گذشته از جنبه ی عاطفی رخداد ناگوار از دست دادن یک عزیز ، اساسا" « منابع انسانی » ، به ویژه « نیروهای متخصص و متفکر و ماهر » ، گران بها ترین دارایی یک کشور ، گروه ، سیستم و مجموعه محسوب می شوند . جایگزین کردن آنها بسیار « زمان بر » و « پر هزینه » بوده و در کل بسیار « سخت جایگزین » هستند . بی مبالاتی در نگهداری از این نوع از دارایی های خود ، زیان های بسیار سنگینی به یک کشور و مجموعه وارد می کند . خود این عزیزان را می بایست مجبور کرد که اصول امنیتی را رعایت کنند و اجازه ی زیر پا گذاشتن آنها را نداشته باشند . می بایست بی چون و چرا « هشدارهای امنیتی » را جدی بگیرند .