به گزارش مشرق، نخستین سوگواره شعر آیینی «بر آستان اشک» به همت فرهنگسرای اندیشه و سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران همزمان با ماه محرم فعالیت خود را آغاز کرد. فراخوان این سوگواره با ۴ محوریت اصلی «مدافعان سلامت»، «محرم بی‌سردار»، «اربعین و انتظار» و «مساوات امام حسن(ع)» منتشر شد و علاقه‌مندان آثار شعری خود را به دبیرخانه این جشنواره ارسال کردند.
هیئت داوران این سوگواره زیرنظر شاعران برجسته کشور، محمود حبیبی‌کسبی، احمد بابایی و علی داودی آثار رسیده به دبیرخانه سوگواره را بررسی کرده و(در صورت عادی شدن شرایط کرونایی) برگزیدگان آن در ۴ شب شعر که در ۴ فرهنگسرای شهر تهران (فرهنگسرای اشراق، ولا، شهید قاسم سلیمانی و اندیشه) برگزار می‌شود، معرفی خواهند شد.
احمد بابایی، شاعر برجسته کشور و عضو هیئت داوران این جشنواره درباره شاخصه‌های داوران برای انتخاب آثار برگزیده گفت: مهم‌ترین موضوع برای ما شاعرانگی است که منظور از آن بهره‌مندی شاعر از عناصر شعری مانند خیال، توصیفات و ... است. علاوه بر این، شاعر باید نشان دهد که اتفاق مهمی در شعرش رخ داده است. این اتفاق می‌تواند در تازگی و طراوت بیت‌ها متجلی شود.
وی با اشاره به اینکه شاعران جوان که دارای ذوق هنری خوبی‌اند نباید رها شوند، گفت: در هنگام بررسی و داوری در لابه‌لای آثار، اشعاری را می‌دیدیم که به شدت خوب و باکیفیت بودند و شاعران‌شان مستعد بودند که آینده ادبی خوبی را رقم بزنند اما نکته قابل تامل در شعرشان نپختگی است. در حقیقت ذوق و استعداد خوبی دارند اما استاد ندیده‌اند. مسئولین فرهنگی، برگزارکنندگان جشنواره‌ها و شاعران باتجربه‌تر باید با دلسوزی این شاعران جوان را هدایت کرده و بهشان اعتماد کنند. برگزاری کارگاه‌های آموزشی شعر برای این گروه از سوی فرهنگسرای اندیشه و دبیرخانه این سوگواره می‌تواند به عنوان پیوست سوگواره مدنظر قرار گیرد.
بابایی بیان داشت: در کنار اینها شاعران دغدغه‌مند نیز باید سلوک ادبی درستی را انتخاب کنند. به نظرم حضور در این چنین رویدادهای فرهنگی به شاعر کمک می‌کند که نقاط ضعف و قوت خود را بشناسند، نقاط ضعف را برطرف و روی نقاط قوت خود کار کند.
این شاعر آیینی کشورمان با تاکید بر این که شاعران جوان باید از سطحی‌نگری فاصله بگیرند، گفت: اگر شاعری بخواهد دیدی مانند بقیه داشته باشد، مطمئنا نمی‌تواند اثر ادبی ماندگاری خلق کرده و شاعر قدرتمندی شود. توصیه من به شاعران جوان که تازه پای در این مسیر می‌گذارند این است که دید عمیق‌تری داشته باشند. سطحی بودن بیماری همه‌گیری است که شاعران نباید گرفتارش شوند.
