به گزارش مشرق، ۳۹ سال پیش در چنین روزی علامه طباطبایی به دیدار حق شتافت.

سید محمدحسین در سال ۱۲۸۱ شمسی، در خاندان علم و تقوا در تبریز متولد شد.

مدت زیادی از تحصیل محمد حسین نمی‌گذشت که علاوه بر قرآن مجید، کتاب‌های گلستان، بوستان، اخلاق مصور، تاریخ معجم، ارشاد الحساب، نصابُ الصبیان و دیگر کتاب‌های متداول در مدارس آن روز را فرا گرفت.

علامه طباطبایی صرف و نحو و معانی و بیان را نزد مرحوم شیخ محمد علی سرابی آموخت و پس از آن سطوح عالی در فقه، اصول، فلسفه و کلام را در زادگاه خود تحصیل کرد.

او از سال ۱۲۹۷ تا ۱۳۰۴ شمسی تمامی درس‌های مربوط به سطح را فراگرفت و با شور و شوق بسیاری کتاب‌های مربوط به ادبیات، فقه، اصول، کلام و معارف اسلامی را آموخت.

این دانشمند فرزانه ۱۱ سال در کنار مرقد امیرالمومنین علی بن ابی طالب (علیه السلام) علم آموخت و در این میان فقه، اصول، فلسفه، ریاضیات، رجال را از محضر استادانی همچون آیت الله نائینی، سید ابوالحسن اصفهانی، سید حسین بادکوبه‌ای، سید ابوالقاسم خوانساری، حجت، حاج میرزا علی ایروانی و میرزا علی اصغر ملکی یاد گرفت.

این عالم بزرگ در سال ۱۳۱۴ به زادگاهش برگشت و دوران ۱۰ ساله اقامتش در تبریز همراه با تدریس و تألیف سپری شد و فصلی جدید از حیات او را فراهم کرد.

علامه طباطبایی، در سال ۱۳۳۳ هجری شمسی نگارش تفسیرالمیزان اثر بزرگ خویش را آغاز کرد و ۱۷ سال طول کشید تا این اثر منحصر به فرد، جالب و دلنشین را که نظیر آن تا به حال نوشته نشده است تمام کند.

به عقیده آیت الله العظمی خویی، علامه طباطبایی برای نوشتن این اثر، خود را تصفیه کرده بود و شهید مطهری هم معتقد بود تفسیرالمیزان با فکر نوشته شده و بسیاری از این مطالب از الهامات غیبی است کمتر مشکلی در مسائل اسلامی و دینی پیش آمده که کلید حل آن در تفسیرالمیزان پیدا نشود.

علامه شاگردانی همچون آیت الله سید علی خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی، شهید مرتضی مطهری، آیت الله جوادی آملی، آیت الله مصباح یزدی، شهید مظلوم آیت الله دکتر بهشتی، شهید باهنر و ده‌ها دانشمند و عالم دیگر را به جهان اسلام تقدیم کرده است.

نشست‌های علمی او با هانری کربن فیلسوف و شیعه‌شناس فرانسوی زمینه‌ساز معرفی تشیع به اروپاییان شد.

سرانجام روح پاک و الهی حکیم عارف و مفسر وارسته در ۱۸ محرم ۱۴۰۲ قمری (۲۴ آبان ۱۳۶۰ شمسی) به دیار ملکوت رهسپار شد.

پیکر مطهر علامه محمد حسین طباطبایی در قم آرمیده است.

از این عالم فرزانه علاوه بر تفسیر بزرگ المیزان، بدایه الحکمه، نهایه الحکمه، اصول فلسفه و روش رئالیسم، حاشیه بر کفایه، شیعه در اسلام، مجموعه مذاکرات با پروفسور هانری کربن، خلاصه تعالیم اسلام، روابط اجتماعی در اسلام، انسان و اجتماع و رشد اجتماعی به یادگار مانده است.