به گزارش مشرق، در این گزارش به قلم «جاشوآ کورلانزیک»، کارشناس منطقه آسیای جنوب شرقی اندیشکده شورای روابط خارجی آمریکا آمده است: با وخامت روابط پکن و واشنگتن، کاخ سفید به سرکوب رسانه‌های دولتی چینی مستقر در ایالات متحده روی آورده است. این کار همزمان با افزایش رویکرد سختگیرانه واشنگتن به قدرتنمایی پکن در زمینه اطلاع‌رسانی صورت گرفته است؛ رویکردی که شامل محدود کردن و مقابله با نرم‌افزارهای ارتباطی همچون وی چت، تیک تاک و هوآوی بوده است.

بیشتر بخوانید:

سیاست دوگانه سازمان بهداشت جهانی در قبال تلفات کرونا و سقط جنین +عکس

بنا بر این گزارش، دولت دونالد ترامپ و بسیاری از دموکرات‌ها از این امر هراس دارند که رسانه‌های دولتی چین از پروپاگندا برای شکل دهی به دیدگاه آمریکایی‌ها استفاده کرده و احتمالا به جمع آوری اطلاعات جاسوسی اقدام کنند. آنها می‌ترسند که پکن از قدرت فزاینده خود در زمینه اطلاعات برای تزریق توطئه‌ها در گفتمان آمریکایی‌ها استفاده کرده و سیاست آمریکا را تحت تاثیر قرار دهد. در حقیقت چینی‌ها بطور فزاینده‌ای از طریق رسانه‌های دولتی خود به القاء و بسط روایت‌های نادرست در رسانه‌های آنلاین اقدام کرده‌اند.

این اندیشکده نوشت: برای کاهش قدرت چین در زمینه اطلاع‌رسانی،‌ واشنگتن رسانه‌های بزرگ چینی فعال در آمریکا از قبیل شینهوا،‌تلویزیون جهانی چین (CGTN) را مجبور به ثبت نام ذیل قانون ثبت نهادهای خارجی وزارت دادگستری (FARA) کرده است. دولت ترامپ برخی از رسانه‌های چینی را به اسم دفاتر خارجی ثبت کرده که به واشنگتن اجازه می‌دهد که درباره فعالیت های آنها اطلاعات کسب کند. واشنگتن همچنین شمار اتباع چینی که بتوانند برای رسانه‌های دولتی چین مستقر در آمریکا کار کنند را کاهش داده است.

در این گزارش آمده است: پکن اعلام کرده که قصد دارد بر گفتمان جهانی نفوذ بیشتری داشته باشد و تلاش دارد که دسترسی رسانه‌های دولتی خود را افزایش دهد. شرکت‌هایی مانند شینهوا و تلویزیون جهانی چین که به ادعای خودشان صدایشان به گوش یک میلیارد و دویست میلیون نفر در سراسر دنیا می‌رسد، در آمریکا و خارج آمریکا نمایندگانی جذب کرده‌اند. گزارشی‌هایی هست که پکن اپراتورهای شبکه‌های کابلی را تحت فشار گذاشته تا به نفع شرکت‌های رسانه‌ای دولتی کار کنند.

در عین حال، شی جین پینگ رئیس جمهوری چین نیز کنترل دولتی بر محتوای رسانه‌های دولتی را افزایش داده است و این رسانه‌ها اخبار و عناوینی را تبلیغ می‌کنند که برای دولت چین مهم است مثل مسئله هنگ‌کنگ و تایوان.

در ادامه این گزارش با طرح این موضوع که در حال حاضر میزان بازدیدکنندگان و خوانندگان شبکه‌ای مانند تلویزیون دولتی چین از یک شبکه محلی نیز کمتر است نوشت که این شبکه‌ها تلاش زیادی کرده‌اند که مخاطب جذب کنند. استثناء در این میان خبرگزاری شینهوا بوده است که توانسته مخاطبان جهانی جلب کند.

این اندیشکده در عین حال هشدار می‌دهد که اعمال این حد از تدابیر سختگیرانه نسبت به رسانه‌های چینی می‌تواند نتیجه معکوس داشته باشد و می‌افزاید: احتمالا واشنگتن نفوذ رسانه‌های دولتی چین را دست بالا گرفته است و به عوض الگوبرداری از جامعه آزاد، این خطر را به جان خریده که از آمریکا به عنوان کشوری یاد شود که به آزادی بیان توجهی ندارد.

این مقاله تاکید می‌کند: رویکرد واشنگتن به نوعی دعوت اقدام تلافی‌جویانه چین نسبت به خبرنگاران آمریکایی در این کشور آسیایی است. در حقیقت پکن خبرنگاران آمریکایی که با روزنامه نیویورک تایمز، واشنگتن‌پست و یا وال استریت ژورنال کار می‌کردند را اخراج کرده است.

در انتهای این مقاله به دولت آمریکا توصیه شده است که رویکرد خود را تغییر داده و اگر پکن اجازه داد که تعداد مشخصی از خبرنگاران آمریکایی در چین باشند، دولت آمریکا نیز همین روند را برای رسانه‌های دولتی چین در آمریکا در پیش گیرد و اجازه بدهد رسانه‌های چینی هر آن که تمایل دارند را برای فعالیت در رسانه اعزام کنند البته در صورتی که چینی‌ها نیز همین اجازه را بدهند.