به گزارش مشرق، کرونا آمد تا مردم و مسئولان بیشتر قدرشناس زحمات نیروهای پرستاری باشند. نیروهایی که شب و روز بر بالین بیماران حاضرند تا مبادا خللی در روند درمان آنها به وجود بیاید. پرستارانی که با حداقل انگیزه‌های حمایتی، بیشترین خدمت را در نظام سلامت کشور عهده دار هستند و همواره در خط مقدم مقابله با بیماری‌ها قرار دارند.

بیشتر بخوانید:

رییسی: پرستاران در سنگر مجاهدت و ایستادگی در مقابل ویروس کرونا هستند

حالا یک سالی است که کرونا آمده و این پرستاران هستند که در کنار کادر پزشکی و…، در مقابل با این ویروس ایستاده‌اند. البته در این بین، تلفاتی هم داده‌اند و تعداد زیادی از پرستاران در این مدت گرفتار این ویروس شده و حتی جان خود را از دست داده‌اند. با تمام این تفاسیر و مشکلات و مصائب حرفه پرستاری، اما پرستاران با روحیه‌ای مثال‌زدنی، همچنان بر بالین بیماران حاضر می‌شوند.

جامعه پرستاری کشور و در واقع بدنه پرستاری که بار مشقات و مشکلات حرفه پرستاری را بر دوش گرفته کمر خم نکرده است، یک انتظار به حق و قانونی از دست‌اندرکاران نظام سلامت و متولیان امر دارد و آن این است که به حقوق قانونی آنها توجه شود.

مریم. خ، با ۱۵ سال سابقه خدمت در بیمارستان‌های دولتی پایتخت، می‌گوید: کرونا واقعاً همه ما را اذیت کرده است، اما یک واقعیت را بیش از پیش برای همگان روشن کرد و آن، مشقت و رنج و درد حرفه پرستاری است. روزهای اول که بیماری آمده بود، پرستاران واقعاً با دست خالی و بدون هیچ تجربه‌ای از نحوه مقابله با این ویروس، به جنگ بیماری رفتند و توانستند از جان بیماران مراقبت کنند.

وی می‌افزاید: به نظر من کرونا با تمام ترس و هراسی که داشته است، اما خوبی‌هایی هم دارد. مثلاً، هم اینکه پرستاران بیشتر دیده بشوند، غنیمت بزرگی است. وقتی نزدیک به ۷۰ هزار نفر از همکاران ما درگیر بیماری شدند و تعدادی نیز جان خود را از دست دادند، مشخص شد که جایگاه پرستاری در مراقبت از سلامت مردم، از اهمیت زیادی برخوردار است و نباید این جایگاه و حرفه را نادیده گرفت.

این پرستار با سابقه بیمارستان…، به شدت از شرایط حاکم بر حرفه پرستاری گلایه دارد و می‌گوید: چرا پرستاران نباید مثل کادر پزشکی برای خدماتی که ارائه می‌دهند، تعرفه بگیرند. مگر چه فرقی بین کادر درمان وجود دارد. اگر پرستار نباشد، پزشک به تنهایی کاری پیش نمی‌برد و البته پرستاران هم در کنار کادر پزشکی است که بیشتر دیده می‌شوند. بنابراین، حرف من این است که چرا ما نباید از حقوق قانونی که برای پرستاران وضع شده است، استفاده کنیم.

ماجرای قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری که بر می‌گردد به تابستان سال ۱۳۸۶، موضوعی نخ نما و تکراری است. شاید بی‌ربط نباشد که ادعا کنیم با گذشت ۱۳ سال و البته چند ماه بیشتر، حالا حتی فرزندان و خانواده‌های پرستاران نیز با جزئیات این قانون آشنا هستند. بنابراین، تکرار مکررات، دردی از پرستاران دوا نمی‌کند.

اخیراً و به دنبال دستور رهبری برای تسریع در اجرایی شدن قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری، شاهد هستیم که وزیر بهداشت دستور داده‌اند راهکارهای اجرایی این قانون مورد بحث و بررسی قرار بگیرد.

