به گزارش مشرق، از ابتدای شیوع ویروس کرونا به دلیل ترسی که از ناشناخته بودن این ویروس ، علائم و پیشگیری و درمان آن وجود داشت ناخودآگاه انگی در بین عموم جوامع درباره کسانی که به این ویروس مبتلا شدند ایجاد شد، مثل اینکه در خانواده ای که یک نفر از آنها مبتلا و فوت کرده، سایرین ترس عجیبی از رفت و آمد با آنها داشتند یا اینکه یک عده از همان ابتدا اگر ویروس گرفتند، آن را برملا نمی کردند و مثلا می گفتند ما سرماخوردیم و همین امر چرخه بیماری را در بین افراد راحتتر پراکنده می کرد.

بیشتر بخوانید:

دو روی سیاه سکه کرونا؛ از هزینه‌های تشخیص تا رهاکردن درمان

در هنگام شیوع بیماری ترسیدن مطمئنا امری طبیعی است و نباید نگران باشیم همان ابتدا سوالاتی به ذهن هر یک از ما می رسد که چه کار باید انجام دهیم، حال با اطرافیانمان چطور رفت و آمد و رفتار کنیم، ارتباطمان با خانواده ای که کرونا گرفته اند، چطور باشد؟ این عدم قطعیت ها باعث ترسیدن زیادی و انگ زدن شد، طبیعی است که ما نسبت به همه این مسائل ترس داشته باشیم اما رعایت درست نکات بهداشتی و اهمیت به راهکارها باعث پیشگیری از انتشار و بهبود زود هنگام در صورت گرفتن علائم می شود. چه اینکه کسانی که از ترس انگ اجتماعی یا خانوادگی آن را مخفی کردند به شرایط بدی ممکن است دچار شوند و حتی دیگران را هم مبتلا کنند.

بنابراین باید در نظر داشته باشیم  که درست است واکنش به بیماری های مسری «انگ بیمار بودن» ایجاد می کند اما باید خودمان در نظر داشته باشیم و این آگاهی را به خانواده مان نیز بدهیم که با همدلی با هم می توانیم آن را از سر بگذرانیم، نه اینکه طاعون یا وبا گرفته ایم اما مسئله در رابطه با این ویروس این است که می بایست در صورت مبتلا شدن، آن را به آگاهی دیگران برسانیم و مدتی از ارتباط با دیگران خودداری کنیم اما پس از آن دیگر هیچ مشکلی برای ما و دیگران وجود نخواهد داشت.

*باید و نبایدهای انگ نزدن کووید ۱۹

۱-کلمات مهم هستند

نکته اول یادمان باشد که کلمات مهم هستند، در هنگام صحبت کردن اگر میخواهیم درباره کرونا صحبت کنیم به واژه کرونا یا کووید ۱۹ اشاره کنیم نه مورد مشکوک یا ایزوله شده یا مورد مظنون و واژگانی از این دست که ترس گسترده ایجاد میکند و احساسات افراد را هدف قرار می دهد.  چنین واژگانی حتی باعث می شود افراد از آزمایش دادن و غربالگری نیز اجتناب کنند.

۲- قومیت یا افراد خاصی را نشانه نگیریم

در ارتباط صحبت کردن در زمینه کرونا و کسب اطلاعات هیچگاه قومیت یا افراد خاصی را هدف قرار ندهید مثل نگویید ویروس آسیایی یا ویروس ووهان بلکه اسم صحیح آن را به کار ببریم. یا مثلا برای کسانی که تحت درمان هستند یا کرونا دارند و در حال بهبودی یا حتی مرگ هستند، نباید به عنوان قربانی یا مظنون یاد کنیم بلکه مبتلا یا در معرض مبتلا به کرونا را مطرح کنیم.

