به گزارش مشرق، رهبر معظم انقلاب در سخنرانی مهم و تاریخی خود که از مبانی، اهداف و وظایف مکتبی پرده‌برداری کرده و بر همین اساس، نقشه راه کلان انقلاب اسلامی تا تمدن نوین اسلامی را ترسیم و مرحله پیشروی و نقشه راه دستیابی به آن را بیان کرده‌اند؛ یعنی سخنرانی ۱۲ آذر ۷۹ که تاکنون نیز برپایه همان سیر کرده‌اند، خطاب به کارگزاران نظام بیان می‌کنند که:

«این دست یافتن به قدرت که امروز برای شما جمع حاضر در بخش‌های مختلف پیداشده است، فرق می‌کند با دست یافتن به قدرت در عرف‌های سیاسی عالم. در آنجاها ادّعا هم ندارند که درصدد این هستند که فلاح و صلاح انسان و پیشرفت بشریت و امثال این‌ها را تحقّق بخشند و به بشر سعادت و خوش‌بختی دهند. مراکز فرهنگی و سیاسی عالم رسماً اعلام کرده‌اند که با جوامع مبتنی بر ایدئولوژی و مکتب و تفکر پایه‌ای مخالف‌اند. بدیهی است وقتی‌که مبنا، یک تفکر و یک اندیشه منظم و مدوّن نباشد، هدف‌ها هم به همان نسبت تابع حوادث و پیشرفت‌های عالم و امیال مردم و گروه‌ها خواهد بود. بنابراین نمی‌شود کسی ادّعا کند که من به دنبال آرمان‌های والای موردنیاز بشر هستم،] اما مکتب فکری نداشته باشد[؛ ادّعا هم نمی‌کنند. ما چرا؛ ما این را ادّعا می‌کنیم. مسئولان این نظام با این امید هم وارد این میدان شده‌اند که بتوانند از اهداف الهی که مورد اعتقاد آن‌هاست، چیزی را تحقّق بخشند و در زندگی پیاده کنند».

بنابراین اندیشه منظم و مدون یا همان مکتب و تفکر پایه‌ای، تنها راه تحقق اهداف الهی در زندگی بشری است که مسئولان نظام اسلامی باید آن را شناخته و با اعتقاد کامل، درراه تحقق آن مبارزه کنند. ایشان در موضع دیگری خطاب به جوانان بیان می‌کنند که: «هیچ ملتی که داعیه تمدن سازی دارد، بدون ایدئولوژی نمی‌تواند حرکت کند و تا امروز حرکت نکرده است. هیچ ملتی بدون دارا بودن یک فکر و یک ایدئولوژی و یک مکتب نمی‌تواند تمدن سازی کند... بدون داشتن یک مکتب، بدون داشتن یک فکر و یک ایمان، و بدون تلاش برای آن و پرداختن هزینه‌های آن، تمدن سازی امکان ندارد. پس بدون مکتب و بدون ایدئولوژی نمی‌توان یک تمدن را به وجود آورد؛ احتیاج به ایمان است. این تمدن دارای علم خواهد بود، دارای صنعت هم خواهد بود، دارای پیشرفت هم خواهد بود؛ و این مکتب، هدایت‌کننده و اداره‌کننده همه این‌ها خواهد شد. آنکه مکتب توحید را مبنای کار خودش قرار می‌دهد، آن جامعه‌ای که به دنبال توحید حرکت می‌کند، همه این خیراتی را که متوقف بر تمدن سازی است، به دست خواهد آورد؛ یک تمدن بزرگ و عمیق و ریشه‌دار خواهد ساخت و فکر و فرهنگِ خودش را در دنیا گسترش خواهد داد».

بنابراین نیاز به مکتب و نگاه مکتبی و مدون از اسلام برای انتظام و جهت‌دهی حرکت عمومی به سمت اهداف تمدنی، نیازی جدی است بخصوص که «این حرکت عظیم نظام اسلامی و حرکت به سمت آن آینده آرمانی- که ایجاد تمدّن اسلامی است... و این کار عظیم و ماندگار تاریخی، این کاری که سروکارش با نسل‌ها و قرن‌هاست، این را نباید باکارهای دفعی، جزئی و شعاری اشتباه کرد. این کاری است که باید گام‌به‌گام، هر گامی محکم‌تر از گام قبل، با نگاه دقیق نسبت به هر قدمی که برمی‌داریم و بادید نافذ نسبت به مسیری که طی می‌کنیم، همراه باشد».

لذا به میزانی که این کار مهم و دقیق و نیازمند نگاه مکتبی است، شناخت و ایمان به مکتب تمدنی نیز حیاتی و کارساز است. بر همین اساس رهبری خطاب به همگان بخصوص جوانان می‌فرمایند: «عزیزان من! برادران! خواهران! ... این نشاط و سرزندگی و آماده‌به‌کاری از بعد از انقلاب تا امروز در سرتاسر کشور وجود دارد؛ و این‌یک موهبت بزرگ است برای ملتی که درصدد حرکت به جلو است، درصدد ترقی و تعالی است، دنبال حیات طیبه است. این حالت آماده‌به‌کاری، نشاط، سرزندگی و پای‌کار بودن، نعمت بزرگی است؛ ولی این کافی نیست. برای رفتن به قله‌ها، شرط‌های دیگری هم وجود دارد. اولاً باید یک نقشه راه وجود داشته باشد؛ یعنی هدف حرکت معلوم باشد، چشم‌انداز حرکت معلوم باشد، خط سیر این حرکت ترسیم‌شده باشد، بعد هم فهم دائمی و درست و رصد کردن دائم از این حرکت. این برای یک ملت لازم است. امروز این‌ها جزو مسائل اصلی ماست. من اصرار دارم که بالخصوص جوان‌های عزیز ما و نخبگان کشور به مسائل اصلی امروز توجه داشته باشند؛ ما امروز این‌ها را لازم داریم».

ایشان بلافاصله بیان می‌کنند که «هدف‌های این حرکت، از اول انقلاب ترسیم شد؛ هم در شعارهای مردم، هم در بیانات امام (رضوان اللّه تعالی علیه) نقشه راه به‌طور اجمالی معلوم شد؛ بعد هم در طول زمان، در این سی سال، نقشه راه تدوین شد، پخته شد، تکمیل شد؛ امروز ملت ایران می‌داند که چه می‌خواهد و دنبال چیست»؛

تا نشان دهند که مکتب انقلاب اسلامی بر اساس نیاز پیش‌گفته، نقشه راهی را که امام راحل انقلاب ترسیم کرده بودند را تدوین و تکمیل و پخته کرده است به‌گونه‌ای که بر اساس مکتب تکمیل‌شده که مردم می‌دانند که چه می‌خواهند. نتیجه اینکه «ما به یک حرکت عمومی به سمت آن چشم‌انداز [تمدن نوین اسلامی] نیاز داریم؛ باید یک حرکت عمومی در کشور راه بیفتد؛ البتّه این حرکت وجود دارد منتها بایستی انضباط پیدا کند، سرعت پیدا کند و پیشرفتش به سمت آن چشم‌انداز محسوس باشد. این حرکت طبعاً با محوریت جوان متعهّد است».

و «ادامه این راه بستگی دارد به اینکه این نقشه راه، درست شناخته بشود».