در حکم سعید نمکی خطاب به مریم حضرتی معاون پرستاری وزارت بهداشت، آمده است: با عنایت به منویات و تأکیدات مقام معظم رهبری در سالروز ولادت با سعادت حضرت زینب کبری (س) و روز پرستار مبنی بر اجرای قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری و ضرورت فراهم نمودن زمینه اجرای کامل قانون مذکور به مطلوب‌ترین شکل و با توجه به سوابق علمی و اجرایی؛ مدیریت فنی و تخصصی راهکارهای اجرایی قانون یاد شده به سرکار عالی محول می‌شود تا با همکاری و مشارکت فعال حوزه‌های ذی‌ربط در وزارت بهداشت (شامل معاونت‌ها و دبیرخانه شورای عالی بیمه)، سازمان نظام پرستاری و سازمان‌های بیمه‌ای اقدامات لازم را معمول داشته و نتیجه آن را به طور مستمر به اینجانب گزارش نمائید.

در همین حال، وزیر بهداشت، در حکم دیگری برای طاهر موهبتی معاون حقوقی و امور مجلس وزارت بهداشت، مدیریت هماهنگی و نظارت بر قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری را به وی محول کرده است.

آنچه از این احکام وزیر بهداشت می‌توان نتیجه گرفت، این است که وزارت بهداشت مشغول بازی با «زمان» است. چرا که تمامی ابزارهای لازم برای اجرای این قانون، از سال‌ها قبل تهیه و آماده شده است. به طوری که بعد از تصویب قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری در سال ۱۳۸۶، مسئولان و دست‌اندرکاران حرفه پرستاری با همکاری سازمان صنفی و وزارت بهداشت، آئین نامه‌های اجرایی را نوشته و به تصویب رساندند. حتی، اقدامات لازم از این هم فراتر رفته و منابع مالی برای اجرایی شدن قانون در لایحه بودجه دولت نیز دیده شد. اما، مشخص نشد چرا این قانون هنوز اجرایی نشده است.

واقعیت امر این است که عده‌ای در نظام سلامت، بنا بر دلایلی که برای خودشان و البته پرستاران معلوم است، نمی‌خواهند این قانون اجرایی شود. تعرفه دار شدن خدمات پرستاری، می‌تواند از درآمدهایی که در این سال‌ها از محل خدمات پرستاری به جیب دیگران می‌رود، جلوگیری کند. بنابراین، همواره تلاش شده تا تعرفه‌های پرستاری اجرایی نشود.

مریم حضرتی معاون پرستاری وزارت بهداشت، در جلسه بازنگری بسته‌های خدمتی پرستاری، گفت: یکی از زیر ساخت‌های لازم جهت اجرای تعرفه گذاری خدمات پرستاری، استاندارد سازی خدمات پرستاری و تدوین بسته‌های خدمتی است که پس از انجام مطالعات و بررسی‌های بسیار در خصوص تعیین بسته‌های خدمتی و تعیین ضریب K برای هر بسته، ۵۲۷ خدمت پرستاری تدوین و پس از بازنگری استانداردهای خدمات پرستاری توسط سازمان نظام پرستاری در سایت ملی استاندارد به ثبت رسید، اما متأسفانه این موضوع به دلایل متعدد اجرایی نشد.

وی افزود: با توجه به اینکه بسته‌های خدمتی تدوین شده مربوط به سال ۹۰ الی ۹۱ است، ضرورت بازنگری آنها در دستور کار معاونت پرستاری قرار گرفته است.

اینکه چرا تا کنون ۵۲۷ خدمت پرستاری که استانداردهای آنها نیز تهیه شده است، اجرایی نمی‌شود، دقیقاً همان نکته مبهم و تاریک اجرایی نشدن قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری است. زیرا، پرستاران در حال حاضر خدماتی را به بیماران ارائه می‌دهند که پول آنها را به دلیل اینکه تعرفه‌ای برای آنها تصویب نشده است، دریافت نمی‌کنند.

با این تفاسیر می‌توان گفت که دستور وزیر برای بررسی راهکارهای اجرایی قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری، «نقطه سر خط» برای پرستاران است.