۳-براساس توصیه های بهداشتی عمل کنیم نه شایعه

یادمان باشد درایام شیوع یک بیماری یا هر مشکل دیگری شایعات زیاد می شود نباید به این چیزها دامن بزنیم که مثلا این هم مثل طاعون است و همه را می کشد و ترس را در بین عموم رواج دهیم بلکه باید براساس توصیه های بهداشتی صحبت کنیم نه شایعه ها و با اعضای خانواده هم در میان بگذاریم که با رعایت مسائل بهداشتی و توکل بر خداوند مشکلی برایمان پیش نمی آید و در صورت مبتلا نیز با باز با قرنطینه و رعایت مسائل بهداشتی دوره خودمان را می گذرانیم.

۴-مثبت باشیم  و روی  موارد منفی تأکید نکنیم

بهتر است در این ایام بر موارد مثبت و اقدامات غربالگری و پیشگیری از بیماری تأکید کنیم نه مرگ و میر و نشخوار فکری اینکه خودمان نیز ممکن است دچار آن شویم. اثربخشی اقدامات غربالگری ، پیشگیری و درمان خیلی موثر است. قدم بعدی این است که اطلاعات صحیح را به عنوان یک فرد مطلع به دیگران بدهیم و حقایق را منتشر کنیم وگرنه انتشار اطلاعات غلط باعث انگ زدن می شود.

۵-الگوهای خوب را معرفی کنیم

یکی از کارهایی که می تواند باعث امیدبخشی به بیماران یا اطرافیانمان شود این است که به جای تأکید بر مرگ و میر در این ایام از افراد نام ببریم که توانستند با بیماری مبارزه کنند و خوب شدند، مخصوصا اگر این افراد از الگوهای مختلف جامعه در بخش های مختلف مثلا ورزشکارها، بزرگان و اساتید، هنرمندان شناخته شده یا رهبران دینی باشند. همین امر باعث کاهش انگ می شود.

همچنین از راه های دیگر نیز می توان تعریف کردن داستان ها و تصاویر مردم محلی که تجربه بیماری داشتند و بهبود پیدا کردند و کسانی که از عزیزانشان برای کمک درخواست کردند و مردم با هم همکاری داشتند و به موفقیت و سلامتی رسیدند.

۶-کمپین قهرمانان تشکیل دهیم

یکی از مهمترین کارهای دیگر این است که برای همدلی و ارتباط بیشتر با هم در فضای مجازی کمپین قهرمان تشکیل دهیم مثلا از کادر درمان، یاد کنیم و تجربیاتشان را بپرسیم یا اینکه با هم همراه شویم و اگر کسی از اطرافیانمان بیماری گرفت با او همدلی کنیم، از تجربه اش بپرسیم و خودمان از آن استفاده کنیم همین امر باعث ریختن تابوی بیماری مسری می شود و افراد نیز با صحبت درباره آن حال بهتری پیدا میکنند.

۷-روزنامه نگاری اخلاقی را جدی بگیریم

یکی از مهمترین نکات در نحوه انتشار اخبار و گزارش ها از سوی روزنامه نگاران رعایت مسائل اخلاقی در این ایام بیش از گذشته است اینکه مطالبی را منتشر کنیم که بیش از حد بر رفتار اجتماعی و همدلی بین افراد با رعایت مسائل بهداشتی تأکید دارد حتی تأکید بیش از حد به کشف واکسن و خبرهایی از این دست نیز دلشوره آور است وگرنه تولید محتوایی که شامل راه های پیشگیری از عفونت، علائم اولیه و زمان کمک طلبیدن خیلی مفید تر از مسائل دیگر است و مردم را از شایعه ها و مسائل دیگر دور میکند.

۸-گردهمایی های مجازی تشکیل بدهیم و محیط های مثبت را تقویت کنیم

از مهمترین نکاتی که می توان در ایجاد همدلی و از بین بردن انگ اجتماعی در نظر گرفت همین حفظ روابط و ایجاد گردهمایی های مجازی مثبت است همین باعث از بین رفتن شایعات و انگ و تبعیض بین افراد و تصورات غلط می شود و رفتارهای واقعی را به نمایش گذاشته یا تصحیح میکند .

در نهایت این نکته مهم است که در این ایام با هم مهربان باشیم و مراقب خود، خانواده، دوستان و همسایگانمان باشیم و از هم پشتیبانی کنیم.