هیچ اثری در ورزش کشور نبوده و نیست. 

بانک ملی، دارایی، تهرانجوان، کیان، هما  و اولین نسل ازباشگاه های فوتبال ایران بودند که قدم در مسیر نیستی و نابودی گذاشتند. شماری از بازیکنان نسل بی‌تکرار فوتبال ایران در همین باشگاه‌ها رشد و پرورش یافتند از حمید علیدوستی گرفته تا مهدی مهدوی‌کیا که سابقه بازی در چنین باشگاه‌هایی را داشته‌اند. مهدوی‌کیا در بانک ملی کشف شد، حمید علیدوستی با هما درخشید.

این باشگاه‌ها که اکثرشان هم بازیکن ساز بودند یکباره نیست و نابود شدند. جوانانی که به این باشگاه‌ها می‌رفتند و آرزوی ستاره شدن در فوتبال کشورمان را داشتند به نظرتان کجا رفتند؟! به جای ورزش و فوتبال با چه چیزی اوقات فراغت‌شان را پر کردند. از سویی دیگر فوتبال ایران هم از کشف و استعداد شمار زیادی ستاره جدید محروم شد.

بعد از آن نوبت به باشگاه‌های دیگر رسید که اکثر آنها در شهرهای بزرگ و کوچک ایران زمین فعالیت می‌کردند. شموشک نوشهر خودش کارخانه بازیکن سازی در شمال کشور بود، در مقطعی هم ایرسوتر نوشهر آمد که آن هم نابود شد. رحمان احمدی، محسن بنگر، محمدرضا خلعتبری فقط مشتی از خروار بازیکن ساخته شده در شموشک بودند اما اکنون این تیم محبوب مازندران کجاست؟ تیمی که هوادارانش غم از بین رفتنش را می‌خورند و هنوز هم نام این باشگاه در فوتبال کشورمان  به احترام برده می شود.

در جنوب کشور هم تیم‌های قدیمی مثل استقلال اهواز،  بودند که در سطح اول فوتبال کشورمان فعالیت می‌کردند و جز محبوب‌ترین تیم‌های خوزستانی محسوب می‌شدند اما این تیم‌ هم شرایطش اسفبار شده و به لیگ دسته سه سقوط کرده است. کریم بوستانی پیشکسوت فوتبال خوزستان اخیرا به فکر نجاتش افتاده تا شاید بتواند آبی‌های محبوب اهواز را دوباره احیا کند.

در خراسان رضوی هم شاهد نابودی تیم‌های قدیمی و پرهوادار بوده‌ایم  ابومسلم خراسان و پیام مشهد دو تیمی که هواداران زیادی داشتند و روزگاری در سطح اول فوتبال کشورمان بودند اما اکنون نیست و نابود شده‌اند.

فوتبال مشهد سعی کرد با تیمی مثل شهرخودرو به لیگ برتر برگردد و این تیم تا حدود زیادی هم موفق عمل کرده اما کاش ابومسلم و پیام همچنان در فوتبال بودند و فرصت کشف و پرورش‌های استعداد این خطه از کشورمان را پیدا می‌کردند. 

در لرستان هم تیمی داشتیم که هواداران مودب و با فرهنگی داشت. گهر دورود که در سطح اول فوتبال کشورمان حضور پیدا کرد. میهمان‌نوازی این تیم لرستانی زبانزد همه تیم‌ها شد اما عدم حمایت مسئولان استانی باعث شد که این تیم خوشنام هم به دیار نیستی برود. 

کرمانشاه تیم شیرین فراز را داشت که آن تیم هم سرنوشت تلخی پیدا کرد و نیست و نابود شد. درست مثل تیم شهید قندی یزد تیم مردمان خونگرم و دوست‌داشتنی کویر ایران!

باشگاه‌های معروف تر و شاخص‌تری هم در فوتبال کشورمان نیست و نابود شدند باشگاه‌هایی مثل پاس تهران، صبا باتری که سابقه بازی در آسیا را هم داشتند. حتی پاس به مقام قهرمانی در آسیا هم رسید اما اکنون جز یاد و خاطره‌ای شیرین چیزی از آن پاس بزرگ تهران باقی نمانده، تیمی که به همدان منتقل شد و در آنجا هم این تیم دوام نیاورد.

راه آهن و نفت تهران هم شاید آخرین قربانیان این فهرست تلخ و سیاه باشند. نفت تهران بعد از قهرمانی در جام حذفی نابود شد و به آسیا نرسید. راه آهن هم بعد از واگذاری به بخش خصوصی دیگر اثری ازش باقی نمانده است.

شاید مرور این فهرست تلخ و سیاه آیینه عبرتی برای واگذاری استقلال و پرسپولیس باشد. باشگاه‌هایی با هواداران میلیونی که اگر درست مدیریت نشوند می‌توانند فاجعه‌بارترین اتفاقات ورزش کشورمان را رقم بزنند. این دو باشگاه برند ملی فوتبال و ورزش کشورمان است. همانطوری که رئال و بارسلونا در اسپانیا، بایرن مونیخ و دورتموند در آلمان، منچستریونایتد و لیورپول در انگلیس. پس مرور این فهرست تلخ باشگاه‌های نابود شده را به مدیران ارشد ورزش کشور توصیه می‌کنیم تا بدانند در این فهرست باشگاهی مثل پاس بوده که قهرمان آسیا شده اما اکنون اثری از آن نیست. باید مراقب بود که برندهای ملی فوتبال ایران یعنی استقلال و پرسپولیس نابود نشوند.