به گزارش مشرق، پرسپولیس که با قهرمانی لیگ برتر خودش را آماده حضور در لیگ قهرمانان آسیا میکند چند هفته است که درگیر مشکلات درونی شده به طوری که دیگر کار از شایعه و حرفهای اینستاگرامی گذشته و به مصاحبههای علنی رسیده است. در همین حال یحیی گلمحمدی در آخرین مصاحبه خود ضمن تاکید بر کنارگیری از سمتش، اظهار کرد: «واقعا خودم از این همه دروغی که شنیدهام، خسته شدهام. آنها درباره همه مسائل دروغ میگویند.»
همین اظهارات آقای سرمربی نشان از شکاف درونی میان مجموعه پرسپولیس است. البته رسانهای شدن این اختلاف مربوط به مقطع کنونی نمیشود و بررسی اظهارات گلمحمدی در ماههای اخیر نشان میدهد، این اختلافات ریشه عمیقی در عملکرد مدیریت باشگاه دارد. گلمحمدی بسیار حرفهای سعی دارد انتقادات خود را مطرح کند و با فرار رو به جلو، مقصر نتایج ضعیف پیش رو در لیگ قهرمانان آسیا را از حالا معرفی کند، اما به راستی در این میان مدیران باشگاه چقدر نقش دارند؟
بیشتر بخوانید:
حسرت پیشکسوت پرسپولیس از جدایی یک بازیکن
پرسپولیس این روزها شرایط سختی را از نظر مالی سپری میکند. قرارداد عجیب و پر ابهام با کارگزار، کاری کرد این باشگاه بیش از ٩ ماه را از دست بدهد و نتواند درآمدی کسب کند. همین امر کافی بود تا در انتهای فصل، سرخها درگیر یک بحران مالی بزرگ شوند و با اجبار کاری کنند تا کارگزار پولهایی پرداخت کند. منابع مالی تامین شده هم خیلی زود صرف طلب بازیکنان شد تا حالا با ضعف منابع مالی، باشگاه نه تنها در پرداخت مطالبات خارجی خود ناتوان باشد بلکه حتی نتواند پیش قسط لازم را به بازیکنان جدید بپردازد. به این مشکلات باید جدایی برخی بازیکنان نظیر علیپور، ترابی و بیرانوند را هم اضافه کرد.
ضعف مدیریتی مسئله مشهود پرسپولیس است چون تیمی که چهار دوره پیاپی در لیگ برتر فوتبال شده و به نوعی قدرت اول فوتبال ایران محسوب میشود، آنقدر پتانسیل برای درآمدزایی دارد که با مشکلات مالی مواجه نباشد. وقتی در یک قرارداد عجیب، همه «پرسپولیس» به یک شرکت واگذار میشود و منتظر میمانند آنها پولی پرداخت کنند، نتیجهاش میشود اینکه پرسپولیس پولی برای تسویه طلب بازیکنان، پرداخت به تازه واردها و تسویه بدهیهای خارجی نداشته باشد. در این میان مدیران باشگاه هم فقط وعدههای غیر عملی به بازیکنان و کادر فنی میدهند و سعی دارند در مصاحبههای تلویزیونی، با صحبتهای عوام فریبانه، دل هوادار را به دست بیاورند.
برای اثبات این موضوع کافی است فقط سری به صفحه شخصی معاون اقتصادی باشگاه در فضای مجازی بزنید و اظهاراتش را در مصاحبههای گوناگون بخوانید. او که در این بحران مالی وظیفه اصلیاش تامین منابع مالی است، این روزها فقط به اطلاع رسانی درباره وضعیت ماندن و یا رفتن بازیکنان میپردازد و گویی وظیفه اصلیاش را فراموش کرده است. این فقط بخشی از آشفته بازار پرسپولیس است. در سایر بخشهای مدیریتی هم تقریبا اوضاع همین است. به جای چاره اندیشی برای حل مشکلات، افراد به دنبال این هستند که نامشان از کنار جام قهرمانی فاصله نگیرد.
یحیی گلمحمدی مربی بی تجربهای نیست. او به خوبی میداند موفقیت و بالا نگه داشتن تیم قهرمان دقیقا چه فاکتورهایی نیاز دارد. او بر مبنای همین مسائل است که حالا تصمیم به جدایی گرفته است. شاید در این میان مربیای چون برانکو با شرایط سخت تر نظیر محرومیت از نقلوانتقالات ساخت و تیم را به فینال لیگ قهرمانان آسیا رساند اما باید بپذیریم مربی کروات در روزهای سخت خود، از مدیریت وقت یعنی گرشاسبی دروغ نمیشنید. حالا گلمحمدی فقط وعده و دروغ میشنوند به همین خاطر عطای پرسپولیس را به لقایش بخشیده است. تصمیمی که به زودی جدی بودن و یا صرفا در حد یک تهدید بودنش مشخص خواهد شد.