به گزارش مشرق، مراسم عزاداری شب پنجم محرم در مسجد حضرت امیر(ع) در قالب حسینیه مجازی شب گذشته دوشنبه سوم شهریورماه با سخنرانی حجت‌الاسلام سیدمحمدباقر علوی تهرانی برگزار شد.
حجت‌الاسلام سیدمحمدباقر علوی تهرانی در این مراسم طی سخنرانی با موضوع «سقوط انسانیت» اظهار داشت: خداوند به انسان به‌عنوان باارزش‌ترین آفریده خود، ۸ برتری عطا کرده است. این برتری‌ها شامل برتربودن از ملک، حیا و شرم، قدرت نطق و گویایی، تناسب در خلقت، استعداد پذیرفتن امانت الهی، استعداد آموزش و آموختن، قدرت اراده و اختیار و کرامت و گرامی داشته شدن به اموری است. این ظرفیت برتری‌ها در قرآن و روایات مطرح شد.
وی با طرح این سوال که چرا خداوند این ۸ ظرفیت را به انسان‌ها داده است؟ تصریح کرد: این ظرفیت‌ها برای رسیدن به حقیقتی است که شأن و مقام انسان همان است.
علوی تهرانی با اشاره به اینکه براساس جهان‌بینی موجودات در مقایسه با کمالات به دو دسته تقسیم می‌شوند، افزود: گروه اول کسانی هستند که در بدو خلقت تمام کمالات لایق شأن خود را دارا هستند و به میزان کامل خلق شدند مقال این دسته ملائک و فرشتگان هستند که ریاضتی را متحمل نشده‌اند تا ملک مقرب شوند و از اول آنگونه خلق شدند. گروه دوم موجوداتی هستند که فاقد کمالات هستند و برای رسیدن به کمالات لایق باید تلاش کنند. این گروه دو دسته هستند، اول موجوداتی که در رسیدن به کمال جبری و قهری است و اختیاری ندارند مانند حیوانات و نباات و دسته دوم که فاقد کمال هستند و تلاش می‌کنند تا به کمال برسند، انسان‌ها هستند.
این سخنران مذهبی تصریح کرد: خداوند در سوره انشقاق این مسیر را در قوس صعود جایگاه و نقطه غایی را ذکر می‌کند و این سیر را با زحمت می‌داند و می‌فرماید: «ای انسان‌ها، شما به سوی پروردگار در حرکت هستید اما با زحمت» این مسیر اگر ساده بود همگان به سمت آن می‌رفتند. این مسیر دو قوس دارد به سوی بالا، یعنی الی ربک و به سوی پایین یعنی یفرون ربک.
وی اضافه کرد: برای رسیدن ابتدا باید هدف را مشخص کنیم. خداوند در آیه ۵۳ و ۵۴ سوره فصلت این نقطه را بیان می‌کند: «به زودی نشانه های خود را در کرانه ها و اطراف جهان و در نفوس خودشان به آنان نشان خواهیم داد تا برای آنان روشن شود که بی تردید او حق است. آیا کافی نیست که پروردگارت [با ظاهر کردن حقایق و دلایل] بر همه چیز گواه است [که تنها او آفریننده و بی نیاز است و غیر او مخلوق و از هر جهت نیازمند به اوست.]؛ آگاه باش! که آنان نسبت به دیدار [قیامت و محاسبه اعمال به وسیله] پروردگارشان در تردیدند. [و] آگاه باش! که یقیناً او به همه چیز [با قدرت و دانش بی نهایتش] احاطه دارد.»
