به گزارش مشرق، سریال «خانه امن» به کارگردانی احمد معظمی و تهیه کنندگی ابوالفضل صفری دیشب بعد از گذشت ۵۰ قسمت به ایستگاه پایانی خود رسید. نکته قابل تامل این ماجرا این بود که در تصویر پایانی سریال، قبل از شروع تیتراژ عبارت «پایان فصل اول» حک شد و تمام نشدن ماجرای سریال، علیرغم پیش بینی های اولیه، همه خبر از ساخت فصل دوم این سریال می دهد. خبری که پیش از این عوامل سازنده «خانه امن» هیچ اشاره ای به آن نداشتند و گویی به یکباره این تصمیم گرفته شده است.
چند سالی است که اغلب سریال های تلویزیون «دنباله دار» شده اند و مخاطبان خود را در فصل های متعدد به دنبال خود می کشانند؛ در نگاه اول اصل و ریشه این ماجرا طبیعی به نظر می رسد و هر سازنده فیلم و سریالی، طبیعتا خواهان مخاطب بیشتر و ادامه دار شدن سریال خود باشد؛ ولی در نگاهی عمیق تر می بایستی یک اثر لاجرم حداقل های این «دنباله دار شدن» را داشته باشد تا عزمی برای تولید ادامه آن باشد.
بیشتر بخوانید:
سایه سنگین فانتزیهای امنیتی بر سر «خانه امن»/ چگونه کارگردان در نقش «منجی» ظاهر میشود؟!
در برخی مواقع، تهیه کننده یک مجموعه نمایشی، با گروه سازنده آن اثر از ابتدا تصمیم بر این دارند تا یک سریال نمایشی را در چند فصل تهیه کنند و بنا بر این فرض اولیه، گروه نویسندگان این سریال، گره های داستان، موقعیت های بوجود آمده در سریال و همه اجزا پیش برنده آن داستان را به نحوی خلق می کنند که کل ماجرا در آن چند فصل پیش بینی شده، در رفت و آمد باشد.
گاهی نیز پس از پخش یک سریال، رضایت بالای مخاطبان و شور و اشتیاقی که به گروه سازنده از طرف بینندگان و مدیران تلویزیون می رسد؛ آن ها را مجاب می کند که با خلق داستانی جدید، فصل بعدی آن سریال را کلید بزنند و البته بعضا تخیلات مدیران رسانه ملی از میزان رضایت مخاطبان یک سریال و آمارهای غلطی که به دستشان می رسد، برای عقب نیافتادن از شبکه های رقیب هنوز پخش سریال تمام نشده، اعلام می کنند که فصل بعدی این سریال نیز در دست نگارش است و به زودی پیش تولید آن شروع خواهد شد.
حالا پس از گذشت ۵۰ قسمت از سریال «خانه امن» و وقتی بیننده انتظار دارد در قسمت پایانی این سریال، گره های نهایی داستان بالاخره باز شوند و مانند اغلب سریال های رسانه ملی، با پایانی خوش، همه چیز به خوبی ختم به خیر شود، در تصمیمی غیر قابل انتظار، کارگردان مخاطب را به فصل بعدی حواله می دهد و همه چیز را به آینده موکول می کند.
تصمیمی که احتمالا با پیشنهاد مدیران بالادستی تلویزیون به کار سنجاق شده است؛ وگرنه تمامی المان های سریال در قسمت های گذشته خبر از اتمام این سریال می داد. عاقبت چنین تصمیماتی چون بر پایه یک فکر و ایده اولیه درست بنا نشده، معمولا نتیجه دلخواهی به دنبال نخواهد داشت.
از طرفی اگر از همان ابتدا بنا بر ساخت فصل بعدی این سریال وجود داشته، چرا مخاطب باید ۵۰ قسمت شاهد داستانی شلخته باشد؟ می شد با فیلمنامه ای قوی و استخوان دارتر، همین تعداد قسمت را در سه فصل با داستانی منظم تر و جذاب تر روایت کرد تا هم ریتم سریال دستخوش تغییرات سینوسی نشود و هم گره های داستانی قوی تری مخاطب را پای کار نگه دارد.