سرویس ورزش مشرق – در حالی که واژه کرونا در تاریخ رسانه جهان رکورد تکرار شدن را شکسته در رسانه های ورزشی ایران هم بی شک اسم مسعود سلطانی فر رکورددار تکرار به ویژه در اخبار منفی است! از روزی که استاندار سابق گیلان به سمت وزارت ورزش و جوانان منصوب شده دو باشگاه استقلال و پرسپولیس در بخش مدیریت یک آب خوش از گلوی شان پایین نرفته است. شاید تعدد تغییر مدیر در بخش عامل و هیأت مدیره در این مدت در هر دو باشگاه به خودی خود رکورد این موضوع را شکسته باشد.

تعدد مهاجرت ورزشکاران در همین دوران رخ داده و بسیاری از مدال آوران المپیکی و غیرالمپیکی کشورمان در رشته های مختلف راهی کشورهای خارج شده و تابعیت غیرایرانی گرفته اند. موضوعی که نشان دهنده اوضاع بد رسیدگی به ورزشکاران را نشان می دهد.

البته این همه موارد نیست و در بحث جوانان نیز مرزبندی برای پرداخت وام به جوانان و سختگیری هایی که در این زمینه انجام می شود موضوع دیگری است که به خاطرش باید از مسعود سلطانی فر سئوال شود.

اما موضوع روز جامعه بحث محکومیت سنگین فوتبال ایران در پرونده مارک ویلموتس بلژیکی است. با مرور صحبتهای برخی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی می توان دریافت حالا موضوع تبانی هم در موضوع پرونده ویلموتس مثل انتخاب برخی کارگزاری ها برای دو باشگاه استقلال و پرسپولیس مطرح است.

خسارت ۱۷۰ میلیاردی که از تأیید و بستن قرارداد ننگین با مارک ویلموتس تازه ترین موردی است که وزیر ورزش باید درباره اش توضیح بدهد و بگوید چرا چنین قراردادی را از سوی فدراسیون فوتبال تأیید کرده است. البته ظاهرا آقای سلطانی فر خود جای شاکی نشسته و خواستار برخورد با مسببان این قرارداد شده است!

ماجراهایی که در این مدت بین طرفداران دو تیم استقلال و پرسپولیس رخ داد هم بخش دیگری از این مشکلات است که هر بار به نوعی با بروز اشتباهات در اداره این دو باشگاه طرفداران دو تیم وزارت خانه را مقصر اصلی بروز ایراد در تیم های خود می دیدند و موجب شده بود جبهه گیری هایی علیه یکدیگر در فضای مجازی داشته باشند و در نهایت بداخلاقی هایی را در این زمینه شاهد باشیم.

درباره موضوع استیضاح وزیر ورزش پیش از این و در دوران نمایندگان قبلی مجلس بارها عنوان شد که هر بار با لابی هایی که صورت می گرفت و یا ارادتی که برخی نمایندگان به رییس دولت داشتند هر بار از زیر استیضاح وزیر ورزش و جوانان شانه خالی می کردند و نمی خواستند در جهت مخالف با دولت حرکت کنند اما حالا که نمایندگان جدید به مجلس آمده اند چطور؟ آیا باز هم نباید چنین وزیری را استیضاح کرد؟ خسارت و سرافکندگی تا کجا؟ چه خسارت هنگفت دیگری باید به کشور تحمیل شود تا بشود وزیر ورزش را به مجلس کشاند؟

از روزی که این وزیر به ریاست وزارتخانه اش درآمده دهها مصاحبه از نمایندگان مجلس دیده و شنیده ایم که نسبت به عملکردش در وزارت ورزش و جوانان معترض بودند ولی هرگز کسی در این وزارتخانه بازخواست نشده است. "دو صد گفته چون نیمِ کردار نیست". امید است به نیمی از این همه مصاحبه، تهدید، بازخواست و انتقاد عمل شده و اهالی خانه ملت، مسببان را شناسایی و معرفی کنند تا در محاکم قضائی محاکمه شوند.